Yaşayan bilir, anlar canım. Asla umutsuz olma. Bu hastalığı stres de çok tetikliyor. Düşük doz antidepresan bile veriyorlar. Beni başlattılar mesela. Ben geceleri hiç ama hiç uyuyamıyordum ağrıdan acıdan tuvalete gitmekten. Hani spor yaparda hamlar ya bacakların tuvalete oturup kalkmaktan bacaklarım aynen öyle hamlıyordu. Allaha şükür şuan uyuyabiliyorum. Ben burdaki çoğu kişiden ileri durumdaydım. Üniversiteden beri çekiyorum. Ameliyat öncesine göre gerçekten iyiyim. %100 kötüydüm anneme göre %80 iyiyim ama ben %60 falan diyorum. İnşallah hepimiz iyi oluruz ama asla doktora gitmekten vazgeçme çareni bul. Ben vazgeçmiştim artık kabullenmiştim bu hastalığı ne zaman ki bebeğim oldu ona bakamadım bebeğim için ayağa kalktım ağlaya ağlaya gittim geldim hastaneye Allahta yardım etti. Umarım karşına halinden anlayan tecrübeli bir doktor çıkar. Amin.