Artik dayanamiyorum gercekten. Hep idare edip alttan alip ayni seyleri yasamaktan biktim.
Herkes kotu seyler yasar, yasiyor ve ama bir sekilde toparliyorlar. Toparlaniyor demiyorum toparliyorlar. Bana ise gelen vuruyor giden vuruyor. Biri vursun oteki kaldirsin ya biri de iyi yaklassin evet kotu seyler yasiyosun ama ben yanindayim desin. Lafla degil yanimda oldugunu hissettirsin.
Kendi kendine trip atip yanindakilerini kendine ceken mi dersin ki bu psikolojik baski oluyor(ben sana ne yaptim dün geldin bugun koktun. Evini mi atese verdim. Allaha havale ediyorum seni .) ; yakinim bildigim kisilere, etrafimdakilerin bana olan tavir ve sozlerini anlattigimda onlara yapismasi mi dersin, guvenip hayatima aldigim sevgilim bildigim kisilerin darbesi mi dersin. Yeter artik yeter. Ben kime ne yaptim niye boyle ,niye ben bunlari yasiyorum. Şu hayatta cok sey istemedim mutlu olmak istedim, yalniz kalmak istemedim kimseye bilerek ,isterek bir kotulugum de yok . Ama insanlardan darbe yedikce soguyorum ,uzaklasiyorum.
Sonra niye sessizsin, niye konusmuyorsun laflari. Kirildikca degisirdin derlerdi o kadar hakli bir soz ki. Daha onceleri kufur neden ederler ne anliyorlar ki derdim. Simdi daha iyi anliyorum onlari
Hercaideki reyyan da parcalandi ama sonra gururunu ,degerli oldugunu hissettiren birileri cikti. Bense parcalandim simdi de surukleniyorum