• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

insan neden ikinci çocuğu ister

Şuan çok erken ,çocuk büyüdükçe yeni o Minnan hallerini özlüyorsun,sonra kardeşi olsun istiyorsun.benim oğlum şuan 6 yaşında ve benim 8hafta düşüğüm oldu bilemezdik onu kardeşi olacak diye heveslendirmiştim,şimdi çok istiyor inşallah Allah nasip eder amin☘️
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...
Benim dogumum da çok zordu baya travmatikdi bebeğim prematüre doğdu vs çok zor süreçlerdi hamdolsun geçti ama uzun süre çocuk düşünemiyorum ruhen iyi sayılmam, hamilelik , doğum ve sonrası çok zor , eşim yardım ettiği halde böyle düşünüyorum, 2. Çocuk icin baya rahat halde olmam lazım maddi manevi ve fiziksel olarak , sakın tek çocuk olmasın kafasıyla 2. Çocuğu yapmayın, önemli olan sizin sağlığınız, bedenen ve ruhen hazırsanız yapın tabi ..
 
Herkes sizinle aynı şeyleri düşünecek değil ya. Kimi insan için bir çocuk bile delilik. Sonuçta hem fiziğin bozuluyor, hem çatlakların oluyor,belin kalinlasiyor, memen sarkıyor, ustune bir de bebeğin bakımı, ağlaması, sizlamasi, hastalığı, psikolojisi, bir ton masrafı, asla azalmayan endişesi, yıllarca kendine ait bir anının olmaması, bir ömür sorumlu olduğun bir canlı.
Bunu kabul eden ikinciyi de eder bence 😅
Ayrıca insanlar birinci çocuğun sevgisini tadınca ikinciyi de istiyor olabilirler. Sizin kadar zor çocukları yoktur, eşleri ve aileleri daha çok destektir.
Ayrıca şu an bebeğinizin en sevimsiz çağları. Etkilesimi az, kendini ifade etmiyor, yiyor içiyor siciyor, tonla atağı, diş çıkarması vs de cabası. Biraz büyüyünce, siz onun dünyasındaki en önemli kişi olunca, size sevgisini belli edince, tatlı tatlı konuşunca, sizi güldürmeye başlayınca , etkileşiminiz karsilikli hale gelmeye başlayınca belki de şu günlerin derdini tasasini hiç hatirlamayacaksiniz bile. O zaman evde bir bebek kokusunu siz de isteyeceksiniz
 
Böyle düşününce ilk çocuk ta mantıksız geliyor mesela.Niye insan hayatını komple değiştirecek,bir ton masrafa sokacak,kariyerini etkileyecek,ömür boyu kaybetmekten korkacak bir canlıya sahip olmak ister ki ? Ama istiyor işte 🙃 İkinci çocuk ta böyle bir şey...

İlki büyüğünce o bebek hallerini özlüyorsun,zorluklar da ilk sıcaklığını kaybediyor,yeni bebek kokusu aşeriyorsun resmen.Bir de kardeşi olsun isteği...Toplumun işlediği dört kişilik ailenin "ideal" olduğu düşüncesi...

Tabi bu her kadın için geçerli değil ama yapanlar bu sebeplerle yapıyor genellikle.
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...
Ben birinci çocuk neden istenir onu da anlamış değilim ki.
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...
Suda doğum zor muydu?
 
İstemiyorsanız yapmazsınız millete de karışmayın yahu😂

Çocuklar arasında uzunca bir ara verince genelde ikinci için çok cesaret edemiyorlar ama ilk olan belli bir zaman sonra kardeş diye tutturuyor. O şekilde yapanlarda var
 
dusduru .!.:
Böyle düşününce ilk çocuk ta mantıksız geliyor mesela.Niye insan hayatını komple değiştirecek,bir ton masrafa sokacak,kariyerini etkileyecek,ömür boyu kaybetmekten korkacak bir canlıya sahip olmak ister ki ? Ama istiyor işte 🙃 İkinci çocuk ta böyle bir şey...

İlki büyüğünce o bebek hallerini özlüyorsun,zorluklar da ilk sıcaklığını kaybediyor,yeni bebek kokusu aşeriyorsun resmen.Bir de kardeşi olsun isteği...Toplumun işlediği dört kişilik ailenin "ideal" olduğu düşüncesi...

Tabi bu her kadın için geçerli değil ama yapanlar bu sebeplerle yapıyor genellikle.
Genişletmek için tıkla...
Evet eşim de böyle düşünüyor asıl zor olan çocuksuzluktan çocukluluğa geçmek diyor sonrasında birmiş iyiymiş üçmüş😂😂 en büyük fark ilkinde oluyor belki de
 
Iki cocuklu, ucuncuyu bile ara ara dusunen bir insanim ben. Kardes olsun diye cocuk yapilmaz fikrindeyim. Cunku kardes olup da gorusmeyen cok insan var. Burada da okuyuz, hayatta da goruyoruz.

