İnsanlara nasıl uyum sağlayabilirim

diğer sayfada bir üye demiş iyi giyindiğim zaman daha özgüvenli hissediyorum gibisinden bişeyler. bence bu güzel bir tavsiye. önce iyi giyinip bakımlı, temiz olun. güzel kokan bir parfüm sürün. makyaj yapıysanız yapın, yapmıyorsanız gerek yok zaten. sizin tercihiniz. ama kalabalık içinde kesinlikle insanın kendisine güzel hissettiriyor. bu tamamen özgüven okşayıcı bir şey. özgüvene yapılan katkılar bu sorunu aşmanıza yardımcı olabilir diye düşünüyorum.

konuşma konusuna gelince. kasmadığınız anda bu sorundan kurtulacaksınız bence. zaten oturup da felsefe tartışacak halleri yok. siz de katılmaya çalışın. gülün. eğlenin. saçmalarım diye düşünmeyin. dalga geçerler diye düşünmeyin niye dalga geçsinler? hem özgüven zaten insanın zaman zaman kendisiyle de dalga geçebilmesidir. bunu şu an tavsiye edemem belki size ama özgüvenli insan kalabalık ortamda arada sırada saçma bişey de söylese ve herkes gülse, evet saçma oldu sanırım deyip gülebilmeli, bunu sorun haline getirmeden devam edebilmeli. ben öyleyim en azından. kendimizle barışık olmalıyız.
Kesinlikle.ya aslinda dusununce kimse benden ustun degil herkes ne ise bendr oyum yani niye kasıyorm ki diyorum ve yine ayni seyler oluyor .umarim atlatirim artk yoruldum
 
Saçmaladığını düşünsen de söyle, karşı çıksalarda söyle, ters tepki alsanda söyle. Şimdi insanlar aşırı kaba oldu zaten, kimse kimseyle iletişim kurmak istemiyor. Bi güler yüz yok, günaydın bile demiyo insanlar artık birbirine tabi zorunda değiller ama itici. Bi de herşeyi özgüvene bağlamayalım.
Gercekten şimdiki insanlarrin dusuncelerini üsluplarini aklim almiyor.daha yeni tanistigin birine hemen kotu bi espri yapabiliyor.espriymiş sozde..cok itici geliyor .insanlari anlamak gercekten zor
 
Yeni nesilde ortama ayak uydurmak zor zaten..insanları kırmak falan umurlarında değil..En acı espriyi kim yapar yarışındalar. Vijdan süzgeçleri pek yok..Senin genetik yapın ve yetiştirilme tarzın pek değişmez ama yinede biraz alabilirsin.. Ben gerildiğim ortamlarda tek tek insanların yüzüne bakıyorum esasında onlarında gerçekte zayıf olabildiklerini görünce rahatlıyor ve umursamamaya başlıyorum..Sivrilmeden ayar veriyorum kendilerine:)
 
Yeni nesilde ortama ayak uydurmak zor zaten..insanları kırmak falan umurlarında değil..En acı espriyi kim yapar yarışındalar. Vijdan süzgeçleri pek yok..Senin genetik yapın ve yetiştirilme tarzın pek değişmez ama yinede biraz alabilirsin.. Ben gerildiğim ortamlarda tek tek insanların yüzüne bakıyorum esasında onlarında gerçekte zayıf olabildiklerini görünce rahatlıyor ve umursamamaya başlıyorum..Sivrilmeden ayar veriyorum kendilerine:)
😂😂😂 Cok iyiii .ama gercekten oyle aynen o yarışı yapıyorlar. Bana ters geliyor.bu kez ortamdan soyutlaniyorum.odun buzdolabi muamelesi goruyorum..ne kadar acı
 
