- Konu Sahibi cilekli_seker
- #1
Kızlar insanlara değer vermemden ,kimseyi kıramamamdan, utangaç olmamdan,babamın hep kızması söylediklerine karşı sessiz çocukluk geçirmemden zaman zaman kaba insanlara, laf sokan insanlara o an kalakalıyorum, sonra da bunu sinderemeyip ağlıyorum... Çok şükür eşim çok iyi, düşüncelerime çok değer verip her şeyi benimle paylaşıyo ve eşime karşı istediğimi rahatlıkla söylüyorum, eşim hatta benden çekindiğinden yada beni kırmamaktan ne dersem evet diyor...
Ama dışardaki insanlara karşı durum böyle değil. farklı bir sürü insan var.Ne kadar iyi olursan insanlar okadar çok şey bekliyo ve başka insanın yaptığı kötülükler gözlerine batmazken bizim gibi düşünceli kibar insanlarınki hemen batıyor.. Aslında artık insanları daha az düşünmeye kendi istediklerimin daha önemli olduğunun farkına varıp , bunu uygulamaya başladım. Ama anında sokulan laflar ile kalıyorum hala.. bunu nasıl çözüyorsunuz, anılarınız var mı, yorumlarınız neler? bazen eğlenceli , iyi, kibar olurken çoğunlukla da utangaç, anlayışlı, kızaran bu nedenle de kendine güvensiz bir imaj çiziyorum bu gün de onlardan biriydi, önemsiz ama üzgünüm işte... böyle anlara bir çare lütfen
Ama dışardaki insanlara karşı durum böyle değil. farklı bir sürü insan var.Ne kadar iyi olursan insanlar okadar çok şey bekliyo ve başka insanın yaptığı kötülükler gözlerine batmazken bizim gibi düşünceli kibar insanlarınki hemen batıyor.. Aslında artık insanları daha az düşünmeye kendi istediklerimin daha önemli olduğunun farkına varıp , bunu uygulamaya başladım. Ama anında sokulan laflar ile kalıyorum hala.. bunu nasıl çözüyorsunuz, anılarınız var mı, yorumlarınız neler? bazen eğlenceli , iyi, kibar olurken çoğunlukla da utangaç, anlayışlı, kızaran bu nedenle de kendine güvensiz bir imaj çiziyorum bu gün de onlardan biriydi, önemsiz ama üzgünüm işte... böyle anlara bir çare lütfen
