İmrendiğim hayatlar

Gerçekte mutlu olanlarda vardir tabi ama mesela bir arkadaşımın ailesi çok kötü. Anne ve babasıyla bir erkek bir kız kardeşiyle hiç geçinemez ama karakolluk olacak derecede kötüler. Sürekli ailenin resimlerini anne ve babasının gençlik resimlerini paylaşır. Canım ailem kıymetli ailem diye. Normalde evde küfür kıyamet görseniz inanamzsiniz. Kardeşi askere gitti. Minnosum ben sensiz ne yaparım ablasının bir tanesi falan gerçekte erkek kardeşi ağza alınmayacak küfürler kavgalar. Hiç kardeşlik ilişkisi yok. Borç harç bir marka araba aldı. Sırf hava atmak için millete. Kendine bir bluz almıyor araba kredisi ödeyeceğim diye. Patronu demediğini bırakmıyor. Işten bile ayrılamıyor başka iş bulamazsam kredimi ödeyemem diye.
Ama sırf kendisini bu kızın çok güzel yaşamı var ailesiyle çok iyi desinler diye hep aile resimleri. Her gun marka arabasında giderken şarkılar çekmeler. Ailemle akşam yemeği yiyeceğiz v.s demeler. Yansıttığı hayatla yaşadığının alakası yok. Maaştan 5 kuruş parası kalmıyor. Ailesiyle davalık. Erkeklerle tanışiyor sürekli ve ailem soyle iyidir falan yalanlar..
Dışarıdan bakınca ailesi çok iyi, isi iyi, altına almış arabasını falan bir kız dersin.
 
yenGEnC .!.:
Tesekkur ederim :)
Aslinda zaman beni böyle yapti. Yillarca tatil planlari yaptim yaptim ekildim. En basta ailem. Mesela annem bir gun haberlerde izler heves ederdi birseye. Mesela rafting. Ya da guzel bir yer. "Bu yaz gidelim!" Diye. Hayatinda sehrinden ve köyünden baska yer gormemis bir cocuk olarak hemen heyecanlanir hevesle beklerdim. Ama yaz gelince annem çoktaaaaan unutmuş olurdu. Hic de gitmedik oralara.
Üniversite zamanında bir tur olurdu. Herkes hevesle "hadi gidelim" derdi. Sonra ben gaza gelir tura para öderdim,bir bakardim arkadasim "param yok,babam izin vermedi,sevgilim kizdi" vs diye beni son saniye satardi,yalniz giderdim.
Unide bir sevgilimle harika bir plan yapmistik. 23 nisan tatilinde nevsehir- mayis ayinda karadeniz turu falan diye. Sonra ondan ayrildik. Dusundum ki "ondan ayrildim diye neden bu guzel planı yapmayayim?" Ve ben tek gittim.
Mezun oldum, yillik izin zamani sevdigim güvendiğim bir kizla ortak plan yaptik. Ben iznimi aldim,cadir aldim falan. Kizi aradim iki gun once "yaaa haber veremedim kusura bakma babam anjiyo oldu" dedi(o saniye mi oldu,neden bana haber verilmedi ayri konu) Ben de ne yapayim? Kendim çıktım.
Boyle boyle...
Bu tatilim icin de....gecen ay filistinli,coooook tatli biriyle tanismistim. Cok da iyi anlastik. Harika yerlere goturdum onu,istanbula bayildi ve kendini o kadar iyi hissetti ki bana her cumlesinin basinda "israile gelmelisin" dedi. Arazi arabalari varmis,beni seve seve urdune de gotururmus falan. Atlari bile varmis :) Ben de heves ettim haliyle. "Havaalani sehrini-kudus'u falan kendim gezerim sonra onun sehrine gecerim. Hem guvenle filistini gezerim hem ürdun'ü" diye düşündüm.
Hatta o kadar heves ettim ki israil bolgesini anlatan tarihi icerikli bir roman falan aldim okudum.
Dun pegasus indirimini gorunce ona yazdim 🦀"su tarih uygun mu?" ,
🐻"o tarihte (bana daha onceden bahsettiği) onemli sinavim var".
🦀 "Öncesinde geleyim mi?"
🐻"Oncesinde calismam lazim"
🦀 "Sinavin bitince martta geleyim mi?"
🐻 "Sinavim bitince İtalya'ya gidecegiz arkadaslarla"
🦀 "ne zaman dönersiniz?"
🐻"Bilmiyorum ki"
Şimdi ben ne diyim boylesine??
Aldim yine icinde kimseyi tanimadigim bir x ulkesine :) eminim ki harika zaman gecirecegim.
Insanlara guvenseydim ya da yanima birini arasaydim bugune kadar gezdigim sehirlerin ulkelerin 5te birini bile gezemezdim. Çünkü plan yaparken guzel ama aksiyona gecince üşeniyor bizim insanlar.
Ayrica yalniz gezmek coook guzel birsey. Kendimle basbasa olmayi seviyorum. Bana yalnizmisim gibi gelmiyor. Zaten her seferinde birileriyle tanisiyorum. Kamp yaptiysam mutlaka yan cadirdaki aileyle arkadaslik kuruyorum. Beni kahvaltiya cagiriyorlar,mangal raki falan ikram ediyorlar :) yurtdisindaysam zaten bir uygulamadan insanlarin evinde kaliyorum (para odemeden) onlarla arkadas oluyorum. Sehirde ya yolda birileriyle tanisiyorum (herkes haritalı turistleri sever),ya da yine ayni uygulamadan benim filistinli bebeyi gezdirdigim gibi beni gezdirecek insanlar buluyorum. Yine yalnız kalmiyorum..
Ve her tatilden sonra mutlaka "iyi ki yalniz cikmisim" diyorum :)
Bence siz de bir adim atin. Hem kendiyle basbasa olunca insan kendiyle konusacak zaman buluyor. Daha iyi taniyip seviyor kendisini.
Bu konuyla ilgili gaz almak isterseniz de bana yazin :) daha once KK'dan birkac arkadas yazmisti ve sonra tek baslarina bilinmez bir ülkeye bilet alıp enn iyi tatilleri oldugunu soylemislerdi.
Genişletmek için tıkla...
süper bayıldım ya..
 
