Çok teşekkürler,sağolun desteğiniz içinben çok takdir ettim şahsen olay karşısındaki duruşunuzu
Kadrom başka şehire geçti ve haldir haldir ev arama,yerleştirme,kadroyu takip etme sürecinde harap olmuştum. Sürekli sinirlerim bozuk ve hiç olmadığım kadar hassastım. Erkek arkadaşım kendisinden hiç beklemediğim kadar ilgiliydi. Herşeye benden çok o koştu. Evin neredeyse tüm işlerini o halletti. Kurumiçi işlerimde de girdi çıktı aradı sordu.
Annemle de araları iyidir,muhabbetleri vardır. Eve geldi,eşyaları beraber yerleştirdik, çayımızı kahvemizi içti.
Bu sırada birgün uyurken kendi dertlerim yüzünden onu çok ihmal ettiğimi düşündüm.Erkek arkadaşımın ailesiyle ve kaldığı ortamla ilgili sorunları vardı. Derslerinde de ciddi şekilde zorlanıyordu.
O gün beraber kütüphaneye çalışmaya gittik ama hiç odaklanamadı. Canı çok sıkkındı. Benim de ertesi güne çok önemli bir sunumum vardı ama önemsemedim sunumu. Çıktık,uzun bir yürüyüş, sohbet, kahve derken annem neredesiniz diye mesaj attı. Olanları anlattım. Gelip bizde çalışın madem ona da moral olur dedi. Söyledim,kabul etti.
Benim bilgisayarım sıkıntı çıkarttığı için kendininkini verdi. Bir başlığı googleda ararken facebooka yönlendim. Saat sabah 5 bu arada.Şeytan dürttü işte. Sayfası açıktı ve mesajlar kısmına girdim. İşte şoookkk!!
İki kızla konuşmuş, ben doğuda çalışırken. Gündüz bana yazmış,akşam başkasıyla konuşmuş. Flört tarzı konuşmalar.Beynim dondu, elim kolum bağlandı. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Onun da içi geçmişti kalktı nasıl koşuyor bana, ödev için mi ağladın filan. Beni ağlarken görmeye hiç dayanamaz, deli gibi ağladı.
Kovdum evden bunu. Hiçbişey demedim. Kafamı toparlamam lazımdı.Ertesi gün mesaj attım konuşacağız diye. Gördüklerimi anlattım. İnkar etmedi. Bir hataya düştüm,tövbe ettim,sana anlatacaktım ama hep çok sıkıntılıydın, uygun bir zamanını bekledim dedi.haftasonu görüşelim konuşalım demişti.o zaman anlatacakmış,bu hafta sunumun geçmesini beklemiş.
yüzyüze hiç görüşmedim,facede ve telde konuştum, aklım başımda değildi. 1 hafta konuştum sonra dank etti dedi. Bir anlık gaflete kapıldım, sana çok ihtiyacım vardı sen beni umursamadın,seni suçlamıyorum ama nefsime hakim olamadım,düştüm dedi.Çok pişman oldum,çok tövbe ettim filan.
İçim ona karşı nefret dolu. Sürekli pişmanlık mesajları atıyor,arıyor. Kapımda yatıp kalkıyor. Camdan dışarı bakamaz oldum,evden çıksam yanımda bitiyor. Gözler şiş, ses gitmiş. Ben bunu hazmedemem. 7 yıllık ilişkimdi ama bu kişiyle ömrümü geçiremem.
İçim yanıyor, haketmemiştim. Biraz soğuk davranınca böyle mi olması gerekirdi? Kızlar ne olur yardımcı olun. Ben nasıl atlatacağım bu tramvayı?
Çok zor canım bence birsey yokken bırak evlendikten sonra ayrılmak çok zor .Kadrom başka şehire geçti ve haldir haldir ev arama,yerleştirme,kadroyu takip etme sürecinde harap olmuştum. Sürekli sinirlerim bozuk ve hiç olmadığım kadar hassastım. Erkek arkadaşım kendisinden hiç beklemediğim kadar ilgiliydi. Herşeye benden çok o koştu. Evin neredeyse tüm işlerini o halletti. Kurumiçi işlerimde de girdi çıktı aradı sordu.
Annemle de araları iyidir,muhabbetleri vardır. Eve geldi,eşyaları beraber yerleştirdik, çayımızı kahvemizi içti.
Bu sırada birgün uyurken kendi dertlerim yüzünden onu çok ihmal ettiğimi düşündüm.Erkek arkadaşımın ailesiyle ve kaldığı ortamla ilgili sorunları vardı. Derslerinde de ciddi şekilde zorlanıyordu.
O gün beraber kütüphaneye çalışmaya gittik ama hiç odaklanamadı. Canı çok sıkkındı. Benim de ertesi güne çok önemli bir sunumum vardı ama önemsemedim sunumu. Çıktık,uzun bir yürüyüş, sohbet, kahve derken annem neredesiniz diye mesaj attı. Olanları anlattım. Gelip bizde çalışın madem ona da moral olur dedi. Söyledim,kabul etti.
