Aramızda "Ben var ya ben, suratsız, içi fesat, dedikoducu, huysuz, bana habire laf sokan, geçimsiz insanlarla arkadaşlık etmeye bayılırım. " diyen var mı? Bir düşünün şu hayatta sevdiklerinizi, arkadaşlarınızı ve arkadaş kriterlerinizi? Doğru düzgün insanlar mı istersiniz hayatınızda, yoksa yukarda saydığım özellikler mi? Ben cevapları biliyorum gerçi.
Buraya bir konu açılıyor. Arkadaşı zart dese ona bile, " o gerçek arkadaş değilmiş, sil hayatından" diye tavsiyeler veriliyor.
E be kardeşim, o zaman niye bu kadına " sen çok iyisin canım, kötü ol bak nasıl çevren olacak" önerileri yapılıyor? Bu nasıl bir çelişkidir? Siz kaç tane insan gördünüz ki sevimsiz, şirret bir tip ama seveni çok?
Bazı yorumlar inanılmaz samimiyetsiz ve dar bakış açılı. İkide bir bildiri geliyor diye konuyu takip ediyorum ister istemez. Yüzeysel düşünmeyin, ufkunuzu açın bence.
İnsani özellikleri çok olan insanlar sevilir. Kötü yönü çok olan insanlardan kaçınılır. Bu kadar basit. "İyisin, mikemmelsin, o yüzden çevren yok, kötü olmalısın" gibi şeyler gerçekdışı ve gülünç. Koskoca insanlarız şurda, neyin ne olduğunu bilmeniz lazım.