- 13 Mart 2017
- 773
- 1.082
- Konu Sahibi 2Nota1Beste
- #1
Bugün bayramın ilk günü ve öğlenden beri canım o kadar sıkıldı ki yazarken bile ağlıyorum.
Çok zor şartlarda okudum maddi manevi çok sıkıntı çektim.
2 sene oldu üniversiteden mezun olalı bilgisayar mühendisiyim. Yaş oldu 27.
Meslek lisesi mezunuydum sıfırdan hazırlandım sınavlara bir kere bile dershane görmeden evde yıllarca çalıştım çok şükür emeğimin karşılığını geç de olsa aldım ve nasipse şimdiki hedefim özel sektörde sürünmeyip kamuda iyi şartlarda çalışmak ve evlenince belli bir düzenimin olması.
Aralık ayından bu yana ders çalışıyorum artık çok bunaldım, çoğu zaman ailevi problemler de oluyor(anne-baba arasında) takmamaya çalışıyorum, saatlerce masa başında boş duruyorum ama hep sabrediyorum.
İyi kötü çalışıyorum da.
Üstüne bugün bu misafirler gelince patladım artık.
Herkes gittikten sonra odaya çekildim ağlayarak yazıyorum, aileme de belli edemiyorum özellikle babam görürse çok üzülür diye saklıyorum kendimi.
Sınava son bir ay kaldı.
Böyle bir zamanda da moral veren akraba yerine moral bozan akraba olunca moralim alt üst oldu ki ben her şeye rağmen hep şükrettim ama özellikle de ailemin olduğu ortamda söylenen laflar yüzünden çok üzüldüm çok bunaldım.
Rabbim görsün emeğimi yeter ama insanlardaki bu egoistlik beni çok rahatsız etmeye başladı artık son virajdayım.
Bu denli moralimi bozan kişi yenge hanım. Eğitimli olsa keşke ama öyle boş ki işi gücü evliliktir. Derdi tasası kendine düşmüş gibi...
Ben mutfaktayken kimbilir daha neler dedi ama sadece şunu duydum:
"Ayy yaşı 30 oldu hâlâ okuyor hâlâ sınav ayyy"
Ya sanki ben bu çöplük olan eğitim sisteminde(!) ders çalışmaya bayılıyorum da kadının söylediği lafa bak.
Yaşım 27 çok şükür yaş da göstermem ama herkesin önünde böyle saçmalaması beni çok sinirlendirdi.
Yine de sustum saygımdan, belli etmedim hiç.
Ailemde çok az okumuş insan var.
Eğitim seviyesi ne olursa olsun muhabbet ederim ben ama hiçbir şeyden anlamayan sırf laf olsun torba dolsun diye konuşanlardan kendini akıllı zanneden ve karşıdakinin moralini bozan insanlardan artık nefret ediyorum.
Cahil cahil konuşmalara gelemiyorum.
O kadar canım sıkıldı ki derse de odaklanamıyorum zaten geç kaldım sınava bir ton konu beni bekliyor.
Zamanımı bir hiç uğruna da harcadığımızn farkındayım ama Allah alsın hakkımı.
Çünkü o çok büyük...
Çok zor şartlarda okudum maddi manevi çok sıkıntı çektim.
2 sene oldu üniversiteden mezun olalı bilgisayar mühendisiyim. Yaş oldu 27.
Meslek lisesi mezunuydum sıfırdan hazırlandım sınavlara bir kere bile dershane görmeden evde yıllarca çalıştım çok şükür emeğimin karşılığını geç de olsa aldım ve nasipse şimdiki hedefim özel sektörde sürünmeyip kamuda iyi şartlarda çalışmak ve evlenince belli bir düzenimin olması.
Aralık ayından bu yana ders çalışıyorum artık çok bunaldım, çoğu zaman ailevi problemler de oluyor(anne-baba arasında) takmamaya çalışıyorum, saatlerce masa başında boş duruyorum ama hep sabrediyorum.
İyi kötü çalışıyorum da.
Üstüne bugün bu misafirler gelince patladım artık.
Herkes gittikten sonra odaya çekildim ağlayarak yazıyorum, aileme de belli edemiyorum özellikle babam görürse çok üzülür diye saklıyorum kendimi.
Sınava son bir ay kaldı.
Böyle bir zamanda da moral veren akraba yerine moral bozan akraba olunca moralim alt üst oldu ki ben her şeye rağmen hep şükrettim ama özellikle de ailemin olduğu ortamda söylenen laflar yüzünden çok üzüldüm çok bunaldım.
Rabbim görsün emeğimi yeter ama insanlardaki bu egoistlik beni çok rahatsız etmeye başladı artık son virajdayım.
Bu denli moralimi bozan kişi yenge hanım. Eğitimli olsa keşke ama öyle boş ki işi gücü evliliktir. Derdi tasası kendine düşmüş gibi...
Ben mutfaktayken kimbilir daha neler dedi ama sadece şunu duydum:
"Ayy yaşı 30 oldu hâlâ okuyor hâlâ sınav ayyy"
Ya sanki ben bu çöplük olan eğitim sisteminde(!) ders çalışmaya bayılıyorum da kadının söylediği lafa bak.
Yaşım 27 çok şükür yaş da göstermem ama herkesin önünde böyle saçmalaması beni çok sinirlendirdi.
Yine de sustum saygımdan, belli etmedim hiç.
Ailemde çok az okumuş insan var.
Eğitim seviyesi ne olursa olsun muhabbet ederim ben ama hiçbir şeyden anlamayan sırf laf olsun torba dolsun diye konuşanlardan kendini akıllı zanneden ve karşıdakinin moralini bozan insanlardan artık nefret ediyorum.
Cahil cahil konuşmalara gelemiyorum.
O kadar canım sıkıldı ki derse de odaklanamıyorum zaten geç kaldım sınava bir ton konu beni bekliyor.
Zamanımı bir hiç uğruna da harcadığımızn farkındayım ama Allah alsın hakkımı.
Çünkü o çok büyük...
