kızlar şimdi arkadaşım derdini anlatacak biz düşündük karar weremedik siz de bi yorum yapın akıl akıldan üstündür sonuçta.
meraba ben 19 yaşındayım.ta ilkokuldayken apartmanımızda oturan birine aşık omuştum.gökhan..ama o pek pas vermedi bana.(şuan 23 yaşında)baya bi üzülüyordum günlerce ağlıyordum
o ise bazen bakardı bana umutlanırdım ama olmadı.bi kere arkadaşım numarasını bulmuştu selam felan yazmıştı.o da tanımıyorum seni bi daha msj atma uğraşamam kimseyle demişti.sonra ben bundan uzaklaştırdım kendimi kalbimi soğutmaya çalıştım.ki yaptımda.ama bu sefer de bu bana ışık weriyordu.arkadaşı ben geçerken onu uyarıyordu seninki geçiyo gibilerinden.her neyse biz taşındık.zaman geçti.o hayatına birilerini koymuş çıkarmış(annemle annesi haberleşiyor)ben de öyle..askerdeydi askerden gelmiş bu 2 hafta içerisinde 2 kere karşılaştık(ki ben başka şehirde okuyorum tatil diye evimdeydim)birincisinde resmen önüme önüme durarak ben askerden geldim gibilerinden kendini gösterdi.ikincisindede ben onun karşımdan geldiğini farkettim ve bakmadım yanımdaki arkadaş dedi çok baktı diye..
ve içim bi miktar tuhaf oldu ne yalan söyleyeyim...şunu düşündüm..belki onun da tuhaf oldu belki o da benimle konuşmak ister ama bana ulaşamaz face kullanmıyorum.numaramı alma gibi bi imkanı yok.ve şuan eski çıktığım benim peşimi bırakmıyor yalwarıyor bırakma bırakamazsın bitiremezsin bitmesin diye.hani onun derdi varken gökhana ulaşmam yanlış olurmu.face açıp onu eklemeyi düşündüm.bi yandan diyorum kendime kızım yapma hem ne tepki verecek bilmiyosun hemde başında çıktığın kişiyle uğraşıyosun.ama bi yandan da diyorum ki ya pişman olursan?konuşmadın konuşsaydın en azından ekleseydin diye.çünkü bu insanın işi var.evi var.arabası var.yakışıklı da..en kısa zamanda annesi demicekmi oğlum askerden de geldin vakti geldi bi nişan bi düğün kuralım diye..bende anca gökhan nişanlandı diye haber alırım..
durum bu..yorumlarınızı bekliyorum...
meraba ben 19 yaşındayım.ta ilkokuldayken apartmanımızda oturan birine aşık omuştum.gökhan..ama o pek pas vermedi bana.(şuan 23 yaşında)baya bi üzülüyordum günlerce ağlıyordum
o ise bazen bakardı bana umutlanırdım ama olmadı.bi kere arkadaşım numarasını bulmuştu selam felan yazmıştı.o da tanımıyorum seni bi daha msj atma uğraşamam kimseyle demişti.sonra ben bundan uzaklaştırdım kendimi kalbimi soğutmaya çalıştım.ki yaptımda.ama bu sefer de bu bana ışık weriyordu.arkadaşı ben geçerken onu uyarıyordu seninki geçiyo gibilerinden.her neyse biz taşındık.zaman geçti.o hayatına birilerini koymuş çıkarmış(annemle annesi haberleşiyor)ben de öyle..askerdeydi askerden gelmiş bu 2 hafta içerisinde 2 kere karşılaştık(ki ben başka şehirde okuyorum tatil diye evimdeydim)birincisinde resmen önüme önüme durarak ben askerden geldim gibilerinden kendini gösterdi.ikincisindede ben onun karşımdan geldiğini farkettim ve bakmadım yanımdaki arkadaş dedi çok baktı diye..ve içim bi miktar tuhaf oldu ne yalan söyleyeyim...şunu düşündüm..belki onun da tuhaf oldu belki o da benimle konuşmak ister ama bana ulaşamaz face kullanmıyorum.numaramı alma gibi bi imkanı yok.ve şuan eski çıktığım benim peşimi bırakmıyor yalwarıyor bırakma bırakamazsın bitiremezsin bitmesin diye.hani onun derdi varken gökhana ulaşmam yanlış olurmu.face açıp onu eklemeyi düşündüm.bi yandan diyorum kendime kızım yapma hem ne tepki verecek bilmiyosun hemde başında çıktığın kişiyle uğraşıyosun.ama bi yandan da diyorum ki ya pişman olursan?konuşmadın konuşsaydın en azından ekleseydin diye.çünkü bu insanın işi var.evi var.arabası var.yakışıklı da..en kısa zamanda annesi demicekmi oğlum askerden de geldin vakti geldi bi nişan bi düğün kuralım diye..bende anca gökhan nişanlandı diye haber alırım..
durum bu..yorumlarınızı bekliyorum...