Mevayigit .!.:
Benimde bi tanıdığım var 2 milyon takipcisi. Bu eskiden sevgili olup evlenen cocukları olan flan onlardan işte. Herkes imreniyor ne guzel hayatınız var diyor ama hiç oyle imrenilecek hayatları yok. Aldatıldıgı halde canım cicim. Ordaki resimler görüntüden ibaret sadece
Genişletmek için tıkla...
kim ya çok merak ettim özelden yazar mısın lütfen..
 
Quennlittle .!.:
Instagram da gezerken bir kadına rastladım.Populer bir kadın,takipçisi çok.Bunlar değil de önemli olan.Cogu zaman deriz ki ya işte öyle göründüğü gibi değil orası aslında o insanlar mutsuz falan.Malum yılbaşı akşamı story falan atmış öyle gezerken karşıma çıktı.Su anda yurtdisin da orada mı yaşıyor onu tam bilmiyorum ama.Cok güzel,alımlı,fizikli birisi kendisi.Kendi gibi de bir erkek arkadaşı var.Son derece mutlulardı.
Sonra kendi hayatıma baktım,üniversite bitti.Şu anda yüksek lisansa hazirlaniyorum.Butun yılbaşı akşamlarını evde ailemle geçirdim.Bundan hiç gocunmadım ama.Ya öyle işte imrendim.Kendi hayatıma baktım bir ona baktım.Hemen depresyona girmeye yatkın bir insanım zaten.Ve şu an hayattan bıkmış,bunalmış bir vaziyetteyim.Ya onlar mı çok mutlu ben mi çok mutsuzum.Yoksa bu hayatı yaşayan onlar mı,ben sadece bir seyirci miyim?
Ya o kadar zor geliyor ki bazen,ergence gelir ama yaşamak bile zor geliyor.Oyle imrendim yine işte sadece imrendim
Genişletmek için tıkla...
Ben nezamn cok gezen fenomen takip etsem,bikac ay sonra bosanıyor🤦🏻‍♀️😂
Demek ordan görüldüğü gibi değil haytlar.
Yada tercihler.Misal 2 instamom takip ediyordm,olay cocuklardan cıktı,annelerin sacı,bası ,eglenmesine döndü akabine bosandılar.
Simdi cocuklar babada,yurtdısı tatillerinden fırsat bulursa görüyor anneler cocukları.
Ben 4aylık bebegimi bırakıp ise gidemedim.
Bazı seyler tercih meselesi.Bazılarının da inanın imrenilcek tarafı yok🤗
 
