merhabalar. klasik bir baslangicla boyle bir konu acacagim aklima gelmezdi diye basliyorum ama tabii ki her sey insanlar icin. o sebeple bunlari okuyup yorum yaparken dalga gecerek yorum yapacaklari sadece 1 saniye durup dusunmeye davet ediyorum, herkes her seyi yasayabilir sacma bulsa da elestirse de.
ben esimle 8 yillik evliyim, 13 yildir da birlikteyiz. her seyden once cok iyi iki arkadasiz, sohbet etmeyi cok sevdigim, fikirlerine guvendigim bir insan onun icin ben de oyle oldugumu dusunuyorum genel olarak. ikimiz de okumus etmis insanlariz. ancak iliskimiz suresince bircok sorun yasadik. hep her sey yoluna girdi dedikce mutlaka hayat karsimiza sorun cikardi. abisi esinden bosanmisti annesi kafalari yedi biz evlenmek uzereyken evlenmemize karsi cikti, tam evlenelim derken babasi vefat etti. evlendik cocuk sahibi olalim dedik, oglumuz erken dogdu, bircok sorun yasadik. tamam saglikli dedik ama bu defa konusma geriligi, sinir krizleri gorduk oglumda ve en sonunda atipik otizm tanisi aldi. ben yetistirilme tarzimdan oturu biraz ofkeli, kizinca agzina geleni soyleyen bir yapidayim o bana gore daha sakin genel olarak. bu arada oglum babasina cok duskundur inanilmaz iyi, arkadas gibi bir baba.
4 yil once isteyerek yurt disina tasindik esim is teklifi aldi. ben is bulamazsam diye streslere girmistim ki cok sukur 1.5 yil gectikten sonra ben de is bulabildim. tam her sey duzeldi derken hepinizin bildigi gibi pandemi basladi, sosyal hayatimiz tamamen bitti 2 yil boyunca turkiyeye gelemedik. bu esnada tabii esim biraz depresif bir ruh haline burundu. neyse dedik ki kredi cekelim ev alalim madem bu kadar yildir burdayiz ve calisiyoruz. evrak islerini hallettik vs. gordugunuz gibi yine her sey normal gidiyor. esimle olan iliskimizde canimi sikan birkac konu var ama. kendisi inanilmaz bir sigara ve kahve bagimlisi. ornegin oglumla evde bir sorun yasariz adam hemen sigaraya kacmis ama oyle gunde 3-5 sigara degil en az 1 paket. bu da yillar icinde beni cok yordu. diger bir konu da cinsellik. ben oyle hicbir zaman esime karsi asiri cinsel tutku hissetmedim. belki bu durum benimle ilgiliydi cunku evlilik oncesi vajinismus yasadim ama egzersizlerle vs atlattim. o da bir donem erken bosalma sorunlari yasadi. ama ruhsal olarak hala cok da istekli degildim. belki de hayat bizi iyice yordu artik enerjimiz kalmadi bilemiyorum. esim gectigimiz yil aralik ayinda bu depresif halleri sebebi ile antidepresan kullanmaya basladi doktor tavsiyesi ile. ve hemen adapte olamadi surekli uyumalar, iletisim kesmeler vs. aralik ayinda turkiyeye gelmistik aslinda guzel bir tatil olacakti ki annesi ile bir takim sorunlar yasadik ben oglumla annemlerin yanina memlekete gittim, o esnada 1 hafta kadar ayri kaldik. bu da birbirimize karsi bizi iyice uzaklastirdi. ben biraz takintili bir insanim ve yasadiklarimi kolay atlatamiyorum. esime gecmise donuk bana oyle dedin, boyle yaptin diye de soylerim ama elimde degil.
cok uzattim asil beni cok yipratan ve uzerinden 6 ay gecmis olmasina ragmen atlatamadigim konuya geleyim. ev kredisi basvurulari icin tum evraklari hazirladik ettik artik o gun avukata gidip imza islerini halledecegiz. esimin sigara bagimlisi oldugunu soylemistim. sabah gozumu acar acmaz o kokuyu almak beni delirtti ve bagirdim ya yeter ne bicim insansin sen diye o da iste yeni basladigi ilac etkisiyle sacma sapan konusuyor bana aptal kari sus artik dedi. ben delirdim nasil ofkelendim ama evden cikip gitmek zorundayiz.