Benim erkek arkadaşim da benim aksime cok ozguvenlidir.hep sesi cikar ve benim cikmadigi icin bana kızar .bu da cok yanliş ama bilmiyorki elimde olmyan birsey...insallah bende atlatirim.arkadaslarin yazdigi tavsyelerin hepsini deneyecegim
Onunla birlikte ortamlara gir kasmamaya çalış pozitif düşün biliyorum ilk etapta zor şöyle düşün özgüvenli biriyle sevgilisin o senin bi eksikliğin olsa senle sevgili olurmuydu demekki çok güzel özelliklerin var o senin hakkında olumsuz düşüneceğinş sandığın kişilerden eksik değilsin tam tersi üstünlüğün bile olabilir. Geçmişte yaşadığımız travmalar sebebiyle böyleyiz yoksa onlardan eksik olduğumuz için değil ben mesela annem tarafından çok aşağılanırdım aptal saf gerizekalı gibi dışarda da çocuklar ezerdi. Ben hala çok özgüvenli değilim ama eskiye göre çok iyiyim mesela biri laf soksa anında cevabını verebiliyorum biri beni görmezden mi geldi aynısı yapıtorum hiç umursamayarak ezilip büzülmeden muhabet dersen konu açamadığım zamanlar olur kasmıyorum bazen ufak tefek saçmaladığımda olur ama dert etmeyi bıraktım çünkü bizden önemli değil kimse bunu anladım keşke zamanında psikolojik yardım aksaydım daha kolay atlatırdım seninde almanı öneririm
 
Merhaba kk üyeleri.. bi sorunumu sizlerle paylaşmak istiyorum.sorunum özguven eksikliği.kalabalik ortamlar beni hep korkutuyor katilinca sesim cikmiyor sanki benm hakkimda kotu dusunuyorlar " bak bak bu da konustu " diceklermiş gibi hissediyorum. Sacmalamaktan korkuyorm ve korktugum icin de heo konusurken sacmalıyorum.. teke tek biri ile konusurken boyle degilim aksine susmam hic cok konusurum..ama yanimiza bi kac kisi gelince anında susuyorum.hepsi bir konusuyor ben uzakasiyorm oradan.boyle olunca toplumdan da soyutlaniyor insan..katildigim bi kurs var , bi kizla tanistim o hocalarla surekli şakalar ,espriler yapar yanlarina gider ama ben cok ciddiyimdir ben yapamiyorum.aslinda yapmak istiyorum ama olmuyor..ozeniyorum .o konusunca herkes de onunla konusmak istiyor.bu kez ben gittkce kapaniyorum icime..şimdi de bi buluşma ayarlancak .sirf kalabalik fobimden dolayi gitmek istemiyorum ama kendimi de milletten soyutlamak istemiyorum.katilip sohbet muhabbet etmek istiyorum bunu nasil yapabilirim.mesela ne konusabilirim nasl konu acabilirim pasif kalmamak için bana oneri soyler misniz kafayi yicem sonunda
muhabbet ettiğin insanlarla ortak noktaların nelerse o konularda daha fazla bilgi sahibi ol bildiğin konularda daha rahat konuşursun
 
Benim de böyle hissettiğim oluyor ve geliştirdiğim bir strateji var böyle anlarda. Şöyle düşünün diyelim ki kalabalık bir gruptasınız. Birisi çıktı saçma sapan konuştu. Kimseye hakaret falan içermiyor söyledikleri ama saçmaladı yani, size göre en azından. Ne kadar takılırsınız bu duruma? ''Ay bu da salak hihihihi'' diye mi düşünürsünüz bütün gün yoksa 1 saniyenizi '' ne dedi şimdi anlamadım'' diye ona ayırıp sonra gününüze devam mı edersiniz. Muhtemelen ikincisi. Kimse kimseyi o kadar takmıyor. Birileri saçmalasa bile sonraki gün unutuyoruz. O yüzden korkmayın. Ki bu kadar düşünerek konuşuyorsanız çok da saçmalamazsınız zaten. Millet neler neler söylüyor ne salaklıklar yapıyor, ama özgüven tavan.
 