Ben en çok youtube olup şimdi de ınsta üzerinden para kazanan insanlara imreniyorum.
Özgür şekilde para kazanmalarına. Eminim benim aldığım maasdan çok daha fazlasını kazanıyorlar ama derdim o değil.ben şimdiki maaşımın yarısını o şekilde kazansam ama özgür olsam zamanım benim olsa isterdim sadece
 
flower_rose .!.:
Hiç öyle görüldüğü gibi değil. Benim yakın bir arkadaşım resmen dayak yiyor kocasından. Attığı storylere bakarsanız çok mutlu. Ben huzur ve sağlığım olsun yeter modundayım. Çok beklentim kalmadı hayattan. Ama insan tabi bazen imreniyor. Elinde değil anlıyorum sizi de. Böyle durumlarda hastanelerde yatanları kimsesizleri düşünürüm. Elimden gelirse onlara yardım ederim. Ne bileyim sizin hayatınız da başkası için lüks. Ama içinde yaşadığınız ve rutininiz olduğu için fark etmiyorsunuz. Storysine baktığınız kişi de belki başka hayatlara imreniyordur. İnsanız doğamızda var. Ama şükretmek gerek sağlık ve huzur oldumu gerisi gelir. ❤ Rabbim isteklerinizi dileklerinizi yokunuza çıkarsın bir bir.
Genişletmek için tıkla...
Valla aynen çok çok yakınım var ne zaman tatile gitse dayak yiyor maalesef . Ama oradaki fotoları paylaşmaktan mutluluk pozları vermekten eksik kalmıyor
 
Insta mom var bi tane. Muhtemelen 4 5 yıldır takip ediyorum. Gencecik kadın, iki çocuğu var. Kocası devamlı çiçek falan alan bir tipti.
Daha bir kaç ay önce boşandı, boşanırken adam bunun instagram hesabını çalıp kadın için kimlerle düştü kalktı şeklinde postlar paylaştı. Binlerce insana!
Bu hafta paylaşmış, daha bir kaç ay geçti sözde "kurtulalı", barışmışlar.
İnsanlar da 2 çocuğunuz vardı çok sevindik falan diyor, muhtemelen yaşadıklarının kat be kat fazlasını yaşayacak, belki şiddet görecek. Öncesi kadar sağlam da çıkamayacak, yazık etti kendine. Mesleği falan da var. Kızı yolda görsem valla sarsmak isterim kendine bunu yapma diye.
İnstagram fenomenine iç geçirilen her konuya bu hikayeyi yazıcam artık.
Herkes haline şükretsin valla. Gerçekten milletin yaldızının altı pas kaynıyor.
 
Canım bir yakınım yurt dışında güzel bir ülkede, resimler paylaşıyor vs dedim ne güzel geziyorsun dediki orada bir gün çalışmazsan açsın netteki resimlere aldanma. Herkes kendini farklı gösteriyor anlayacağın o yüzden hele instagram hiç bakma. Herşey toz pembe bir dünya inandırıcı geliryormu sana mutlaka vardır ama yuzde kaçı gerçekten mutlu. Sağlığın huzurun evinde de geçim varsa ailende hayattaysa senden mutlusu yok. yılbaşı doğumgünü yurt dışı gezileri elbiseler lux mekanlar olmasın ne olacak .
 
İnsanoğlu elindekinin nankörü,
ulaşamadığının da hayranıdır.
Bu sözü çok severim.

Bu arada hafta sonundan beri öyle yorulmuşum ki dün akşam uzandığım kanepede sızıp kalmışım saat 21:30'da.
Eşim üstümü örtmüş.
Hoş, yılbaşı kutlamak gibi bir adetimiz yok.
Uyuyup kalan da eğlenen de 2020'ye girdi,
çok da dert edecek bir durum yok bence.
 