Yazanlar olmus, ben çok keyifle bakiyorum cocuguma. Varligi ruhuma iyi geliyor. O herseye “no” dese de ben o yanaklari operken istedigim no’yu aliyorum :)
 
Bebeklikten çıktıktan sonra, anneyle bağı azaldıktan sonra o kıptaşmalar başlıyor. Sizin için erken daha 😂
 
Kardeşlik muhakkak güzeldir ama ben de tek çocuk büyüdüm ve hayatımın bir günü bile "keşke kardeşim olsaydı" demedim. Kuzenleri, arkadaşları, dostları olacaktır muhakkak. İlla da kardeş olsun, tek kalmasın diye düşünmek zorunda değilsiniz. Cocugunuz ne ilk ne de son tek çocuk olacak :D
Eğer istemiyorsanız, hazır hissetmiyorsanız sadece "tek kalır mı" korkusuyla çocuk yapmayın. Olanı güle güle büyütün, allah olmayana da versin diyin :)
 
Benim de oğlum kolikti. Gerçekten hayatımın en zor zamanlarıydı. Şimdi 4 yaşına doğru gidiyor. Hâlâ uykuları düzene girmiş değil. Benimle aynı zamanlarda doğum yapan bir arkadaşımla uzun zaman sonra görüştüğümde, ben hiç uykusuz kalmadım demişti. Çok sakin bir çocuğu vardı. Dolayısıyla ikinci çocuk fikrinde ilk çocuğun karakterinin etkisi olduğunu düşünüyorum. Peki ben neden ikinci çocuğu ara ara düşünüyorum? Çünkü ilk çocuğumda ilk 6 ay kayıp. Sürekli ağladığı için, hamileyken hayal ettiğim bir çok şey yaşanmadan içimde kaldı. Bir de acemiliğin verdiği pişmanlıklar var. İkinci çocuğumda her şey yolunda giderse bu deneyimleri tekrar ve daha sakin yaşamak isterdim. Ama işte psikolojim bir kolik bebeği daha kaldıramayacağı için bu riski göze alamıyorum.
 
Ben hiç istemezdim. Kendim de tek çocuğum zaten, kuzenim bile yok yani kalabalık aile mantığıma oturmuyor. Çocuğuma çok aşıktım ve başka bir bebeği daha sevecek yerim yoktu. Doğumum travmatikti, lohusalığım çok yalnızdı, güçlü görünmeye çalışmaktan dik tuttuğum kuyruğum felç olmuştu.

O çok aşık olduğum çocuk gidip kardeş istedi. Ağzının içine bakan ebeveynler olduğumuz için hemen koşa koşa yaptık.

İkinci daha 2 aylık olacak. Gebeliğim de doğumum da mis gibiydi. Lohusalık da rüya gibi geçti. Zorlanıyor muyum, tabi ki. Kolaycacık büyüyen bebek diye bir şey yok çünkü, her bebek zorlar, aşağı yukarı her bebeğin süreci aynı. Sevemem gibi hissediyordum ya, kalbim büyüdü sanki. Çok seviyorum ikinciyi de, hatta onu da kucağa alıştırdım(ilki 4 yaşına kadar kucakta uyudu) belim kopuyor ama bu bel kopmasını bile seviyorum. Kalbim büyüdü diyorum ya öyle büyüdü ki, resmen üçüncü çocuğu istiyorum.

Demek ki böyle böyle oluyor.
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...
Şuan çok yenisiniz.acikcasi bende sizin gibi düşünüyordum .hatta uzunca bir süre böyle düşündüm. Ama bir süre sonra bebeğinize alıştıkça hersey daha kolay geliyor.yada şöyle söyleyeyim aslında hersey yine zorda aranızda ki sevgi bağ güçlendikçe eskisi kadar zor olmuyor.heleki konuşmaya başlayınca sizinle birlikte fikir yürütüp sohbet edince iyi ki var hayatımda demeye başlıyorsunuz.
Bundan bir tane daha olsa fena olmaz aslında diyorsunuz. 😁😁😁
Yani şuan bende ikinciyi düşünüyorum.mantikli mi hayır sanırım evlat sevgisi böyle birşey. Yada evrimsel olarak bakarsak cogalmak istiyoruz galiba.
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...
Ben 14 haftalık hamileyim daha doğmadan bunları düşünüyorum o kadar zor geçiyor ki hamileliğim de sürekli bulanti kusma büyük konuşmak istemiyorum ama asla ikinci çocuk düşünmem benim eşimde öyle diyor kardeşi olmuycak mi bi tane daha yaparız tabi onlara hava hoş demesi kolay doğum hamilelik onlar çekmiyor bu zorluğu!
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...


Cok cocuklu anneler tarafindan ikna edilmek mi istiyorsunuz, yoksa bizleri doyumsuzlukla mi sucluyorsunuz cozemedim.


Insanlarin neden cok cocuk istediği sizi ilgilendirmemeli, sizin neden istemediğiniz akliniza yattiysa gerisinin bi onemi yoktur.
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...
Bu çok kişisel bence bunun açıklaması yok bence herkes kendi doğrusunu gerçekleştiriyor
Kimi tek,kimi çok,kimi ise çocuk istemiyor hepsine saygı duyuyorum
Ben 3 çocuk annesiyim iyiki diyorum evet zor ama çok güzel çocuklarım 4 için sürekli baskı yapıyor bana ama olmaz onlar için bi tane daha getirecek halim yok. Hepsinde farklı heyecanla bekledim,bekledik.
Kardeşlik güzel ama sırf tek kalmasın diye dogurmadim ben istedim
 
yengeckizi34 .!.:
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Genişletmek için tıkla...
İkinci çocuğu düşünmek sizin için erken, tabiki sıcak bakmazsiniz. Çocuklar biraz büyüyünce ve zorluklar unutulunca bazen bebek sevesi geliyor insanın. Bidaha patlatayim diyor ve sar başa pişmanlık 🤣🤣🤣
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

mlzdmr
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
5K
mlzdmr
mlzdmr
G
Hamilelik ve kp tavırları
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
2K
FloppyDisk
F
S
İzmir Meme Büyütme ve Dikleştirme Ameliyat Öncesi ve Sonrası Sürecim
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
31K
Hnzde
H
P
Okb mi vesvese mi lohusalık mı panik atak mı offf
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
12K
merveaydnl
M
Z
20 yıllık evliliğin başlangıç ve bitiş hikayesi.
11 12 13
Yorumlar
240
Görüntüleme
58K
thelittleprince38
thelittleprince38
Back
X