üşüyorum evet hala üşüyor ellerim.. hüzün kapımızı çalalı beri bin günü aştı, bin ömür,
bin soluk, bin yıkılış yaşadım..
ömrümün arka sayfalarında altı çizilmiş satırlarımı okumaya başladım..
sığınışlarını, susuşlarını ve haykırışlarını işittim..
arkama bakmadan giderken kapattım yüreğimin kulaklarını.. haykırışlarını duymamak için..
kendini yok edişlerini dinliyorum.. susuyorum, susuşlarımın öznesi sen oluyorsun hep..
kokun sinmiş soğuk duvarlarına şehrin.. herkesin gözünde seni arıyorum.. yoksun..! yokluğunu salıp gitmişsin, gidişle bırakıldığın bu kentte..
bağışlama dilemiyorum.. sev demiyorum.. gel demiyorum..
haykırışların yankılanıp boşlukta kaybolmadı bilesin..!
sussam yalnızlık.. konuşsam ayrılık.. şimdi ben susuyorum yalnızlığa talip..
sen de sus bana.. sus ki bir daha ölmeyeyim..!