HaslanmisPattis .!.:
Insta mom var bi tane. Muhtemelen 4 5 yıldır takip ediyorum. Gencecik kadın, iki çocuğu var. Kocası devamlı çiçek falan alan bir tipti.
Daha bir kaç ay önce boşandı, boşanırken adam bunun instagram hesabını çalıp kadın için kimlerle düştü kalktı şeklinde postlar paylaştı. Binlerce insana!
Bu hafta paylaşmış, daha bir kaç ay geçti sözde "kurtulalı", barışmışlar.
İnsanlar da 2 çocuğunuz vardı çok sevindik falan diyor, muhtemelen yaşadıklarının kat be kat fazlasını yaşayacak, belki şiddet görecek. Öncesi kadar sağlam da çıkamayacak, yazık etti kendine. Mesleği falan da var. Kızı yolda görsem valla sarsmak isterim kendine bunu yapma diye.
İnstagram fenomenine iç geçirilen her konuya bu hikayeyi yazıcam artık.
Herkes haline şükretsin valla. Gerçekten milletin yaldızının altı pas kaynıyor.
Genişletmek için tıkla...
ben biliyorum bunu psikolog.
Evet yillardir takip ediyorum.
kadin çok guclu.
ama eşinin o paylasimlarina hic denk gelmedim eminmisiniz
 
yenGEnC .!.:
Tesekkur ederim :)
Aslinda zaman beni böyle yapti. Yillarca tatil planlari yaptim yaptim ekildim. En basta ailem. Mesela annem bir gun haberlerde izler heves ederdi birseye. Mesela rafting. Ya da guzel bir yer. "Bu yaz gidelim!" Diye. Hayatinda sehrinden ve köyünden baska yer gormemis bir cocuk olarak hemen heyecanlanir hevesle beklerdim. Ama yaz gelince annem çoktaaaaan unutmuş olurdu. Hic de gitmedik oralara.
Üniversite zamanında bir tur olurdu. Herkes hevesle "hadi gidelim" derdi. Sonra ben gaza gelir tura para öderdim,bir bakardim arkadasim "param yok,babam izin vermedi,sevgilim kizdi" vs diye beni son saniye satardi,yalniz giderdim.
Unide bir sevgilimle harika bir plan yapmistik. 23 nisan tatilinde nevsehir- mayis ayinda karadeniz turu falan diye. Sonra ondan ayrildik. Dusundum ki "ondan ayrildim diye neden bu guzel planı yapmayayim?" Ve ben tek gittim.
Mezun oldum, yillik izin zamani sevdigim güvendiğim bir kizla ortak plan yaptik. Ben iznimi aldim,cadir aldim falan. Kizi aradim iki gun once "yaaa haber veremedim kusura bakma babam anjiyo oldu" dedi(o saniye mi oldu,neden bana haber verilmedi ayri konu) Ben de ne yapayim? Kendim çıktım.
Boyle boyle...
Bu tatilim icin de....gecen ay filistinli,coooook tatli biriyle tanismistim. Cok da iyi anlastik. Harika yerlere goturdum onu,istanbula bayildi ve kendini o kadar iyi hissetti ki bana her cumlesinin basinda "israile gelmelisin" dedi. Arazi arabalari varmis,beni seve seve urdune de gotururmus falan. Atlari bile varmis :) Ben de heves ettim haliyle. "Havaalani sehrini-kudus'u falan kendim gezerim sonra onun sehrine gecerim. Hem guvenle filistini gezerim hem ürdun'ü" diye düşündüm.
Hatta o kadar heves ettim ki israil bolgesini anlatan tarihi icerikli bir roman falan aldim okudum.
Dun pegasus indirimini gorunce ona yazdim 🦀"su tarih uygun mu?" ,
🐻"o tarihte (bana daha onceden bahsettiği) onemli sinavim var".
🦀 "Öncesinde geleyim mi?"
🐻"Oncesinde calismam lazim"
🦀 "Sinavin bitince martta geleyim mi?"
🐻 "Sinavim bitince İtalya'ya gidecegiz arkadaslarla"
🦀 "ne zaman dönersiniz?"
🐻"Bilmiyorum ki"
Şimdi ben ne diyim boylesine??
Aldim yine icinde kimseyi tanimadigim bir x ulkesine :) eminim ki harika zaman gecirecegim.
Insanlara guvenseydim ya da yanima birini arasaydim bugune kadar gezdigim sehirlerin ulkelerin 5te birini bile gezemezdim. Çünkü plan yaparken guzel ama aksiyona gecince üşeniyor bizim insanlar.
Ayrica yalniz gezmek coook guzel birsey. Kendimle basbasa olmayi seviyorum. Bana yalnizmisim gibi gelmiyor. Zaten her seferinde birileriyle tanisiyorum. Kamp yaptiysam mutlaka yan cadirdaki aileyle arkadaslik kuruyorum. Beni kahvaltiya cagiriyorlar,mangal raki falan ikram ediyorlar :) yurtdisindaysam zaten bir uygulamadan insanlarin evinde kaliyorum (para odemeden) onlarla arkadas oluyorum. Sehirde ya yolda birileriyle tanisiyorum (herkes haritalı turistleri sever),ya da yine ayni uygulamadan benim filistinli bebeyi gezdirdigim gibi beni gezdirecek insanlar buluyorum. Yine yalnız kalmiyorum..
Ve her tatilden sonra mutlaka "iyi ki yalniz cikmisim" diyorum :)
Bence siz de bir adim atin. Hem kendiyle basbasa olunca insan kendiyle konusacak zaman buluyor. Daha iyi taniyip seviyor kendisini.
Bu konuyla ilgili gaz almak isterseniz de bana yazin :) daha once KK'dan birkac arkadas yazmisti ve sonra tek baslarina bilinmez bir ülkeye bilet alıp enn iyi tatilleri oldugunu soylemislerdi.
Genişletmek için tıkla...
Ayyy çok özendim sana tam istediğim hayat
İnstadan seni takip edip özeniyim bari özelden yazar mısın adını :) :oops:
 
