İnsanları kolay tanıyabiliyor musunuz?Tanıyabiliyorsanız bunun sırrı nedir.?

kesinlikle zeka ve gozlem meselesi
yapacagin bisi yok yani

bir konudada sarışınlıkla zekayı bağdaştırmıştı bir yorum
zekayı herşeye bağlamak konu ile ilgili fikri olmayanların yeni kilişesi galiba
benim ilk hislerim doğru çıkar bu yoruma göre çok zekiyim
ama bu yoruma göre çoğu kişinin zekası pehhhhhhhhhhhhhh
 
bzen çok iyi hemen tanırım bazen bir türlü çözemem belli olmuyor yani..
 
Hiç belli olmuyor valla..:eek:
Bazen canım dediğimden sağlam bir kazık yiyorum..
Bazen de yakaladığım minicik bir ışığın peşinden gitmek bana can kazandırıyor.
Eskiden ne çok üzülürdüm..
"Vahhh ühühühühü yanlış tanımışım,oysa ben onu dost bellemiştim" diye ağlaşırdımsenağlama
Ancak; insan zamanla olgunlaşıyor mu yoksa duyarsızlaşıyor mu bilemiyorum ama zamanında aramdan su sızmayan insanların şimdi bana ne kadar uzak olduğunu görünce acayip mutlu oluyorum.. İyice sıyırdım mı acep?:lepi:
İnsanları elemek daha kolay oluyor hayatımdan. Beni tanıdığını sanıp aslında içyüzümü hiç görememiş olmaları,ben anlatırken beni kulaklarıyla değil başka yeri ile dinledikleri halde hakkımda atıp tutmalarını duyunca aman eksik kalsın selamı bile diyorum kendime..:nazar:
 
Son düzenleme:
işim gereği o kadar çok insanla tanıştım ve muhabbet etmek zorunda kaldım kli..arkaadş çevremde çok geniş.onun arkadaşı arkadaşının arkadaşı falan derken...uzadı da gitti bu durum.geçen sene bu soruya belki tam net bir cevap veremezdim ama 1 yıl bile o kadar çok değiştiriyorki insanı hayret yaa..

biraz 6.his,biraz deneyim en çok da gözlem..artık insanların duruşlarından bile bişeyler çıkarabiliyorum.bu kez de biraz fazla temkinli davranıyorum.eğer rahatsızlık duymuşsam sonraki dialoglarım çok gıcık olabliyor.ama hissediyorum napim yaniii..eskiden beri psikiyatr olmayı istemişimdir ama olamadım.ve kızlar şu da bir gerçekki ben çok denemişimdir..ilk ne hissettiyseniz o doğrudur.ya sevmişsinizdir yada sevmemişş
 
ya kızar bi yolu varsa banada söyleyin baan tebessüm eden herkes bnm için potansiyel iyi melek ayyy çok sevdim oluyorum neden ama insanlara biraz şüpheli yaklaşmak istiyorum çünkü çok kaızk yedim 5 yılık erkek arkadaşım hiç göstermemiş yüzünü resmen ruh hastasıydı 5 yıllık kardeşim dediğim arkadaşım kazık attı bana yaa ben neden bu kadadr salağım :KK43:
 
Sanırım mizaç meselesi....
Bu konuda oldukça temkinliyimdir ve kişiler hakkında hislerimde yanıldığım pek görülmemiştir( eşim hariç , onda yanılmışım)
Genellikle karşılaştığım insanlarla ilgili hemen çok iyi veya çok kötü tespitinde bulunmam,
Gözlerim , insanların konuşmaları, davranışları ve olaylara gösterdikleri tepkiler az çok belirler...
Yüz ifadeleri de iyi bir göstergedir..
 
insanları kolay tanıyabiliyor musunuz.? hemen onun nasıl bir karakter de olduğunu anlayabiliyor musunuz?.
ben yapamıyorum. nedense tanıyamıyorum.
tanıdığım zaman ise, iş işten geçmiş oluyor.
o kişiliği anladığım an,ona verdiğim zamana, yazık diyorum. vede bir o kadarda üzülüyorum.şoku da ayrı bir dert.vede o yaşadığım travma.
bu reeldede böyle sanal da.
ama bazıları gerçekten tanıyorlar.
bunu nasıl yapıyorlar bilemiyorum. kişiliğini anında çözüyorlar
keşke bende tanıyabilsem. acaba birden samimi olmamak mı lazım. çok fazlamı güveniyorum acaba...

