İnsanları Görmek İstememek ve Huzursuzluk

samantha

samantha

Nirvana
Pro Üye
3 Şubat 2009
10.220
18.123
823
45
Yaklaşık 10 yıl önce yani 30'lu yaşların başında bünyemde vuku bulan anksiyete problemi şu sıra tekrar pat diye düştü hayatımın ortasına. İnsanların söylediklerini yaptıklarını çok takar oldum. Ani bir kararla evlenmiş olmamın da payı büyük sanırım. Gün içinde çok huzursuzum uykularım bölünüyor. İşlerimi erteliyorum. Belli ki depresyondayım tamam ama ölümümü düşünmek acayip bir huzur veriyor. Hayatın velvelesiyle uğraşmak yerine mutlak bir dinginlik fikri cezbediyor ne yalan söyleyim. Hipokratın zamanında ömür ortalaması 40mış ya kötü mü yaptık acaba insan ömrünü uzatarak. Libidom desen yerlerde aldığım ilaçlar fayda etmiyor, anında etki eden sakinleştiriciler bile etki etmiyor artık. Doktora git yazmanıza gerek yok çünkü hali hazırda gidiyorum zaten bir dizi psikaytrist arkadaşım var. Alternatif tıp olur çok absurd bile olsa sizde etki eden herhangi bir şey varsa paylaşır mısınız? Ben çoğu insanda anksiyete bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Yakın çevremdeki arkadaşlarım da benden farklı değiller zira. Yeni insan tanıyım desem çok konuşuyorlar genelde tanımanın kıyısından vazgeçiyorum. Susmuyorlar dinleyemiyorum. Çoğunlukla tek başınayım. Ama bu kendi kabuğuna çekiliş artık kimseyi görmek istememe haline geldi bende. Var mı diyeceğiniz iki kelam aynı dertten mustaripsek konuşsak bile yeter. Hoş benim gibilerle konuşuyorum da ne oluyor :D Neyse anladınız siz...
 
Ee şimdi bende yeni tanıştığım insanlar çok konuşunca nasıl kaçacağımı düşünüyorum.
Yeni insan tanımak,kalabalık ortam v.s hiç sevmiyorum ruhum daralıyor.
Şimdi ben neyim :110:
 
KEndimi bildim bileli depresif, kaygılı bir insanım. Yaşımız aynı sizinle. Çok büyük bir kayıp değil benim için bazı insanlardan uzak durmak. Sadece kafamın uyduğu birkaç kişi dışında sevmiyorum, çekemiyorum boş muhabbetlerini insanların. Hele de bilimum nişan, düğün, sünnet, özel gün vb. ruhumu daraltıyor. Kendi kendime yetiyorsam, yakın birkaç kişi dışında herkesten uzak olayım istiyorum. Boş kafalı insanlarla bir arada olmaktansa yalnız olmak daha iyi.
 
Konus dinliyorum .!.:
Ee şimdi bende yeni tanıştığım insanlar çok konuşunca nasıl kaçacağımı düşünüyorum.
Yeni insan tanımak,kalabalık ortam v.s hiç sevmiyorum ruhum daralıyor.
Şimdi ben neyim :110:
Genişletmek için tıkla...

Bence gayet normalsin olması gereken bu :) Ama ben işimi yönetmek zorundayım yeni insan illaki tanıyıp illaki iletişim kurmalıyım. 10 yıldır iyiydim şu an hiçbir şey fayda etmiyor.
 
derin_elvinnn .!.:
KEndimi bildim bileli depresif, kaygılı bir insanım. Yaşımız aynı sizinle. Çok büyük bir kayıp değil benim için bazı insanlardan uzak durmak. Sadece kafamın uyduğu birkaç kişi dışında sevmiyorum, çekemiyorum boş muhabbetlerini insanların. Hele de bilimum nişan, düğün, sünnet, özel gün vb. ruhumu daraltıyor. Kendi kendime yetiyorsam, yakın birkaç kişi dışında herkesten uzak olayım istiyorum. Boş kafalı insanlarla bir arada olmaktansa yalnız olmak daha iyi.
Genişletmek için tıkla...

Bence de öyle ama bu durum gelirimi başarımı etkiliyor. Huzursuzluktan yerimde duramıyorum şu an mesela.
 
Çağımızın yeni hastalığı bu ya...
Herkes artık kendine yetiyor.. telefonlarimiz artık arkadaşımız değil sadece adeta bir uzvumuz oldu..

Kimseye ihtiyaç duymuyoruz..
Kurt olmuşuz herkesin niyetini hemen anlıyoruz.

Böyle bir takım şeyler..
 