Quennlittle .!.:
Cogu zaman deriz ki ya işte öyle göründüğü gibi değil orası aslında o insanlar mutsuz falan.
Genişletmek için tıkla...

"Onlar aslında mutsuz", bu cümle tam bir züğürt tesellisi bence, kusura bakmayın.
O insanlar tabii ki mutlular ve aynı zamanda tabii ki mutsuzlar. Çünkü hepimiz insanız. Çünkü kimse 7/24 mutlu ya da 7/24 mutsuz olamaz.

Ben nadiren fotoğraf paylaşıyorum. Ama tabii ki güzel bir yerdeyken ya da bir düğünde güzel giyinmişken ya da arkadaşlarla buluştuğumda mutlu bir an yaşarken fotoğraf çekiyorum.
Evde çorabımın içine soktuğum diz yapmış eşofmanım ve her yerinden saç fışkırmış topuzumla şok içinde kredi kartı ekstreme bakarken fotoğraf çekip paylaşacak halim yok.
O insanlar da böyle işte. Güzel anlarını paylaşıyorlar doğal olarak.

Siz böyle düşünerek kendinizi mutsuz ediyorsunuz. Gün gelir bu seneden çok çok daha iyi bir yeni yıl gecesi geçirirsiniz; başka bir gün gelir "ah o günün kıymetini bilseydim" dersiniz. Hayat böyle bir şey.
İmkanlarımız dahilinde mutlu olmayı bilmeli ve daha iyisi için uğraşmalıyız.
 
Ben de inanmayin demeye geldim. Cok takipcili hesaplar bunu bir ise dönüstürmüs durumda. Bir kazanc elde ediyorlar. Gezmeleri de gerekiyordur buyuk ihtimal.

Cok takipcili olmayan kisisel hesaplarda da her sey güllük gülistanlık değil genelde.
Bir yakınımın eylül ayında doğum günü vardı. Eski eşi iş yerine cicekler gondermis, kalpli resimli aşkımlı cicimli pastalar yaptirmis. Bunu hikayelerde gördüm. Eski eşi dedim fark ettiyseniz çünkü tam olarak 3 ay sonra aralik ayinda bosandilar. Bu yakinim siddet de gordu eski esinden, esinin eve gecelerce gelmedigi de oldu bunu da iki tarafin da ailesi biliyordu. Genelde hayatinda mutsuz olanlar birilerine (eltiye, gorumceye, kayinvalideye, anne veya babaya kimeyse) 'ben mutluyum' ispatlamasi icine giriyorlar. Hayatlarindaki sayılı mutlu anların (eger gercekten mutluysa tabi) fotografini cekip yayinliyorlar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X