İnsan,yaradılanların en güçlüsü en donanımlısı lakin aynı zamanda en zoru ve karışığıdır..
Bir insanı tanıyabilmek onu keşfedebilmek beni çok heyecanlandırır,geliştirir,tüm yaşanmışlıklar acısı ve tatlısı ile yanıma kar gelir,herşeyi en ince noktasına kadar dikkate alırım,mantık süzgecinden geçiririm,iyi bir gözlemci olduğumu düşünüyorum,nadiren yanılmışımdır arkadaşlarım konusunda,beşer şaşar demişler..
başkalarını tanıyabilmek için önce kendimizi çok iyi tanımalı,bilmeliyiz..Kişinin en iyi ilacı ve doktoru yine kendisidir..Eğer biz kendimizde o gücü ve enerjiyi bulabiliyorsak ve buna inanıyorsak tamamdır..
Deneyimlerimizin ve yeni bilgilerimizin de bu yöndeki etkisini unutmamak gerekiyor..
Bilhassa biz bayanların duygusal yapısı çok derin,inanılmaz gizemli..
tanıyabilmemiz ve tanımlanabilmemiz hakikaten zor ama doğru olan zordur ve zoru başarmaktır doğruluk,öyle değil mi?
Bir insan bir yürek bir ruh ve bir HAYAT tanımak,onu keşfetmek..
en büyük sır: Duru ve Açık olmak ,büyük beklentilerde bulunmamak bence..
Aslolan daima yanı başımızda olacaktır zaten..
:accık uzun yazdım sanırım :eek:

 
biraz iç güdüsel bişey sanıyorum bazen bi yakınlık duyuyorum ve güveniyorum ama yanıldığımda oldu son bikaç yılda
 
insanları kolay tanıyabiliyor musunuz.? hemen onun nasıl bir karakter de olduğunu anlayabiliyor musunuz?.
ben yapamıyorum. nedense tanıyamıyorum.
tanıdığım zaman ise, iş işten geçmiş oluyor.
o kişiliği anladığım an,ona verdiğim zamana, yazık diyorum. vede bir o kadarda üzülüyorum.şoku da ayrı bir dert.vede o yaşadığım travma.
bu reeldede böyle sanal da.
ama bazıları gerçekten tanıyorlar.
bunu nasıl yapıyorlar bilemiyorum. kişiliğini anında çözüyorlar
keşke bende tanıyabilsem. acaba birden samimi olmamak mı lazım. çok fazlamı güveniyorum acaba...

inan bana mu yazıyı ben yazmış gibiyim :1no2: aynen bütün söylediklerine katılıyorum ve ekliyorum bir bilen bize yol göstersinde hep aynı duruma düşmeyelim ve her defasında yıkılmayalım budamı diye:teselli::teselli:
 
Son yediğim kazıklardan sonra anladım ki ben insanları tanıyamıyorum.Tanıyamamak değilde herkesi kendim gibi görüp hak ettiğinden fazla değer veriyorum.Zaten boşuna dememişler:
3 kuruşluk adama 5 kuruşluk değer verirsen kalan o 2 kuruşa seni satar." diye
 
Bir insanla daha ilk merhabamda teşhisimi koyuyorum,
Aslında böyle bir duygu oluşması benide rahatsız etti,hatta korkuttu
Çünkü insan kendini bazen önyargılı olarak görüyor,acaba haksızlıkmı ediyorum diye düşünüyor.
Uzun zaman bunun savaşını verdim kendimde,yanılıyorumdur düşünme böyle diye
Ama sonunda hep bingo
O yüzden şimdi aldığım ilk elektriğe inanıyorum,hiç yanıltmıyor beni çünkü.
Ya yaşanmışılıklar sebep oldu buna,yada yıllar bilemiyorum ama çevremi hayrete düşüren bir önsezim var ve hiç hata yapmıyor.
 
bu sanıyorum mümkün değil...yani insanları anında tam anlamıyla tanımak...insan karmaşık bir varlık netice de..
ki bence yapılması gereken başkalarını tanımak değil, kendimizi tanımak...
kişi ancak kendini en iyi şekilde tanıyabilir...kendini gerçekten iyi tanırsa da karşısına çıkan olaylara, şekillere, durumlara özgüvenli ve dengeli bir şekilde cevap verebilir..
yanılmamak istiyorsanız insanlara fırsat verin kendilerini size tanıtsınlar...siz tanımaya çalışmayın...
iyi mi kötü mü ona göre karar verin.. ne iyiyi yüceltin ne de kötüyü aşağı çekin...
herkes kendini oynar...
zarar görüyorsanız onlar kendilerini tanıtana kadar da kartlarınızı açmayın... aynı mesafede durun hep emin olana kadar...
emin olamıyorsanız gönderin, eminseniz zaten sorun yok...
bir söz bile ele verir kişiyi, bir dokunuş vazgeçilmez kılar...mutlaka anlarsanız..
sadece mantık ve yürek arasındaki gelgitlerde yüreğinizi dinleyin...
o sizi yanıltmaz...
tabi bunun bir sistematiği yok ben sadece benim yolumu yazdım...
 
