insanların davranıslarını takmamak istiyorum

missmadam

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Ocak 2016
4.066
2.779
83
selam arkadaslar.
uzun süredir degişik sıkıntılar gecirdik ailecek.ve uzun süredir de sinirlerim gel gitli ama emzirdiğim için psikiyatriste gitmedim belki depresyon geciriyorum bilmiyorum.

insanları fazla önemsediğimi hissettim bana yapılan küçük bir olumsuz davranısta cok cabuk demorelize oluyorum bir gün boyunca onu düsündüğüm oluyor .

sorgulamaya baslıyorum direk nasıl bukadar düsüncesiz saygısız olabilirler tarzında.

ve esiminde hareketlerini takmak istemiyorum cocuktan önce birbirinize cok daha fazla zaman ayırırdık simdi degisik rutinlerde gelip gidiyoruz.sık sık tartısıyoruz .ve ben de tartısmalar iz olarak kalıyor.

bazen cok sorguluyorum noldu birseylermi eksildi diye.

ve bunları oturup konusacagım akıl alacagım biri de yok cevremde .

takmamayı basaran var mı?önerisi olan
 
Biraz bencil olmanın kimseye zararı yok. Fqzla takma kafana. Yeni doğum yaptıysan depresyonda olabilirsin. Bende çok hassasım. Fazla takılmamaya ve affedici olmaya ikna ediyorum kendimi. Yoksa hayat çok zor geçiyor. Beklentlerni en aza indir ve kendini fazla üzmemeye çalış. Benim tavsiyelerim bunlar.
 
Ben de cok sorgularım
Herkesi benim istediğim gibi davransın
İnce olsun , k,bar olsun düşünceli olsun isterim
Ben öyleyım çünkü

Ben ozellıkle yakın cevremdekılerı takarım
eşim
kv kp
gorumce ve kardesım

bunlar bana kırıcı bırsey soylerse eger
gunlerce unutamam
hep kafamın içinden konusurum

çözüm bulamadım bir türlü
umarım siz bulursunuz
 
Ben de takıyordum ta ki bugüne kadar....
Psikiyatra gittim ilaç dozumu değiştirdi antidepresanı artırdı bi de bi damla verdi suya attım içtim oh kafam rahatladı.
Ben de kendi kendime çok sorar yıpratırdım kafamı ne yazık ki.
 
Karşındaki söz söylediĝinde iyi niyetlemi söyledi....kötü niyetlemi diye kendine sor....anlamadıysan ne niyetle sözledin diye sor...cvbı ona göre ver...ters konuşamıyorsan bunu yenmelisin...deĝilse kafana çok takarsın....
 
tersliğin ayarınıda yapamıyorum . bazen cbirikiyor cok terliyorum
 
Psikolojik destek almayı düşündünüz mü hiç?
Ben de böyleydim, maalesef başka çözüm yolu bulamadım.
 
Çok cebelleştim bu durumla, bir dönem çok çok fazlaydı, ben insanlardan olabildiğince uzak, mesafeli durarak biraz rahatlayabildim, aksi halde çok düşüyordu modum, hayatımı etkiliyor.
Tabi yapı meselesi biraz.
Çok insan çok sorun ve bir insan bile bazen on insana bedel canımı sıkıyor.
Hala cebelleşiyorum biraz azalmış gibi gelse de. Kafamın içinde kendimle çok konuşup irdeliyorum bu yaşadığım durumu...
Ben durumum olduğu ilk an psikologa gideceğim gibi, önce ilaçsız, anlatarak denemek istiyorum.
 
Neler kullandınız
 
Ben de böyleydim. İnsanları fazla önemseyip onların düşüncelerine ve davranışlarına da önem veriyoruz. Haliyle gösterdiğimiz önem ve saygının karşılığını da bekliyoruz. Fakat bunu göremediğimizde hayal kırıklığı yaşıyoruz. Ben sorunumun beklenti içine girmek olduğunu fark ettim. Bunu fark ettiğim andan beri çok rahatım. İnsanlara verdiğim önemin, gösterdiğim nezaketin dahi karşılığını beklemiyorum ve kafaya da hiç takmadığımı hissettim. Hatta beklentin olmayınca sana verilen değer de daha bir tatlı oluyor. Belki böyle düşünebilirsiniz :)
 
Bende öyleyim hele geceleri.Bir gün doktorum dediki niye görüşüyorsun kim olursa olsun gerekirse hiç görüşme dedi.Dogru kimden negatif elektrik alıyorsam merhaba dan öteye geçmedim bir süre.Baktim çok iyi böyle denge oluyor yada o insanlar canımı sıkacak kadar cesareti bulamıyorlar.Arada bir duvar ördüm.Ha arkamdan yapıyorlar hatta bunu gelip bana anlatanlarlada kestim alakayı.Bazen diyorum acaba bu kadar fazlamı hanı insan istiyor güvenebileceği bir arkadaş dost.Ama nerdee
 
Sakin ol canının sıkıldığı şeye anında tepki ver aşırıya gitmeden sonrasında aklından çıkar olumsuz şeyleri bebeğine bile çok pimpiriklenme özen göstericem diye bazen işler dahada zorlaşıyor. Ben kafama çok sorgulama düşünceleri geldiğinde zikir yaparak rahatlıyorum içimden içimden insan çoğu zaman kendini tedavi edebilir kendini tanımaya bak.
 
Bende senin gibiyim yalnız değilsin aslında ikimizde yalnız değiliz bizim gibi hatta bizdende daha çok kötü durumda olanlar var. Önemli olan bunu hastalık haline getirmemek diye düşünüyorum. Bence taktığınız gibi atlatmakta sizin elinizde.
 
işte onu da cok yaptım yalnızlastım işte
 
madamtogepi .!.:
işte onu da cok yaptım yalnızlastım işte
Genişletmek için tıkla...
Bende öyle düşünüyordum önceleri ama şimdi iyiki yapmışım diyorum.Niyemi ?Mesala o samimiyeti kestirim çoğu kişiler güya hani kankalar benim yanına geldikleri zaman mutlaka birbirini kötuluyor.Nerdeyse bir kaşık suda boğacaklar birbirlerini.Ama dışarda biz kardeş gibiyiz ayaklarında.Bunlari gördükçe iyiki diyorum.Ben mesala sumdi daha çok kendimle ilgilenmeye başladım işte spor.olsun ne bileyim bakım olsun.Yada çocuklarla eşimle daha güzel vakit geçiriyorum önceleri bunları kafaya takmaktan çok gergindim.Böyle iste
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…