Son zamanlarda sizi sarsacak bir şey yaşamış ya da geçmişte yaşadığınız bir şeyler gün yüzüne çıkmış olabilir mi?
Psikolojik bir sıkıntım var mı bilmiyorum ama zaman zaman strese girdiğimde, ölenlerim aklıma gelip içim burulduğunda müzik dinleyip yürüyüş yapmak iyi geliyor, belki sizde böyle bir etkinlik yapabilirsiniz, resim yapmak, belki dans etmek, spor, doğa yürüyüşleri veya ne bileyim şöyle loş bir ışıkta el ayak çekilince dinlenen sakin bir müzik gibi.
Yaşam enerjinizi tazelemeniz gerek.
 
seni mutlu edecek şeylerle oyalan bence. oturup ölümü düşünmenin manası yok. illa birilerini görmene gerek yok. tek başına gez çık dolaş ya da otur evinde kitap oku film izle.
şahsen şu an çalışmıyor olsam eve kapanır kimseyle görüşmezdim.
depresyon belirtisi değil bence bu. yaşam böyle bişeye evrildi zamanla.
 
normalde böyle şeylere pek inanmam 🤷🏻‍♀️ ama daha yeni örneği gözümün önünde olunca,
biyoenerji deneyin derim.
kuzenimin okb teşhisi var.
üzerindeki kıyafete biri değse çıkarıp atar.
biri odasına girse arkasından bastığı ve dokunduğu yerleri siler.
dışarıdan getirdiği çantaya asla dokunmaz.
ellerini günde 62764782747727 kere yıkar,
günde ortalama 3 bazen 4 kere duş alır.
ve bu daha lise çocuğu...
bir yığın ilaç, psikoterapi seansları, ona götürün, buna götürün dedikleri kim varsa gittiler.
eniştem kendi de doktor bu arada ve alternatif yöntemlerin kandırmaca olduğunu düşünür.

neyse sonra birini söylemişler.
kadın daha önce böyle bir kaç hastada başarılı oldu diye anlatmışlar. panik atak, anksiyete bozuklukları vs...
kadının tipi falan tam komedi.
sonuç; işe yaradı🤣
teyzem eniştemden gizli götürdü çocuğu.
biraz konuşmuş, biraz bir şeyler yapmış, bir aletleri falan varmış.
3. seansta biraz daha rahatladı. 10. seansta günde bir kere duş almaya başladı.
odasına annesi girdiğinde kabul etti vs..
valla bilemedim.
psikolog ve psikiyatrist kimsenin alanına saygısızlık etmek istemem ama onlar böyle çözdü.
bana hala safsata geliyor ama işe de yaradı 🤷🏻‍♀️
 
Mune .!.:
Son zamanlarda sizi sarsacak bir şey yaşamış ya da geçmişte yaşadığınız bir şeyler gün yüzüne çıkmış olabilir mi?
Psikolojik bir sıkıntım var mı bilmiyorum ama zaman zaman strese girdiğimde, ölenlerim aklıma gelip içim burulduğunda müzik dinleyip yürüyüş yapmak iyi geliyor, belki sizde böyle bir etkinlik yapabilirsiniz, resim yapmak, belki dans etmek, spor, doğa yürüyüşleri veya ne bileyim şöyle loş bir ışıkta el ayak çekilince dinlenen sakin bir müzik gibi.
Yaşam enerjinizi tazelemeniz gerek.
Genişletmek için tıkla...

Haklısın Mune, çok şey oldu maddi manevi kayıplar, ölenler, bir kaç kaza. Ama deniyorum dediğin gibi resim yaparım müzik dinlerim spora giderim sabah yogayla başlasam uykum açılsa bile yarım saat sonra tekrar geliyor adeta yeni bir güne gözlerimi açmak istemiyorum. Kedi sahiplendim çok da seviyorum keratayı ona bakması ilgilenmek falan iyi geliyor sonra hop başa Nietzsche haklı mı acaba insanlar mutlu olmayı istemiyor mu?? Günde 5 dk mutlu olcaz diye tüm haftayı mutsuz geçirmeye mi programlıyız acaba.
 
captain price .!.:
seni mutlu edecek şeylerle oyalan bence. oturup ölümü düşünmenin manası yok. illa birilerini görmene gerek yok. tek başına gez çık dolaş ya da otur evinde kitap oku film izle.
şahsen şu an çalışmıyor olsam eve kapanır kimseyle görüşmezdim.
depresyon belirtisi değil bence bu. yaşam böyle bişeye evrildi zamanla.
Genişletmek için tıkla...

