Vallaha çoğu insan konuşulacak gibi değil.Alın bendende o kadar.Takıntı ve obsesif bozukluk ayrıca ağır depresyomdaymışım.Artık dayanamayacak duruma gelınce guttım doktora.İlaclarımı alıorum şu anda.Öyle agrasif öyle hırçınlaşmıştımki.Allah kimseye hastalık vermesin.Önce güzel bir psikiyatriye gıdın.Madem ılac etkı etmıo doktorunuzu degıstırın.Sonra her hafta bir psıkolog.Evlılıgınızdemı mutsuzsunuz.Yada sorun neyse bu sorunu bulup ışerler doktorlar.Gerekıosa cevrenızıde degıstırın.Bırde tatıle gıdın telefonu kapatın.Bunu yapmak bana terapı gıbı gelıyo.Çok zor psıkolojık hastalıklar ama boşa hastalanmadık.Bu mubarek gunlerın yuzu gozu hurmetıne rabbım senı aydınlıga cıkarsın.Yaklaşık 10 yıl önce yani 30'lu yaşların başında bünyemde vuku bulan anksiyete problemi şu sıra tekrar pat diye düştü hayatımın ortasına. İnsanların söylediklerini yaptıklarını çok takar oldum. Ani bir kararla evlenmiş olmamın da payı büyük sanırım. Gün içinde çok huzursuzum uykularım bölünüyor. İşlerimi erteliyorum. Belli ki depresyondayım tamam ama ölümümü düşünmek acayip bir huzur veriyor. Hayatın velvelesiyle uğraşmak yerine mutlak bir dinginlik fikri cezbediyor ne yalan söyleyim. Hipokratın zamanında ömür ortalaması 40mış ya kötü mü yaptık acaba insan ömrünü uzatarak. Libidom desen yerlerde aldığım ilaçlar fayda etmiyor, anında etki eden sakinleştiriciler bile etki etmiyor artık. Doktora git yazmanıza gerek yok çünkü hali hazırda gidiyorum zaten bir dizi psikaytrist arkadaşım var. Alternatif tıp olur çok absurd bile olsa sizde etki eden herhangi bir şey varsa paylaşır mısınız? Ben çoğu insanda anksiyete bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Yakın çevremdeki arkadaşlarım da benden farklı değiller zira. Yeni insan tanıyım desem çok konuşuyorlar genelde tanımanın kıyısından vazgeçiyorum. Susmuyorlar dinleyemiyorum. Çoğunlukla tek başınayım. Ama bu kendi kabuğuna çekiliş artık kimseyi görmek istememe haline geldi bende. Var mı diyeceğiniz iki kelam aynı dertten mustaripsek konuşsak bile yeter. Hoş benim gibilerle konuşuyorum da ne oluyorNeyse anladınız siz...
Beni anksiyetem bi çok şeyden mahrum bıraktı bırakıyor...Bi geleceğim yok,korkudan endişeden bıktım saldım bu sefer de hissiz bişey olup çıkıverdim.İnsanın artık gülememesi,şaşıramaması çok acayip.Arada anksiyete,panik atak geliyo da yaşadığıma dair sinyal veriyo onların dışında hiç bişey heyecanlandırmıyo
Mevsim değişikliği etkilemiş olabilir. Bir de bende bazen ölecek olmamizdan huzur duyuyorum. Sebebi de bütün yaşadığımız acıların bir gün mutlaka ama mutlaka bitecek olması.. Bence bu düşünce kötü bir düşünce değil.Yaklaşık 10 yıl önce yani 30'lu yaşların başında bünyemde vuku bulan anksiyete problemi şu sıra tekrar pat diye düştü hayatımın ortasına. İnsanların söylediklerini yaptıklarını çok takar oldum. Ani bir kararla evlenmiş olmamın da payı büyük sanırım. Gün içinde çok huzursuzum uykularım bölünüyor. İşlerimi erteliyorum. Belli ki depresyondayım tamam ama ölümümü düşünmek acayip bir huzur veriyor. Hayatın velvelesiyle uğraşmak yerine mutlak bir dinginlik fikri cezbediyor ne yalan söyleyim. Hipokratın zamanında ömür ortalaması 40mış ya kötü mü yaptık acaba insan ömrünü uzatarak. Libidom desen yerlerde aldığım ilaçlar fayda etmiyor, anında etki eden sakinleştiriciler bile etki etmiyor artık. Doktora git yazmanıza gerek yok çünkü hali hazırda gidiyorum zaten bir dizi psikaytrist arkadaşım var. Alternatif tıp olur çok absurd bile olsa sizde etki eden herhangi bir şey varsa paylaşır mısınız? Ben çoğu insanda anksiyete bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Yakın çevremdeki arkadaşlarım da benden farklı değiller zira. Yeni insan tanıyım desem çok konuşuyorlar genelde tanımanın kıyısından vazgeçiyorum. Susmuyorlar dinleyemiyorum. Çoğunlukla tek başınayım. Ama bu kendi kabuğuna çekiliş artık kimseyi görmek istememe haline geldi bende. Var mı diyeceğiniz iki kelam aynı dertten mustaripsek konuşsak bile yeter. Hoş benim gibilerle konuşuyorum da ne oluyor
Elinde olmadığını biliyorum ama insana en büyük kötülüğü kendisi yapıyor malesef
Nasıl bi tedavi yöntemi mi ?normalde böyle şeylere pek inanmamama daha yeni örneği gözümün önünde olunca,
biyoenerji deneyin derim.
