İntihar düşüncesi beni bırakmıyor

Siz bizi ve yaşadıklarımızı hatta içimizdeki zalim sesi nasıl anlıyorsunuz şaşırıyorum çünkü gittiğim doktorlar bile beni böyle iyi anlamıyor.

Sizin sorunuza çok soğuk ve tıbbi bir cevap vermiştim istemeden ancak şöyle düşünün. ...

Sırça fanusta estheri anlayan kadın doktor vardı ya hani. Elbette öyle bir insan vardır bence sizi anlayacak akıllı bir doktorla karşılaşacaksınız.

Sylvia plath bugün yasasaydi, abusove ilişki tanimlammisken, en saygın üniversitelerde kadın çalışmaları önem kazanmisken, güç ve iktidar bu kadar anlatolmisken, acaba yine yalnız olur muydu? Ted dallamasina karşı bu kadar yalnız kalir miydi?

Bugün türkiyede sylviadan çok daha berbat durumdayız bunun belki de ilk tanıklarından birisiniz ama oralarda birileri var bence sizi anlayacak olan. Ben değil o değil şu değil belki ama yalnız değilsiniz belki de.

Tüm iyilikler sizinle olsun.
 
Sizin sorunuza çok soğuk ve tıbbi bir cevap vermiştim istemeden ancak şöyle düşünün. ...

Sırça fanusta estheri anlayan kadın doktor vardı ya hani. Elbette öyle bir insan vardır bence sizi anlayacak akıllı bir doktorla karşılaşacaksınız.

Sylvia plath bugün yasasaydi, abusove ilişki tanimlammisken, en saygın üniversitelerde kadın çalışmaları önem kazanmisken, güç ve iktidar bu kadar anlatolmisken, acaba yine yalnız olur muydu? Ted dallamasina karşı bu kadar yalnız kalir miydi?

Bugün türkiyede sylviadan çok daha berbat durumdayız bunun belki de ilk tanıklarından birisiniz ama oralarda birileri var bence sizi anlayacak olan. Ben değil o değil şu değil belki ama yalnız değilsiniz belki de.

Tüm iyilikler sizinle olsun.
soğuk değildi rica ederim biliyorum herks yardımcı olmaya çalışıyor
 
Biraz daha kötü yasantisi olanları, daha kötü durumda olanları gozlemleyip dusunseniz belki dusunceleriniz degisir.
Beni ayakta tutan evladimdi
Cunku kucuktu o donem,savunmasizdi,benden baska kimse ona iyi bakamazdi
Birazda onu dusunerek kendimi motive ediyodum
Ölsem ne derler ki ogluma!
Oglum ne dusunur ki ilerde
Nasıl buyuturler ki?
Ya döverlerse
Acıksa sormazlarsa! Söylemezde gibi gibi binbir tane seyle hep aklimdan intihari atiyodum
Ama ya beni kurtar yada al canimi diye cok dua etmisligim var.
inan hep benden kötü durumdakileri düşünüyorum ama yemin ederim geçmiyor bakın buraya günlerdir yazıyorum günlerdir aynı durumdayım
 
inan hep benden kötü durumdakileri düşünüyorum ama yemin ederim geçmiyor bakın buraya günlerdir yazıyorum günlerdir aynı durumdayım
İnanıyorum tabiki sadece bakis acinizi,alginizi degistirmek dikkatinizi farkli yone cekmek icin yardim etmek istedim.
Bende doktor tedaviai gordum ama ilaca cevap verdi benim hastalik
Yani ilac ataklarimi azaltti.
Daha 1ay olmadi bi yakinim intihar etti
Bunalim asmis kendini
Arkada 2cocuk bir es.
Ölüm kacis olmamalı
Ölumden gayrisina care var.
Umarım toparlanirsiniz kisa surede.
 