Merhaba kk üyeleri.. bi sorunumu sizlerle paylaşmak istiyorum.sorunum özguven eksikliği.kalabalik ortamlar beni hep korkutuyor katilinca sesim cikmiyor sanki benm hakkimda kotu dusunuyorlar " bak bak bu da konustu " diceklermiş gibi hissediyorum. Sacmalamaktan korkuyorm ve korktugum icin de heo konusurken sacmalıyorum.. teke tek biri ile konusurken boyle degilim aksine susmam hic cok konusurum..ama yanimiza bi kac kisi gelince anında susuyorum.hepsi bir konusuyor ben uzakasiyorm oradan.boyle olunca toplumdan da soyutlaniyor insan..katildigim bi kurs var , bi kizla tanistim o hocalarla surekli şakalar ,espriler yapar yanlarina gider ama ben cok ciddiyimdir ben yapamiyorum.aslinda yapmak istiyorum ama olmuyor..ozeniyorum .o konusunca herkes de onunla konusmak istiyor.bu kez ben gittkce kapaniyorum icime..şimdi de bi buluşma ayarlancak .sirf kalabalik fobimden dolayi gitmek istemiyorum ama kendimi de milletten soyutlamak istemiyorum.katilip sohbet muhabbet etmek istiyorum bunu nasil yapabilirim.mesela ne konusabilirim nasl konu acabilirim pasif kalmamak için bana oneri soyler misniz kafayi yicem sonunda
Bende o çok konuşabilen insanlardanım,her zaman şen şakrak olır bulunduğum ortam. Bahsettiğiniz sorunu hiç yaşamadım ama bende Az konuşanları cool buluyorum :) keşke az konuşsam diyorum
İnsan kendi ne yoksa onun özlemini çekiyor
 
Onunla birlikte ortamlara gir kasmamaya çalış pozitif düşün biliyorum ilk etapta zor şöyle düşün özgüvenli biriyle sevgilisin o senin bi eksikliğin olsa senle sevgili olurmuydu demekki çok güzel özelliklerin var o senin hakkında olumsuz düşüneceğinş sandığın kişilerden eksik değilsin tam tersi üstünlüğün bile olabilir. Geçmişte yaşadığımız travmalar sebebiyle böyleyiz yoksa onlardan eksik olduğumuz için değil ben mesela annem tarafından çok aşağılanırdım aptal saf gerizekalı gibi dışarda da çocuklar ezerdi. Ben hala çok özgüvenli değilim ama eskiye göre çok iyiyim mesela biri laf soksa anında cevabını verebiliyorum biri beni görmezden mi geldi aynısı yapıtorum hiç umursamayarak ezilip büzülmeden muhabet dersen konu açamadığım zamanlar olur kasmıyorum bazen ufak tefek saçmaladığımda olur ama dert etmeyi bıraktım çünkü bizden önemli değil kimse bunu anladım keşke zamanında psikolojik yardım aksaydım daha kolay atlatırdım seninde almanı öneririm
Kesinlikle eski travmalar.bende ailevi cok sey yasadim muhtemelen o tetikledi. Siz ne guzel atlatmissiniz inşallah bende atlatirim kisa zamanda
 
Benim de böyle hissettiğim oluyor ve geliştirdiğim bir strateji var böyle anlarda. Şöyle düşünün diyelim ki kalabalık bir gruptasınız. Birisi çıktı saçma sapan konuştu. Kimseye hakaret falan içermiyor söyledikleri ama saçmaladı yani, size göre en azından. Ne kadar takılırsınız bu duruma? ''Ay bu da salak hihihihi'' diye mi düşünürsünüz bütün gün yoksa 1 saniyenizi '' ne dedi şimdi anlamadım'' diye ona ayırıp sonra gününüze devam mı edersiniz. Muhtemelen ikincisi. Kimse kimseyi o kadar takmıyor. Birileri saçmalasa bile sonraki gün unutuyoruz. O yüzden korkmayın. Ki bu kadar düşünerek konuşuyorsanız çok da saçmalamazsınız zaten. Millet neler neler söylüyor ne salaklıklar yapıyor, ama özgüven tavan.
İkincisiii evett .o kadar haklisiniz kii bn dun ne yedigimi unutuyorum zaten
 
Kıbrıs tatlısını kim yapmıştı püf nokta varsa yazabilir mi ilk defa denicem de
Yanlış yere yazmışım pardon.
Bu sosyal fobi den bende muzdaribim belki bişeyler kaparım diye okuyordum. 😂. Kalabalıkta ya da sinirlenince sesim titrer kelimeler karışır falan berbat bişey. Sen arkadaşlarla görüşmeye devam et ne kadar sık kalabalığa girersen o kadar iyi olur. Benim öyle bir durumum yok olsa yapıcam. Göz teması kurmayı unutma
 
Back
X