kuzenimin okb teşhisi var.
üzerindeki kıyafete biri değse çıkarıp atar.
biri odasına girse arkasından bastığı ve dokunduğu yerleri siler.
dışarıdan getirdiği çantaya asla dokunmaz.
ellerini günde 62764782747727 kere yıkar,
günde ortalama 3 bazen 4 kere duş alır.
ve bu daha lise çocuğu...
bir yığın ilaç, psikoterapi seansları, ona götürün, buna götürün dedikleri kim varsa gittiler.
eniştem kendi de doktor bu arada ve alternatif yöntemlerin kandırmaca olduğunu düşünür.
neyse sonra birini söylemişler.
kadın daha önce böyle bir kaç hastada başarılı oldu diye anlatmışlar. panik atak, anksiyete bozuklukları vs...
kadının tipi falan tam komedi.
sonuç; işe yaradı
teyzem eniştemden gizli götürdü çocuğu.
biraz konuşmuş, biraz bir şeyler yapmış, bir aletleri falan varmış.
3. seansta biraz daha rahatladı. 10. seansta günde bir kere duş almaya başladı.
odasına annesi girdiğinde kabul etti vs..
valla bilemedim.
psikolog ve psikiyatrist kimsenin alanına saygısızlık etmek istemem ama onlar böyle çözdü.
bana hala safsata geliyor ama işe de yaradı
Ne gibi faydaları var, anlatır mısınız feyz alalım.Gunde 1 tatlı corekotu cignesene
Faydalari inanilmaz
Kizmayin ama, uyuşturucuyu bırakın demeye geldim. Tamam sentetik değil ot diyeceksiniz. Olsun farkı yok. İşteyken bile kullanıyorsunuz, kendiniz söylediniz bi konuda burda. Yazık bünyenizeYaklaşık 10 yıl önce yani 30'lu yaşların başında bünyemde vuku bulan anksiyete problemi şu sıra tekrar pat diye düştü hayatımın ortasına. İnsanların söylediklerini yaptıklarını çok takar oldum. Ani bir kararla evlenmiş olmamın da payı büyük sanırım. Gün içinde çok huzursuzum uykularım bölünüyor. İşlerimi erteliyorum. Belli ki depresyondayım tamam ama ölümümü düşünmek acayip bir huzur veriyor. Hayatın velvelesiyle uğraşmak yerine mutlak bir dinginlik fikri cezbediyor ne yalan söyleyim. Hipokratın zamanında ömür ortalaması 40mış ya kötü mü yaptık acaba insan ömrünü uzatarak. Libidom desen yerlerde aldığım ilaçlar fayda etmiyor, anında etki eden sakinleştiriciler bile etki etmiyor artık. Doktora git yazmanıza gerek yok çünkü hali hazırda gidiyorum zaten bir dizi psikaytrist arkadaşım var. Alternatif tıp olur çok absurd bile olsa sizde etki eden herhangi bir şey varsa paylaşır mısınız? Ben çoğu insanda anksiyete bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Yakın çevremdeki arkadaşlarım da benden farklı değiller zira. Yeni insan tanıyım desem çok konuşuyorlar genelde tanımanın kıyısından vazgeçiyorum. Susmuyorlar dinleyemiyorum. Çoğunlukla tek başınayım. Ama bu kendi kabuğuna çekiliş artık kimseyi görmek istememe haline geldi bende. Var mı diyeceğiniz iki kelam aynı dertten mustaripsek konuşsak bile yeter. Hoş benim gibilerle konuşuyorum da ne oluyor
İçeriğini bilmiyorum