neyse ciktik arabaya bindim ama sakin kalamiyorum arkaya oglumun yanina oturdum. neyse gidecegimiz yeri bilmiyoruz tabii okuz esim bana o laflari etmemis gibi bana telefondan navigasyonu ac ver dedi. benim o an salterler atti sen dedim bana hem aptal kari diyeceksin hem bana emir verecksin, sen kimsin, sen adam degilsin, bize neler yaptim vs bagirdim cagirdim arabada. en son park yeri bulduk o sirada ben soyle seyler soyledigimi hatirliyorum istemiyorum seni, begenmiyorum seni, su haline bak senden tiksiniyorum falan dedim. o sirada arabadan indi, elinde imzalanacak evraklar var. kapiyi tekrar acti ve benim hala soylenip bagirdigimi duyunca kagit tomarini yuzume dogru firlatti. ve maalesef o kagit tomari gozume ve gozumun alt kismina isabet etti. gozum diye haykirmaya basladim bu defa. esim o kadar bunun olmayacagini dusunmus ki basta bana inanmamis bile ve ben orada resmen sinir krizi gecirdim sur arabayi polise sikayet edecegim diye bagiriyorum. arabayi surerken boynunu yuzugumle cizdim baya kesildi. gozumun icinde kan toplandi ve 1 hafta gecmedi, goz kapagimin altinda morluklar olustu bu kan toplanmasi etkisi ile. ve su an dusundukce beni delirten diger durum da o esnada oglumun arabada olmasi idi bu beni yikti
bu olay esnasinda bile bu olayi asamayacagimi biliyordum. olay sonrasinda cift terapisine basladik 1-2 ay sonra sanki durumu unuttum gibi oldu. ancak son 1-2 aydir surekli zihnimde sunlar var ben bunu hak etmedim, ben gurusuz muyum neden affettim? evet ona soyledigim laflar onu tahrik etmis olabilir ama bana asla bunu yapmamali idi vs. terapistimiz bu olayin asilabilecegini, esimin siddet meyillisi biri olmadigini ve hatasini anladigini dusunuyor. bu konu uzerine de baya calistik aslinda. esim de sonradan bana ya bir sey olsaydi, ya kalici hasar olsaydi diye dusundukce dayanamiyorum dedi ve asla sana zarar vermek icin atmadim o kagitlari nasil denk geldi bilmiyorum dedi. bazen diyorum nazar mi var, buyu mu var ne var uzerimizde. bir yandan da diyorum ki bunu ben asla atlatamam, unutamam. sosyal medyada yazilan, cizilenler de beni cok tetikliyor. insanlar edilen ufacik bir hakareti kabul etmeyip ayrilirken, sen gurusuz musun bunu affediyorsun diye beynimin icinde bir ses beni yiyp bitiriyor. diger yandan esimin iyi bir insan, iyi bir baba oldugunu biliyorum. ayrilirsam oglunun inanilmaz kotu etkilenecegini biliyorum. ama isin icinden cikamiyorum. esime bu olayi hatirlattikca bana artik zamani geri alamayacini, evet pisman oldugunu ama artik durumun benimle ilgili oldugunu soyluyor. benzer travmalari yasamis atlatmis birileri var midir? ne onerirler belki bir soz beni kendime getirir umudu ile yaziyorum. uzun oldu simdiden okuyan ve ictenlikle cevap yazanlara tesekkur ederim.
ben esimle 8 yillik evliyim, 13 yildir da birlikteyiz. her seyden once cok iyi iki arkadasiz, sohbet etmeyi cok sevdigim, fikirlerine guvendigim bir insan onun icin ben de oyle oldugumu dusunuyorum genel olarak. ikimiz de okumus etmis insanlariz. ancak iliskimiz suresince bircok sorun yasadik. hep her sey yoluna girdi dedikce mutlaka hayat karsimiza sorun cikardi. abisi esinden bosanmisti annesi kafalari yedi biz evlenmek uzereyken evlenmemize karsi cikti, tam evlenelim derken babasi vefat etti. evlendik cocuk sahibi olalim dedik, oglumuz erken dogdu, bircok sorun yasadik. tamam saglikli dedik ama bu defa konusma geriligi, sinir krizleri gorduk oglumda ve en sonunda atipik otizm tanisi aldi. ben yetistirilme tarzimdan oturu biraz ofkeli, kizinca agzina geleni soyleyen bir yapidayim o bana gore daha sakin genel olarak. bu arada oglum babasina cok duskundur inanilmaz iyi, arkadas gibi bir baba.
4 yil once isteyerek yurt disina tasindik esim is teklifi aldi. ben is bulamazsam diye streslere girmistim ki cok sukur 1.5 yil gectikten sonra ben de is bulabildim. tam her sey duzeldi derken hepinizin bildigi gibi pandemi basladi, sosyal hayatimiz tamamen bitti 2 yil boyunca turkiyeye gelemedik. bu esnada tabii esim biraz depresif bir ruh haline burundu. neyse dedik ki kredi cekelim ev alalim madem bu kadar yildir burdayiz ve calisiyoruz. evrak islerini hallettik vs. gordugunuz gibi yine her sey normal gidiyor. esimle olan iliskimizde canimi sikan birkac konu var ama. kendisi inanilmaz bir sigara ve kahve bagimlisi. ornegin oglumla evde bir sorun yasariz adam hemen sigaraya kacmis ama oyle gunde 3-5 sigara degil en az 1 paket. bu da yillar icinde beni cok yordu. diger bir konu da cinsellik. ben oyle hicbir zaman esime karsi asiri cinsel tutku hissetmedim. belki bu durum benimle ilgiliydi cunku evlilik oncesi vajinismus yasadim ama egzersizlerle vs atlattim. o da bir donem erken bosalma sorunlari yasadi. ama ruhsal olarak hala cok da istekli degildim. belki de hayat bizi iyice yordu artik enerjimiz kalmadi bilemiyorum. esim gectigimiz yil aralik ayinda bu depresif halleri sebebi ile antidepresan kullanmaya basladi doktor tavsiyesi ile. ve hemen adapte olamadi surekli uyumalar, iletisim kesmeler vs. aralik ayinda turkiyeye gelmistik aslinda guzel bir tatil olacakti ki annesi ile bir takim sorunlar yasadik ben oglumla annemlerin yanina memlekete gittim, o esnada 1 hafta kadar ayri kaldik. bu da birbirimize karsi bizi iyice uzaklastirdi. ben biraz takintili bir insanim ve yasadiklarimi kolay atlatamiyorum. esime gecmise donuk bana oyle dedin, boyle yaptin diye de soylerim ama elimde degil.