İnanıyorum tabiki sadece bakis acinizi,alginizi degistirmek dikkatinizi farkli yone cekmek icin yardim etmek istedim.
Bende doktor tedaviai gordum ama ilaca cevap verdi benim hastalik
Yani ilac ataklarimi azaltti.
Daha 1ay olmadi bi yakinim intihar etti
Bunalim asmis kendini
Arkada 2cocuk bir es.
Ölüm kacis olmamalı
Ölumden gayrisina care var.
Umarım toparlanirsiniz kisa surede.

çok teşekkür ederim ama ben de edeceğim sadece şu anda kapıyı kilitliyor ailem evden çıkamıyorum aşırı doz ilaç almayı düşünüyorum ah şu odadan bir çıkabilsem ben artık yolumu seçtim başka çıkarım yok hayata asla karışamıyorum ben
 
belki de kendimi asarım ama onun için ip lazım ip bulamam ki evden bile çıkamıyorum ilaçlara ulaşmam ve içmem lazım bir kez içtim bir şey olmadı şimdi de ilaçları ailem sakladı keşke biri bana kendimi öldürmem için yardım etse nolur öyle biri varsa bana yazsın lütfen belki de birlikte yapabiliriz artık dayanamıyorum bu acıya lütfen
 
nolur yagılamayın beni kızmayın bana nolur birlikte intihar etmek isteyen varsa bana ulaşsın ve yapalım kurtulalım lütfen ben artık bu hayat denen şeye dayanamıyorum lütfen ama lütfen
 
belki de bana kafayı yemiş diyeceksiniz ama öyle değil çok farklı bir his bu ancak yaşayan bilir karanlıktayım en dipteyim
Bence aksine cok zeki, kendini cok iyi ifade eden, mantikli bir kadinsiniz.
uzaktan uzaga ne yapilabilir bilmiyorum ama insallah bu karanlik geldigi gibi hemen gider hayatinizdan.
 
Allah rızası için yardım edin sesimi kimse duymuyor kimse yardım da edemiyor lütfen intihar etmek isteyen yanına arkadaş arayan yazsın lütfen ben hazırım hemen yapalım ve bitsin bu iş nolursunuz bu acıya katlanamıyorum
 
Burnunun fotolarina baktım. Bence yeni halin abarttigin gibi değil. Begenmiyorsan hala, istanbulda Emre İlhan, ankarada Muhammet Dilber e revizyon ameliyatı olabilirsiniz. Keza bu isimlerden başka bir sürü başarili estetisyen var. Buradaki arkadaşlar mutlaka yardımcı olur. Nolur sabret tüketme kendini. Akademisyenmissin, maaşını biriktirip yaptırırsin. Bak herkesin derdi var benim de var. Ben de intiharı çok düşündüm. Anneme babama yazık olur dedim, bu yaştan sonra onlara evlat acısı yasatamazdim...
 
İyi bir dr bul. O dr nin ilaçları iyi gelmemiştir. Hem de terapi gör bak görürsün zamanla atlatırsın. İntihar gibi bi saçmalığı yapma. Acilen iyi bi dr ye git bunlarda geçer.
 
Cok gecmis olsun
Oncelikle şunu merak ettim burnunuz sizi idame ettirmiyor mu artik nefes alma vs konusunda?
Sevdiğiniz insanlara sarılın, annenizin siz olseniz nasi ne kadar uzulecegini düşünün. Belki boyle atlatabilirsiniz
 
