Galiba hormonsal dengeniz bozulmus, yok yere alinganlik yapiyorsunuz. Anlattiginiz durum, her anne kizin arasinda gecen tartismalar.
Annenizinde haliyle size yardim etmek icin düzeni bozuldugundan, gergin olmasini cok göremedim ben.
Anneniz sizi, sizde annenizi idare edin derim. Karsilikli yani.
Benim annemde oglusunu pek tutar, aman Allah bozmasin gözümüz yok.
Bazı anneler böyle.
Annelik vasıfları ile pek alakaları olmuyor,
Kendisiyle rakip,düşman vb görüp davranışlarda bulunabiliyor.
Biri de benim annem,
Üzmeyin canınızı,kendinize bakmayı da öğrenin.Acil durumda çağırırsınız.
Umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız.
Düzelteyim hemen:Az kalmış doğumunuza,her an acil sizin için. o zaman birazcık daha sabredin
Ben 36 yaşındayım,hala alışamadım.O rakiplik psikolojisini hiç saymıyorum bile.. Sürekli kendini ön plana çıkarıp beni kötülemeleri kendi yaptıklarıyla benim yaptığım şeyleri kıyas etmesi.. Gerçi bunlar canımı acıtmıyor artık alıştım...
Anne değilim ama kendi annemde yola çıkarak naçizane bir yorum da bulunacağım; bence anneniz, eşinizin yanında abinizi kötü göstermenizden rahatsız olmuş.
Ben 36 yaşındayım,hala alışamadım.
O yüzden ne kadar az görürsem o kadar iyiyiz.Zaten farklı şehirlerdeyiz.
Hergün telefonda konuşuruz,annem derken ağzından 10 kere annemm çıkar bana,ama yanyana olmadık,olamıyoruz.
Çok da üzülüyorum böyle olduğu için ama ,kendisi yaptı böyle.
Yaş aldık artık düzeleyim bari diye de düşünmediği için,ne diyeyim,o mutlu olsun canı sağ olsun yeter.
Dediğim gibi annenizin bu tepkisini kendi anneme benzettim. Beni hep yerden yere vurur, eleştirir. Abime pek kıyamaz, yüzüne söylemez, onu da bana çok şikayet eder. Ama bir başkasının yanında bizden adeta bir melekmişiz gibi bahseder. Ben de abimle hiç anlaşamam, herhangi bir ortamda abimle ilgili bir şey diyeyim hemen savunur. Şimdi eşiniz gerçeği söylemiş, ancak anneniz bunu kendi oğluna bir saldırı gibi algılamış, sizin de abiniz yerine eşinizi tuttuğunuzu düşünmüş olabilir. Bir de eşinizle sabah tartıştığınızı yazmışsınız bunun üzerine sizin abinizin yanında olmanızı beklemiştir çünkü siz eşinizi affedersiniz de anneniz eşinizi sizi üzdüğü için kolay affedemez, biraz taraf olur. Bu yazdıklarımı kendi annemden birebir tecrübe ettiğim şeyler. Hayırlısıyla, Allah bebeğinizi kucağınıza almanızı nasip etsin.
Birebir katılıyorum. Aynen öyle olmuş triplere girmiş.Anne değilim ama kendi annemde yola çıkarak naçizane bir yorum da bulunacağım; bence anneniz, eşinizin yanında abinizi kötü göstermenizden rahatsız olmuş.
O kadar moralim bozuk ki uyku uyuyamıyorum. Hamileligim riskli gectigi icin annem şimdi ara ara yanimda kalıyor. Sabah eşimle bi tartışmam oldu annemde ne kadar üzüldüğümü gördü.. Bnm abim artistin teki küfür düşmez ağzından Allah hidayet etsin. evlenmeden önce çok kavga ederdi babamla annemle. Aksam konuşurken eşime dedi ki annem bnm oğlum bize hiç saygısızlık yapmaz. Bende ne demek yapmaz babamın üstüne yürüdüğünü biliyorum dedim. (Demez olaydım.) Kafasına takti iddalasti benimle bnm oğlum demez ben duymadım diyip duruyor anne dedim sana niye yalan soylıyım ki? Babana sorcam dedi. He anne sor git babamada sor abimede sor düşman et düşür bizi birbirimize dedim. Öyle şey olur mu diyor bu kezde... Hayır uzatmanın ne alemi var. Hamile kızım zaten stresli susayım demek yok benimle tartışıyor yok yere... Sanki yabancıyım ben hani dışarıdan biri çocuğuna laf etse anlarım bende onun çocuğuyum sözde. Ama resmen düşman gibi davranıyor. Istemiyorum annemi gerçekten yanımda bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum ama doğumdan sonra da annem olsun başkasıyla yapamam demiştim şuan tam tersi lohusayken annemi hiç kaldıramam kendi çocuğuma kendim baksam daha iyi.. Sürekli saçma sebeplere benle tartışıyor iddalaşıyor. Sanki Annem değilde kaynanam. Yerimde olsanız ne yapardınız ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?