Benim öyle bir lüksüm yok işimin başında olmam gerekiyor. Belki de sorunum budur "yeterince evde duramama sendromu"
 
Anksiyete nedir? Bu aralar çok duyuyorum. Bir de çoğu kişide var ama farkında değil dediniz merak ettim.
 
samantha .!.:
Benim öyle bir lüksüm yok işimin başında olmam gerekiyor. Belki de sorunum budur "yeterince evde duramama sendromu"
Genişletmek için tıkla...
bende o sendromdan kesin var :D
ben de çalışıyorum maalesef. maalesef diyorum çünkü haftanın 6 günü çalışan insanlar için evde olmak lüks oldu. işe gelip iş arkadaşlarımla muhatap olmak, eve dönüp ailemle muhatap olmak eziyet gibi geliyor artık. ailem ablama gitti mesela bir iki gün kafamı dinliyorum evde. pazarı iple çekiyorum.
nişanlımla bile gün içinde daha az konuşuyorum bazen. çünkü etrafımda çok fazla insan olmamasına rağmen olanlardan bile bıkabiliyorum.
çok uzun bi tatile ihtiyacı var hepimizin. şöyle 3-4 aylık bir tatil :D
 
turuncupijama .!.:
normalde böyle şeylere pek inanmam 🤷🏻‍♀️ ama daha yeni örneği gözümün önünde olunca,
biyoenerji deneyin derim.
kuzenimin okb teşhisi var.
üzerindeki kıyafete biri değse çıkarıp atar.
biri odasına girse arkasından bastığı ve dokunduğu yerleri siler.
dışarıdan getirdiği çantaya asla dokunmaz.
ellerini günde 62764782747727 kere yıkar,
günde ortalama 3 bazen 4 kere duş alır.
ve bu daha lise çocuğu...
bir yığın ilaç, psikoterapi seansları, ona götürün, buna götürün dedikleri kim varsa gittiler.
eniştem kendi de doktor bu arada ve alternatif yöntemlerin kandırmaca olduğunu düşünür.

neyse sonra birini söylemişler.
kadın daha önce böyle bir kaç hastada başarılı oldu diye anlatmışlar. panik atak, anksiyete bozuklukları vs...
kadının tipi falan tam komedi.
sonuç; işe yaradı🤣
teyzem eniştemden gizli götürdü çocuğu.
biraz konuşmuş, biraz bir şeyler yapmış, bir aletleri falan varmış.
3. seansta biraz daha rahatladı. 10. seansta günde bir kere duş almaya başladı.
odasına annesi girdiğinde kabul etti vs..
valla bilemedim.
psikolog ve psikiyatrist kimsenin alanına saygısızlık etmek istemem ama onlar böyle çözdü.
bana hala safsata geliyor ama işe de yaradı 🤷🏻‍♀️
Genişletmek için tıkla...

Nerdeymiş bu kadın ya :D bende de okb var bu arada el yıkamaktan derim çatlamaya başlar. Daha çok insanlara takığım ama hijyenden ziyade. Benim de kardeşimde süt alerjisi vardı çocukken suratını kanatırdı kaşımaktan. Annem yara bere içinde kalınca kardeşim kardeşimi Kırıkkalede birine götürdü adam kardeşimin yüzünü mürekkepli kalemle harita çizer gibi çizmiş. Babam bağırdı durdu çocuk zaten yara içinde pis kalemlerle niye çizdirdin suratını ne biçim annesin diye. Kardeşim ertesi sabah apaydınlık bi suratla uyandı ve alerjisi tak diye geçti. İnanırım.
 
Reyman .!.:
Anksiyete nedir? Bu aralar çok duyuyorum. Bir de çoğu kişide var ama farkında değil dediniz merak ettim.
Genişletmek için tıkla...

Anksiyete bozukluğu, duygudurumunu kontrol edememe yani. Sürekli kötü bişey olacakmış gibi tedirgin bi ruh hali, içiiçine sığamama durumu otursan olmaz kalksan olmaz yatsan olmaz uyurken bile çok önemli bir sınavdaymışsın gibi miden ağrır heyecandan göğsün sıkışır. Sorunu içerde arama ama bulamama, dışarda arama onu hiç bulamama. Sürekli seni oyalacak bişeylere ihtiyaç duyma, bi kaç dakikalığına huzur bulabilmek için yakarma hali ama onu da bulamama. Bilmem anlatabildim mi
 
RIVAVIRA .!.:
Ölüm düşüncesi nasıl insana huzur verebilir. Beni biraksalar sonsuza kadar yaşarım galiba.
Dünya çok mu güzel dersen hayır ama ölünce dinginlik ve huzur mu olacak ondan sizin kadar emin değilim galiba :KK70:
Genişletmek için tıkla...

E ben de emin değilim de bu halimden kötü olamaz gibi geliyor :D
 
Konus dinliyorum .!.:
Ee şimdi bende yeni tanıştığım insanlar çok konuşunca nasıl kaçacağımı düşünüyorum.
Yeni insan tanımak,kalabalık ortam v.s hiç sevmiyorum ruhum daralıyor.
Şimdi ben neyim :110:
Genişletmek için tıkla...
Bence yeni tanıştığınız kişiler sizin frekansınızda değil o yüzden hoşunuza gitmiyor hep aynı olucak sanıyorsunuz. Çok konuşan insanlardan herkes muzdarip inanın. Kibar ve mütevazi birini görünce egoları tavan yapıyor sanırım 😏
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X