Bence saygisiz insan her yerde saygisiz. Meslekle alakasi yok.
Stajyer avukatken adliye calisanlarinin acimasizligindan, pisliginden her gun agliyordum. Elbette cok nezih, saygili, insancil memurlari ayri tutuyorum. Ama Caglayan, Kartal, Bakirkoy adliyesi koridorlarinin dili olsa da konussa.
20li yaslarimin basindayim, yeni mezunum, idealistim, gece gunduz calisiyorum, ofiste sabahliyorum, haftasonlari bile calisiyorum, 2012 yilinda aylik 500 liraya. Yol parama bile yetmiyor. Yazdigim dilekce avukat tarafindan duzeltilmeden AIHM'e gidiyor, sozlesmelerimi hayranlikla okuyorlar filan, iyiyim yani, iyi bir egitim almisim. Icra dairesine bir gidiyorum hayat isigim sonuveriyor. Acik acik rusvet isteyen mi dersin, kendi dairelerinde rafta duran ve hayatimda ilk kez gordugum icra dosyasini bu dosya neden yirtik diye suratima firlatan mi dersin, fakultede asla ogretilmeyen, kanunda yazmayan idisinin didisini bilmedigim icin "iste bu avukatlar cahil, isini sev isini!!!" diye asagilayan mi dersin.
Avukatlar da farkli degildi yani. Yaptigim arastirmayi makale gibi yayinlayip altina kendi ismini yazan patronum vardi. Stajdan sonra meslegi biraktim zaten, yurtdisina gittim. BM calisaniyim simdi, ve elbette burda da korkunc insanlar var :) Bir tik daha insani bir ortam ama simdi yalan soylemeyeyim.
Burada goruyoruz akademisyenlerin mobbingini, ogrenci islerinin korkunclugunu, envai cesit meslek mensubundan nefret etmiyor muyuz sanki?
Ozetle: doktorlardan ozel olarak nefret etmeyelim. Insanlardan nefret edelim.
