Sizi tanımıyorum ama iyi kalpli bir insan olduğunuzu hissettim.Hayat sizin karşınıza en iyi insanları çıkarsın.Sevgiler...Aynen öyle.
Bu tarz şeyleri ben de yaşadım, bir gün sabrımı taşırdılar sildim gitti ama yine ben kötü olmuştum enayi yerine koyacaklardı artık, sonra derin bir ohh çektim.
Ben yalnız kalınca kendini iyileştiren biri olduğumdan insanlarla mesafemi de arttırdım. İyi iletişim yaşarsam ne ala ama kötü olunca enerjim çok düşüyor.
Gitgide umursama derecem de düşüyor gibi artık, yoruldum çünkü.
Arkadas , komsu ,akraba , tarafindan dislandiginiz hissettiginiz kim varsa ,hayatinizdan uzaklastirin , ya da cikarin.Sizi haketmiyorlardir.Ben oyle yaptim, kafam rahatladi.Ben yapım gereği çok sakin ve kırılgan bir insanım.Duyguları genelde belli etmem birine kırıldıysam yine de ona gülümserim ama bu benim de duygularım olduğu gerçeğini değiştirmiyor.Mesela bir örnek dün iki tane arkadaşımla(karışmaması için isim koyayım ikisine de).Evine gittiğimiz arkadaşımın adı Funda,diğerininki Nilay olsun.Biz dün Fundanın evine gittik Nilay ile.Evde biraz oturduk sonra dışarı çıktık alışveriş merkezine girdik gezdik sonea yorulduk ve bir kafede oturduk baktım Nilay ile Funda fotoğraf çekiniyorlar.Ben neredeyse yarım saat telefonla konuştum konuşmam bitti baktım hala çekiniyorlar.Hiçbir şey demeden oturdum sadece 10 dakika filan geçmiştir onlar bu sefer de fotoğraflar hakkında yorum filan yapıyorlar işte şu çok güzel çıkmış şunu sosyal medyaya koyalım vs.vs.Ben de en sonunda dayanamayıp şakayla karışık,bensiz oldu ama dedim.Hiç cevap vermediler.Böyle şeyleri eskiden umursamazdım ama yaş büyüdükçe olgunlaşınca insanın içine oturuyor.Sonra dedim ki hadi arkadaşlar fotoğraf çekinelim benimle de bir fotoğrafımız olsun dedim.Önce duymamazlığa geldiler.Gerçi Nilay sakin bir insandır onun ses çıkarmamasını buna bağlıyorum.Soruyu yineleyince Funda şöyle dedi:Ya şimdi hiç havam kalmadı seninle de başka bir zaman çekiniriz.Çok üzüldüm inanın ki.Ve ikinci olay da Fundaların evinin civarında banklar filan var onlarda oturuyorduk birden Funda ayağa kalktı benim evden bir şeyimi alıp gelmem lazım dedi.Sonra da Nilaya döndü ve ,hadi gel Nilay hemen alıp gelelim ,dedi.Hava kararmak üzere ,etraf tenha ,tekin insanların olduğu bir muhit değil.Hayır Funda ben burada tek başıma kalamam dedim.Üstelik hiç bilmediğim bir semt.O zaman isteksizce,gel o zaman, ben hepimiz birden gidersek sürü gibi olur dikkat çeker diye söyledim dedi.Çok çok kırıldım.Sanki insan yerine konulmuyorum.Sizin düşünceleriniz?
Sizi tanımıyorum ama iyi kalpli bir insan olduğunuzu hissettim.Hayat sizin karşınıza en iyi insanları çıkarsın.Sevgiler...
Yok ne demek üzmez aksine düşüncenizi belirttiğiniz için memnun olurum.Beni en çok üzen şey ise arkadaşlığı bir kenara bıraktım,hiçbir insan öyle dışlanmayı hak etmez bence.İnsan bir hemcinsini öyle güvenilmez bir yerde bırakıp nasıl gider?Sevmiyor,hoşlanmıyor olabilirsin ama öyle hiç bilmediği bir semtte bırakmak nedir.Biraz vicdan yani...Bu dediğim de sizi üzecek belki ama sizinle görüşmek istemiyorlar. Uzak durun siz de.
Bulursunuz bir arkadaş kafaniza göre. Ya da arkadaş olmasa da olur bence..
Bu ne ki ? Daha nelerini tanıyacaksınız, ne hayal kırıklıkları birikecek..Yok ne demek üzmez aksine düşüncenizi belirttiğiniz için memnun olurum.Beni en çok üzen şey ise arkadaşlığı bir kenara bıraktım,hiçbir insan öyle dışlanmayı hak etmez bence.İnsan bir hemcinsini öyle güvenilmez bir yerde bırakıp nasıl gider?Sevmiyor,hoşlanmıyor olabilirsin ama öyle hiç bilmediği bir semtte bırakmak nedir.Biraz vicdan yani...
Size aşırı derecede sıkıcı ve yapışkan muamelesi çekmişler. Her fırsatta baştan savmişlar. Belki birgun lazim olursunuz diye mi nedirse açıkça seni istemiyoruz diyemiyorlar ama davranışlar tamamen bu yönde. Daha çok kırarlar kalbiniziBen yapım gereği çok sakin ve kırılgan bir insanım.Duyguları genelde belli etmem birine kırıldıysam yine de ona gülümserim ama bu benim de duygularım olduğu gerçeğini değiştirmiyor.Mesela bir örnek dün iki tane arkadaşımla(karışmaması için isim koyayım ikisine de).Evine gittiğimiz arkadaşımın adı Funda,diğerininki Nilay olsun.Biz dün Fundanın evine gittik Nilay ile.Evde biraz oturduk sonra dışarı çıktık alışveriş merkezine girdik gezdik sonea yorulduk ve bir kafede oturduk baktım Nilay ile Funda fotoğraf çekiniyorlar.Ben neredeyse yarım saat telefonla konuştum konuşmam bitti baktım hala çekiniyorlar.Hiçbir şey demeden oturdum sadece 10 dakika filan geçmiştir onlar bu sefer de fotoğraflar hakkında yorum filan yapıyorlar işte şu çok güzel çıkmış şunu sosyal medyaya koyalım vs.vs.Ben de en sonunda dayanamayıp şakayla karışık,bensiz oldu ama dedim.Hiç cevap vermediler.Böyle şeyleri eskiden umursamazdım ama yaş büyüdükçe olgunlaşınca insanın içine oturuyor.Sonra dedim ki hadi arkadaşlar fotoğraf çekinelim benimle de bir fotoğrafımız olsun dedim.Önce duymamazlığa geldiler.Gerçi Nilay sakin bir insandır onun ses çıkarmamasını buna bağlıyorum.Soruyu yineleyince Funda şöyle dedi:Ya şimdi hiç havam kalmadı seninle de başka bir zaman çekiniriz.Çok üzüldüm inanın ki.Ve ikinci olay da Fundaların evinin civarında banklar filan var onlarda oturuyorduk birden Funda ayağa kalktı benim evden bir şeyimi alıp gelmem lazım dedi.Sonra da Nilaya döndü ve ,hadi gel Nilay hemen alıp gelelim ,dedi.Hava kararmak üzere ,etraf tenha ,tekin insanların olduğu bir muhit değil.Hayır Funda ben burada tek başıma kalamam dedim.Üstelik hiç bilmediğim bir semt.O zaman isteksizce,gel o zaman, ben hepimiz birden gidersek sürü gibi olur dikkat çeker diye söyledim dedi.Çok çok kırıldım.Sanki insan yerine konulmuyorum.Sizin düşünceleriniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?