Merhaba arkadaşlar, bir süredir bir iki kişide gözlemlediğim, insanlar en ufak bir olumsuz şeyi bile görmezden gelmezken, en az tavır olarak tavrını belli etme bozulduğunu belli etme olarak gösterirken, ben bazen fazla anlayışlı, hoşgörülü, toleranslı oluyorum.. Öyle mi olmak lazım.. Bu her zaman ve herkese karşı olmuyor..
Mesela dün yaşadım.. 2 senedir görmediğim okulda 1 sene aynı sınıfta olduğumuz bir arkadaş bankada yönetici olarak çalışıyor. Okulda 1 sene aynı sınıftaydık yüksek lisansta. Şimdi aynı sınıftayken dersler hafta sonuydu.. Şu gün ders olmayacak, şu bu diye bir iki kere mesaj gönderip okulla ilgili haber filan vermiştim.. Sonra bu olaydan bir iki gün sonra o da sevinerek gülerek yanıma konuşmaya gelmişti, neyse konuştuk.. Ben o anda arabadaydım ve arabada oturuşum ayağımın biri içerde biri dışarda diye konuşma sırasında diğer ayağımı içeri çektim neyse.. Bunda bozulacak bişey yok bana göre.. Bir tavrı değişti.. Fazla konuşmadı benimle.. İşte dün, bu arkadaş bankada yönetici.. O bankaya işim düştü.. Çok da kalabalık. Sıra var ve sistem arızalanmış baya bi bekledik.. Ben oturuyorum ama güneş gözlüğüm var.. Ben tanıdım ama beni gördü mü görmezden mi geldi bilmiyorum.. Gerçekten başı çok kalabalıktı işi yoğundu.. Ama ben olsam bir merhaba der yine işime devam ederdim.. Neyse ben bankada işimi hallettim onun olduğu odaya gidip kolay gelsin görüşürüz diye bir merhaba dedim çıktım.. Yani demeyebilirdim de ama dedim yine.. Fazla hoşgörülüyüm.. Herkes ufacık şeyi bile önemserken ben kocaman şeyleri hoşgörüyorum..
Mesela dün yaşadım.. 2 senedir görmediğim okulda 1 sene aynı sınıfta olduğumuz bir arkadaş bankada yönetici olarak çalışıyor. Okulda 1 sene aynı sınıftaydık yüksek lisansta. Şimdi aynı sınıftayken dersler hafta sonuydu.. Şu gün ders olmayacak, şu bu diye bir iki kere mesaj gönderip okulla ilgili haber filan vermiştim.. Sonra bu olaydan bir iki gün sonra o da sevinerek gülerek yanıma konuşmaya gelmişti, neyse konuştuk.. Ben o anda arabadaydım ve arabada oturuşum ayağımın biri içerde biri dışarda diye konuşma sırasında diğer ayağımı içeri çektim neyse.. Bunda bozulacak bişey yok bana göre.. Bir tavrı değişti.. Fazla konuşmadı benimle.. İşte dün, bu arkadaş bankada yönetici.. O bankaya işim düştü.. Çok da kalabalık. Sıra var ve sistem arızalanmış baya bi bekledik.. Ben oturuyorum ama güneş gözlüğüm var.. Ben tanıdım ama beni gördü mü görmezden mi geldi bilmiyorum.. Gerçekten başı çok kalabalıktı işi yoğundu.. Ama ben olsam bir merhaba der yine işime devam ederdim.. Neyse ben bankada işimi hallettim onun olduğu odaya gidip kolay gelsin görüşürüz diye bir merhaba dedim çıktım.. Yani demeyebilirdim de ama dedim yine.. Fazla hoşgörülüyüm.. Herkes ufacık şeyi bile önemserken ben kocaman şeyleri hoşgörüyorum..
