İmtahan Dünyası

beyazbegonvil .!.:

Bende atlattim boyle kotu bir donem

Bilmem ki herkese olurmu sebepsiz kotulukle karsilasmak

Cok denedim ama kotuye kotu olamiyorum ben

Nefesim ates gibi icimi yakarda diyemem kimselere birsey

Ben Allaha havala ettim

İyiki rabbim var iyiki melekler var inandigim

Yoksa cikdirmamak icten bile degil haksizliklara

Kulun hakkini odemeden, kinadigini yasamadan gelme demis yaradan

İnsallah kotuluklerinden vazgecer tovbe ederler

Heleki gun gelir benden ozur dileseler yarabbim ne mutlu olurdum

Genişletmek için tıkla...

bisidicem .!.:

bazendde durum tam tersı oluyor zor gununde yanında oluyorlar ama derdınle sevınmek için

dertten kurtulup mutlu olduğunda kımse kalmıyor etrafta bu seferde kıksnmaya geçiyorlar

Genişletmek için tıkla...

selsuyu .!.:

Hayatımın her döneminde sıkıldığımda bunladığımda herşeymi beni buluyor dediğim zamanlarda ya okudum yada yazdım.Şimdi buraya yazmaya karar verdim. Öyle zor zamanlardan geçiyorum ki..Kardeşlerimden dostlarımdan, elimi uzattığım herkesten hainlik görmekteyim. İnsanlar ne çıkarcı ne menfaatçiymiş meğer, ben hep kendim gibi görmüşüm herkesi..Herkesin vardır böyle tecrübesi..İnsan varlık içindeyken herkes dost herkes ahbab herkes arkadaşmış..Allahıma binlerce şükürler olsun Tevekkül edecek kadar sabırlı bir yürek vermiş bana..Her gecenin bir sabahı vardır..Hayat bazen verir aldıklarını mucizeler hep böyle ansızın gelir...

Genişletmek için tıkla...

simurg_ .!.:

ben de bu aralar çok zor zamanlar geçiriyorum. dediğiniz gibi iyiyken yanında olan, kötü gününde söz verip sırtından vuran hainler. dahası bunların arkadaş bildiğin beş para etmez insanlardan olması... evet, dünya rahatlık yeri değil, sıkıntılar hep başka bir boyuta daha zorlanarak yeniden ortaya çıkıyor.

Rabbim güç ve sabır versin hepimize. bir anda değişen hayatlardan olsun bizim hayatımızda. hiç beklemediğimiz anlarda ve artık son raddeye geldiğimizde Rab ferahlık ve çıkış kapısı göstersin tüm darda olanlara... geçecek bunlarda elbet, ölümlü dünya. hiçbirşey kalıcı değil, sabredip elimizden geleni yapalım.. ve tek dostumuzun Allah olduğunu unutmayalım. bize O yardım etmezse hiç kimse yardım edemez...

Genişletmek için tıkla...

atlantis .!.:

hayat bazen çok acı yüzünü gösteriyor insana özellikle belirli bir yaşa kadar dünyanın tüm kirinden, kötülüğünden arınık yaşadıysan bir anda karşına çıkan kötülük karşısında afallıyorsun anlıyorsun ki çok hazırlıksız yakalanmışsın hiç tahmin bile edemeyeceğin, başkası anlatsa şaşıracağın şeyler senin başına gelmiş. en tuhaf yanı da kötülük kötülüğü doğruyor sanırım, birinden darbe yiyorsun, sonra bir başkasından. inandığın ne varsa alt üst oluyor, hayatın sanki bir cehenneme dönmüş gibi belki de bu dünyada cehennemi yaşamaya başlıyoruz. herkesin böyle dönemleri oluyor galiba 2 yıldır ben de bir kabusun içinde gibi hissediyorum kendimi, eski neşemi özlüyorum, hayallerimi, kendimi, yaşam sevincimi... neden diye soruyorsun ama bir cevap yok,mucize bekliyorsun ama seni bulmuyor bir türlü yine de yaşıyorsun akışa kapılıp gidiyorsun işte acemice yolunu bulmaya çalışıyorsun. sabırla imtihan en zoru galiba, sabretmek, o sabrın tükenmesi yeniden tevekkül etmeye çalışmak, kimi zaman isyan etmek, hemen ardından suçluluk duyup kendini toparlamaya çalışmak...Allah kimseyi sonu gelmeyen umutla sınamasın, umut etmek elbette güzeldir de ömür geçip giderken elde yalnızca umut olması acıyı derinleştirmekten başka işe de yaramıyor. umarım hayatın mucizeleri bizi de bulur, en dibe vurduğumuz anlarda sanki bir el uzanırmış gibi bizi karanlıktan aydınlığa çıkaran o tılsımlı anları bir an önce yakalarız.

Genişletmek için tıkla...