Tanıdığımı zannettigim hiçkimseyi tanimadigimi , hayatta yalniz olduğumu , insanlar konusunda kesin yargilara varmamam gerektiğini anladim.
hayatta tek bir doğru yokmuş.
sevdiklerim tarafindan tek tek terk edildim, pardon tekmeyi yedim.
guvendigim daglara kar yağdı.
guvendigim , inandığım herkes gitmek zorunda mi ya

aglamaktan göz pinarlarim kuruyacak resmen

ama her şeye rağmen ayakta durmam gerektiğini anladim ,aci cekerekte olsa yasamayi ogrenmek gerekiyormus.
guvendigim daglara kar yağdı , bende dagla kari basbasa birakip yoluma bakiyorum
Siz yolunuza mi bakarsiniz? Yoksa bir seyleri duzeltmeye mi calisirsiniz
Cok doldum biraz yazıp raharlamak istedim