Arkadaşlar, yaklaşık 3 ay önce estetik amaçlı burun ameliyatı geçirdim. Burun estetiği forumundan beni hatırlayanlar olacaktır. O güne dek yaşama enerjisiyle dolu olan ben o günden beri intihar fikrini beynimden atamıyorum ve birçok kez denemede bulundum ama başaramadım. Ya ilaçların dozu az geldi ya da son anda trenin arabanın altından kurtuldum. Değişen yüzümün bana yabancı gelmesiyle başladı her şey. Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım... İçtiğim su bile manasız geliyor. Eşyalardan korkmaya başladım. Anlatması çok çok zor. Akademisyenim. Yıllarca emek verdim hayalimdeki mesleğe erişmek için. Annem babam ben doğduğumda ayrılmışlar. Baskıcı ve şiddet uygulayan bir babam vardı on beş senedir görmüyorum. Ama 3 ay öncesine dek ne yaşarsam yaşayayayım pozitif bir insandım. Etrafıma neşe saçardım. Şimdi ise kişisel bakımımı yapmakta bile zorlanıyorum. Çeşit çeşit doktora gittim dünyanın ilacını içtim bana mısın demiyor... Bir de nefes alma problemim yüzünden panik atak teşhisi kondu. Panik bozukluk depresyon ve dismorfik bozukluk teşhisler kondu bana. Sadece ölümü düşünüyorum ve tek istediğim ölüp kurtulmak. Buraya bu başlığı neden açtığımı bile bilmiyorum o kadar çaresizim ki... Maneviyata da yöneldim dualar okudum ama çare yok. Bu öyle "aman depresyondayım" deyip güldüğünüz zamanlara benzemiyor... Gerçekten günlük hayatımı idame ettirmekte zorlanıyorum. Otobüse bile binemiyorum. Doktorlar beni anlamıyor. Herkes yüzeysel davranıyor. Lanet olsun o ameliyatı olduğum güne! Sadece burnumu kafaya takmakla kalmadım aynı zamanda yaşama sevincim de elimden gitti.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki herkes çok anlayışlı ama ben bu kara delikten çıkamıyorum. Öyle ortam değiştirmekle tatile gitmekle falan geçen ruh bunalımı değil.... Ne olur yargılamadan, ellerde ne dertler var şükret demeden gerçekten depresyon geçirmiş olanlar varsa yardımcı olabilir mi? Bunların hepsini ben de biliyorum insanlar ne zorluklarla yaşıyor ama elimde değil işte... Ölüm fikrini aklımdan çıkaramıyorum ve sonunda başaracağıma inanıyorum. Tek kurtuluşum ölmek.

Öncelikle acil şifalar diliyorum. Ben estetik ameliyat olmadım hiç bu yüzden tamamen sizi elbetteki anlayamam. Yazdıklarınızdan anladığıma göre bir süreç geçiriyorsunuz. Yani her zaman bu ruh halinde olmadığınızı ameliyattan sonra değiştiğinizi söylüyorsunuz. İnanıyorum ki eskisi gibi olacaksınız sadece bir süreç geçiriyorsunuz ve biraz sabretmeniz gerekiyor. Allah korusun bir ayağımı kaybetseydim heralde bende benzer bir psikolojiye girerdim yada estetik yaptırsaydım. Sonuçta yıllardır vücudunuzda olan bir parçanızı değiştirmek psikolojik olarak etkilemiştir normal olarak. Ama ümidinizi yitirmeyin eskiye döneceksiniz şuan imkansız bile olsa.

Bunu şuna dayanarak söylüyorum. Aynı şey değil belki ama yıllar önce bir obsesif bozukluğum vardı. Birden oldu ve yaklaşık 2-3 yıl devam etti. O dönemlerde takıntım aklıma geldikçe nefes alamazdım, içimi kasvet kaplardı, böyle yaşanır mı derdim, kelimelerle ifade edemiyorum ama o ruh halim sanki hiç bitmeyecek gibiydi ve çok zor zamanlar geçirdim. Ama sonra üniversite, yurt ortamı, arkadaşlar filan farklı meşguliyetlerim olmuştu ve kendiliğinde geçti. Herhangi bir terapi vs de almadım. Yani demek istediğim hayatımızda bazı zor dönemlerimiz olabiliyor. Sadece umudunuzu yitirmeyin ve elinizden geleni yapmaya çalışın. Birde zihninizi probleme yöneltmemeye çalışın. Mümkün olduğunca farklı şeyler düşünmeye çalışın. Yapması zor oluyor gerçekten ama bir süre sonra işe yaramaya başlıyor. Sevgilerimle :) :KK200:
 
Back
X