Benim bilgisayarım sıkıntı çıkarttığı için kendininkini verdi. Bir başlığı googleda ararken facebooka yönlendim. Saat sabah 5 bu arada.Şeytan dürttü işte. Sayfası açıktı ve mesajlar kısmına girdim. İşte şoookkk!!
İki kızla konuşmuş, ben doğuda çalışırken. Gündüz bana yazmış,akşam başkasıyla konuşmuş. Flört tarzı konuşmalar.Beynim dondu, elim kolum bağlandı. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Onun da içi geçmişti kalktı nasıl koşuyor bana, ödev için mi ağladın filan. Beni ağlarken görmeye hiç dayanamaz, deli gibi ağladı.
Kovdum evden bunu. Hiçbişey demedim. Kafamı toparlamam lazımdı.Ertesi gün mesaj attım konuşacağız diye. Gördüklerimi anlattım. İnkar etmedi. Bir hataya düştüm,tövbe ettim,sana anlatacaktım ama hep çok sıkıntılıydın, uygun bir zamanını bekledim dedi.haftasonu görüşelim konuşalım demişti.o zaman anlatacakmış,bu hafta sunumun geçmesini beklemiş.
yüzyüze hiç görüşmedim,facede ve telde konuştum, aklım başımda değildi. 1 hafta konuştum sonra dank etti dedi. Bir anlık gaflete kapıldım, sana çok ihtiyacım vardı sen beni umursamadın,seni suçlamıyorum ama nefsime hakim olamadım,düştüm dedi.Çok pişman oldum,çok tövbe ettim filan.
İçim ona karşı nefret dolu. Sürekli pişmanlık mesajları atıyor,arıyor. Kapımda yatıp kalkıyor. Camdan dışarı bakamaz oldum,evden çıksam yanımda bitiyor. Gözler şiş, ses gitmiş. Ben bunu hazmedemem. 7 yıllık ilişkimdi ama bu kişiyle ömrümü geçiremem.
İçim yanıyor, haketmemiştim. Biraz soğuk davranınca böyle mi olması gerekirdi? Kızlar ne olur yardımcı olun. Ben nasıl atlatacağım bu tramvayı?
Benim de en çok korktuğum şey aldatılmaktı ve basıma geldibu konuyu okurken hep şey düşündüm, en korktuğum şey sanırım aldatılmak.
çünkü ben de konu sahibi arkadaş gibi yapardım. dik dururdum.
büyük konuşuyorum yine farkındayım ama bu doğru. aldatan adamla tekrar olamam.
bir önceki erkek arkadaşım 2.5 sene falan olmuştu, ölüp biterken, aldattığını öğrendiğim gün kesmiştim görüşmeyi. çok kovaladı asla olmadı.
şimdi yine öyle.
umarım düzgün adamlarla karşılaşırız da bizi bu affedeyim mi affetmeyeyim mi düşüncesine bile sokmazlar. çünkü bazı kadınlarda aldatma konusunda affetme gibi bir seçenek çıkmıyor.
bir de şunu düşündüm.
karşımdaki kişi beni kaybedeceğini bile bile aldatmayı göze alıyorsa, ben de ayrılmayı göze alabilmeliyim.
demekki o kadar değerli değilmişim onun düşündüğü kadar. ben de fazlası için mücadele etmemeliyim hani
Benim de en çok korktuğum şey aldatılmaktı ve basıma geldiesim evlendikten 6 ay sonra aldattı affettim desem yalan olur affedemiyor insan en ufak birseyde süpheleniyorum sürekli.beni aldatıyormus gibi geliyor psikolojim bozuldu cokta seviyorum 1.5,yıl oldu unutamıyorum yaptıklarını
Fiziksel degil sadece telefonda konusma diye biliyorum cünkü kadın baska sehirde yasıyor .seni o kadar iyi anlıyorum ki. nasıl bir aldatılma idi; fark etmeyeceğini biliyorum ama fiziksel mi yoksa şüphelenme vs miydi? hani hazmedebilme derecesini merak ettim.
herkes hata yapabilir, burda ki herkes mükemmel hayatlar yaşıyo neyse ki
Severken çok zor bende dedim esime ikinci olursa asla affetmeyecegim insan esini severken neden baska bir kadınla konusma ihtiyacı duyarki neden ?Bu donem boyleyse evlenip hamile kaldiginda nasil olur dusunemiyorum. Birak esimi bazen ben bile kendimden nefret ediyorum hamileyken. Esimde peygamber sabri var. Sizi cekebilecek sizinde cekebileceginiz her durumda yaninda olup birbirinizi alttan alabileceginiz insanlarla olun. Daha dogrusu uyumlu oldugunuz kisilerle. Bir kere yaan bir daha yapar anlayisina inanmiyorum. Bir kere yapilan hatadir ikincisi olursa aptallik. Aptal degilse ayni hatayi tekrarlamaz benim gorusume gore. Ama tabi guven gittiyse uzatmalari oynamak gereksiz. Gecmis olsun.
Tekrarlarsa bir daha sansı yok artıkevli arkadaşların nasihatları daha önemli.
ne yazıkki ilişkide de olsa tekrarlama olasılığı var.
kendimden düşünüyorum, bir sevgilim var ama birileriyle flört etmişim. bu adamı yok saydığıma işaret olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?