Yillardir yalniz yasiyorum çok da mutluyum. Ha kalabalığa gelemiyorum artık o var.
Çok tesekkür ediyorum:)
Henüz işim yok ama yeni hayat bakışımda ümitsizlik ve buna bağlı yakınmalar istemediğimden bulacagım diye inanıyorum, bir miktar param var. Dediğiniz gibi umarım özgürlüğüme kavusurum, tesekkür ederim:)
Tam da çekincemin üstüne bastınız, biz bu evi tutarken aynı zamanda komsumuz olan ev sahibi yeni evli olmamıza sevinerek verdi evi. Üstelik biz istemeden kirada indirim yaptı. Simdi bu kısa sürede bosanınca umarım bana problem cıkarmaz diye dua ediyorum:/
Galiba bağımlı kisilik özelliğimden yeni yeni kurtulmaya baslıyor olmam ve daha yeni evlenmisken hesapta olmayan bi sekilde bosanıyor olmamın etkisi bu depresyon algısı. Fakat hem kendi iyilesme sürecim hem de burda sizlerin güzel yorumları sayesinde bakıs açım degisiyor:) tesekkür ederim..Yalniz yasayanlar depresyondan depresyona kosuyor gibi algiyi kim olusturdu yahu
Tek başıma şehirden şehre ev de taşıdım hic sorun çıkmadı. Alisirsiniz relax.
Merak etme oturaklı biri olduğunu görduklerinde ses çıkarmazlar, ev sahipleri home partyler yapıp tüm apartmanı müzik sesinle uyutmayan bide girip çıkanı belli olmayan bekar sevmezler. Birde senin en ufak imada bile Kafa atma moduna girdiğini gördüklerinde içleri rahat eder
Neden boşanıyosunuz özel degılse ogrenebılırmıyım?
Tabii ki, 4. Sayfada anlattım
Öncelikle yeni hayatınızda mutluluklar dilerim. Kararınızdan dolayı kutluyorum sizi. Ben de 1 yılımı doldurmadan boşandım, tuttuğumuz evde yaşıyorum. Önceden de yalnız yaşama tecrübem vardı,tek sıkıntım ara sıra geceleri korkmak ama gece lambası yada antrenin ışığını açık bırakma sayesinde hallediyorum onu da. Paramın değerini boşandıktan sonra daha iyi anladım. Birkaç kafa dengi arkadaş yada dost, arkanızda olduğunu bildiğiniz aile bireyleri, altınızda arabanız, kitaplarınız olduktan sonra hayat çok güzel. Eskisinden de güçlüyüm şimdi. Sağlığımız yerinde olsun yeter ki. Sevgiler...Tabii ki, 4. Sayfada anlattım
Bende 1 buçuk senedir yalnız yaşıyorum. 27 yaşındayım. Aslında perdenin güneşliklerini kapamadan (dışarının ışığı gelsin diye
) çok güzel uyumaya alışmıştim. Lakin depremi, böcekti derken son 2 -2 buçuk aydır salonun ışığını açıp uyuyabiliyorim. Ama olsun çok çok çok güzel yanlari var. Herşey senin ve sana ait dünya, istediğini istediğin zaman yap, kaldır. Ben sadece su sıra sokağa çıkma yasağı olduğu için psikolojikmen bı enteresan hissediyorum ama genel anlamda çok güzel. Çok mutlu ol, kendini sev, en çok değeri kendine ver 
Çok tesekkür ederim, güzel yanlarına odaklanıyorum hep. Umarım alışabilirim. Karantina süreci tek cidden zor ama telefon ve görüntülü konusmaları ihmal etmeyin bari..Bende 1 buçuk senedir yalnız yaşıyorum. 27 yaşındayım. Aslında perdenin güneşliklerini kapamadan (dışarının ışığı gelsin diye
Alışırsın merak etme. Güçlü bir kadın olduğunu unutma. Ahahaha çok şükür telefon var ve şu güzel mecra
Süpersin, sen kafada tamamlamışsin olayı, taşları yerine oturtmuşsun, bunu yapınca çok kolay. 40'ı çıktı mı bilmiyorum , cikmadiysa 40'i gelince bir pasta üfle, yeniden doğuşunu kutla.bana çok iyi gelmişti:).
Bende direk üstünden bıçağı çatt diye saplıyordum pratik oluyordu bakKac kavanozun agzını kırdım oyle, bu seferde acaba ıcıne cam gırdı mı tereddudu yuzunden agız tadıyla yıyemedıgım nelerım oldu bır bılsen
ama kaç tane kapak telef ettim 