Hislerime çok güvenirim aslında, ama özellikle son zamanlarda o kadar yanıldım ki..
Okypete olay aslında senin de söylediğin gibi, karşındakini kendin gibi sanmakla alakalı sanırım..
Kendime çok kızıyorum, bir konuşmayla o insanın iyi niyetine inanan bir insanım galiba ya.. Neyse bu konuda oldukça dertliyim hiç girmiyim..
Çok temkinli arkadaşlarım var, birisiyle ortak tanıştıysak ben direk iyi yönlerini görürüm, onlar ise güvenmezler.. Bu olaylara duygusal yada mantıkla bakmakla ilgili sanırım, en azından son zamanlarda öyle düşünüyorum.
Ama bu konuyu senin açmana şaşırdım okypete, yorumlarından takip ettiğim kadarıyla olaylara duygularınla değil de, daha çok mantığınla yaklaşan birisin, hatta en yakın arkadaşımın düşüncelerine benzetirim hep seninkileri. Ama demek ki senin hakkındaki ilk görüşüm de yanlışmış mafoldumben
 
Sezgilerim genelde kuvvetlidiri yeni tanıştığım birle ilgili önyargılarım hemen oluşur bazen tek bir sözünden ya da hareketinden ancak genellikle insanlara karşı çok iyi niyetli başlarım ilişkilerime hoşlnamasan bu kişiyle olumlu devam ederim takii kazık yiyene ya da canım yanan kadar.
 
Hislerime çok güvenirim aslında, ama özellikle son zamanlarda o kadar yanıldım ki..
Okypete olay aslında senin de söylediğin gibi, karşındakini kendin gibi sanmakla alakalı sanırım..
Kendime çok kızıyorum, bir konuşmayla o insanın iyi niyetine inanan bir insanım galiba ya.. Neyse bu konuda oldukça dertliyim hiç girmiyim..
Çok temkinli arkadaşlarım var, birisiyle ortak tanıştıysak ben direk iyi yönlerini görürüm, onlar ise güvenmezler.. Bu olaylara duygusal yada mantıkla bakmakla ilgili sanırım, en azından son zamanlarda öyle düşünüyorum.
Ama bu konuyu senin açmana şaşırdım okypete, yorumlarından takip ettiğim kadarıyla olaylara duygularınla değil de, daha çok mantığınla yaklaşan birisin, hatta en yakın arkadaşımın düşüncelerine benzetirim hep seninkileri. Ama demek ki senin hakkındaki ilk görüşüm de yanlışmış mafoldumben

canım,mantıklıyım elbette. yapım öyle duygularıma göre hareket etmem pek. ancak bu etrafımda sevdiklerim ve beni sevenlerin olmadığını göstermez. onların bana yaptığı hatalar hatta çok büyük darbeler benide etkiler ve üzer. mantıklı olmak hissiz ve ruhsuz olmak demek değildir ki... yada kimseyi sevmemek.,arkadaşının sevgilinin,olmaması.
 
okipitim,

Bende bu durum pek değişken...fisfisfis
Ama arkadaş kaybetmenin acısını çok iyi bilirim, gulkurusu arkadaşımız da demiş, hakkaten aşk acısı gibi oluyor...
ınsanlar değişken varlıklar be ablacım, hiç bir ilişki de stabil değil...
Bakışları değişince insanların, hemen çıkıyor altından bişiler.

Gözler yalan söylemez :1rolleyes: diyeceğim, belki çok arabesk olacak ama doğrudur...

Lakin dediğim gibi o gözlerdeki bakışlar değişiyorsa günbegün, bizim tanıma yeteneğimizin pek manası kalmıyor ablacım...

aah ah, bir zamanlar bana şevkat ve sevgiyle bakan en yakın dostumun bakışlarından artık soğuk rüzgarlar esiyor üstüme üstüme...
:a015:
 
sanırım ben de senin gibiyim okypete.
asla tanıyamam insanları hemen.
hatta cok iyimser yaklaşırım.

ama sonra cok problem yaşarım.
aradaki mesafeyi ayarlayamamış olmamdan dolayı.

ilk önlem olarak mesafeli yaklaşmaktır belki yapılabilecek olan ama,
bana sanki fazlası yapılamazmış gibi geliyor nedense.
gerisi fıtrat galiba...
 
ta-nı-ya-mı-yo-rum:umursamaz:
bugün yine yanıldım ve bu yanılgı insanlara olan güvenimi,inancımı kaybetmeme neden oluyor.
2 yıllık arkadaşım,bugün bi mevzuda sanki haberi yokmuş gibi başkası yüzünden yoklama çekti bana,sakladı yani...oturup derdimi soracağı yerde :kızgın:
 
X