Merhaba arkadaslar. Erkek arkadasim cogu kadinin isteyecegi tipten birisi. Uzun boylu, esmer, vucudu guzel, cok yakisikli olmasa da tatli ve karizmatik bi yuzu var. Kisilik ozellikleri soyle: anlayisli, kibar, temiz kalpli, beni fazlasiyla seven, baska kimsede gozu olmayan, komik ve eglenceli biri. Bu iliskide sorun bende sanirim. Benim bi derdim olunca hep dinler yardim etmek ister. Ama soyle bisey var. Ben onun iliskide daha cok soz sahibi olmasini daha aktif ve baskin olmasini istiyorum ve bunu ona soyluyorum. Bunun icin ona izin de veriyorum. O bana hic kizamaz, bagiramaz. Bunlar yerine oturur adam gibi konusur. Bizim iliskimiz bi de klasik iliskilerden degil. Yani sadece ask degil. Onun kisisel problemleri var kucuklugunden kalma ve ben her sekilde ona yardim ettim konustum yaninda oldum hep. Ama biraz ezilmis bi karakteri var sanirim. Yani bana cok fazla alan birakiyor bu iliskide. Bana gore isliyor. Ve ben bunu defalarca kere konustum onunla. Neyse asil sorunum su: bazen ona ciddi sekilde cok ask dolu oluyorum. Sariliyoruz elele tutusuyoruz yaslaniyoruz birbirimize. Zaten arkadaslarimiz hep bizi ornek cift olarak gosteriyolar herkese. Cok tatli oldugumuzu yakistigimizi soyluyolar. Ama ben bazen ozellikle adet zamanlarimda ona karsi cok soguk ve isteksiz oluyorum. Bana askim demesi bile midemi kaldiriyo. Ona soyluyorum ustume gelme diye ama pek anlamiyor sanirim anladigini sanip. Ben ona cok deger veriyorum ama bu tarz gunlerde ona karsi bu kadar negatif olmak bana izdirap veriyor. Kendimi cok kotu hissediyorum ama elimden bisey gelmiyor. Yok yere problem cikartip duruyorum. Biraz bana kizsin yokluguyla korkutsun beni istiyorum ama o hep yanimda ve anlayisli. Lutfen onun degerini hatirlatacak bir seyler soyleyin bana yoksa cildiricam