cok uzattim asil beni cok yipratan ve uzerinden 6 ay gecmis olmasina ragmen atlatamadigim konuya geleyim. ev kredisi basvurulari icin tum evraklari hazirladik ettik artik o gun avukata gidip imza islerini halledecegiz. esimin sigara bagimlisi oldugunu soylemistim. sabah gozumu acar acmaz o kokuyu almak beni delirtti ve bagirdim ya yeter ne bicim insansin sen diye o da iste yeni basladigi ilac etkisiyle sacma sapan konusuyor bana aptal kari sus artik dedi. ben delirdim nasil ofkelendim ama evden cikip gitmek zorundayiz.
neyse ciktik arabaya bindim ama sakin kalamiyorum arkaya oglumun yanina oturdum. neyse gidecegimiz yeri bilmiyoruz tabii okuz esim bana o laflari etmemis gibi bana telefondan navigasyonu ac ver dedi. benim o an salterler atti sen dedim bana hem aptal kari diyeceksin hem bana emir verecksin, sen kimsin, sen adam degilsin, bize neler yaptim vs bagirdim cagirdim arabada. en son park yeri bulduk o sirada ben soyle seyler soyledigimi hatirliyorum istemiyorum seni, begenmiyorum seni, su haline bak senden tiksiniyorum falan dedim. o sirada arabadan indi, elinde imzalanacak evraklar var. kapiyi tekrar acti ve benim hala soylenip bagirdigimi duyunca kagit tomarini yuzume dogru firlatti. ve maalesef o kagit tomari gozume ve gozumun alt kismina isabet etti. gozum diye haykirmaya basladim bu defa. esim o kadar bunun olmayacagini dusunmus ki basta bana inanmamis bile ve ben orada resmen sinir krizi gecirdim sur arabayi polise sikayet edecegim diye bagiriyorum. arabayi surerken boynunu yuzugumle cizdim baya kesildi. gozumun icinde kan toplandi ve 1 hafta gecmedi, goz kapagimin altinda morluklar olustu bu kan toplanmasi etkisi ile. ve su an dusundukce beni delirten diger durum da o esnada oglumun arabada olmasi idi bu beni yikti
bu olay esnasinda bile bu olayi asamayacagimi biliyordum. olay sonrasinda cift terapisine basladik 1-2 ay sonra sanki durumu unuttum gibi oldu. ancak son 1-2 aydir surekli zihnimde sunlar var ben bunu hak etmedim, ben gurusuz muyum neden affettim? evet ona soyledigim laflar onu tahrik etmis olabilir ama bana asla bunu yapmamali idi vs. terapistimiz bu olayin asilabilecegini, esimin siddet meyillisi biri olmadigini ve hatasini anladigini dusunuyor. bu konu uzerine de baya calistik aslinda. esim de sonradan bana ya bir sey olsaydi, ya kalici hasar olsaydi diye dusundukce dayanamiyorum dedi ve asla sana zarar vermek icin atmadim o kagitlari nasil denk geldi bilmiyorum dedi. bazen diyorum nazar mi var, buyu mu var ne var uzerimizde. bir yandan da diyorum ki bunu ben asla atlatamam, unutamam. sosyal medyada yazilan, cizilenler de beni cok tetikliyor. insanlar edilen ufacik bir hakareti kabul etmeyip ayrilirken, sen gurusuz musun bunu affediyorsun diye beynimin icinde bir ses beni yiyp bitiriyor. diger yandan esimin iyi bir insan, iyi bir baba oldugunu biliyorum. ayrilirsam oglunun inanilmaz kotu etkilenecegini biliyorum. ama isin icinden cikamiyorum. esime bu olayi hatirlattikca bana artik zamani geri alamayacini, evet pisman oldugunu ama artik durumun benimle ilgili oldugunu soyluyor. benzer travmalari yasamis atlatmis birileri var midir? ne onerirler belki bir soz beni kendime getirir umudu ile yaziyorum. uzun oldu simdiden okuyan ve ictenlikle cevap yazanlara tesekkur ederim.
