İntiharın Eşiğindeyim...Bitmişim

Bi an kendımı gördüm sende problemın ana kaynağını okuyunca...
Daha bugün annemle tartıstık bu yüzden..Erkek arkadasımla bulusmaya gidicektim, gitmiceksin izin vermıyorum yeter artık oynuyo bu adam senle dedı! Kapıyı çektim cıktım..

Benimkide maddi acıdan cok cok zor günler gecırıyor bılıyorum ki ımkanı olsa anında düğün dernek yapar...Benimle birlikte uyanacağı bi sabahın hayalını nasıl kurduğunu biliyorum çünkü..Gece gündüz calısıyo ek iş yapıyo sırf bıze bı hayat kurabılmek için..

Ama annem olacak ınsan hayatı zehır zından ediyo her günüm ağlamakla , gözyasıyla gecıyo..
Tanıstık daha 2. ayında yüzük takmamızı bekledı bızden ya bı dur bu ne acele dımı iki yabancıyız netıcede bi birbirimizi tanıyalım önce..
15. ayın içindeyız su an birbirimizden emın olsak da elde avucta olmayınca adam senı ne kadar severse sevsın ne yapabılır calıp cırpsın mı yanı evlenıcem dıye...
Ben elımden geldığınce destek olmaya calısıyorum ama annemle olan kavgalar ister istemez yansıyo ona da gizleyemıyorum.. Ama üstüne basa basa da söylüyorum her defasında asla vazgecmıcem ondan diye..

Gercek askı bulmak kolay değil bulmusken kaybetmeye de hiiic niyetım yok ailemden görmediğim desteği gösterir bana hep sağolsun..

Ama sunu da bılmenı ısterım gercekten seni istiyosa nasıbınde varsa o bı gün mutlaka kavusursunuz...Nasipten öte yol yok..




Canım benim Allah seninde yardımcın olsun.Elimden geleni yapmak istiyorum lakin hattını iptal ettirmiş hiç bir şekilde ulaşamıyorum ona.

Kafayı yiyecek gibiyim.Karşına çıkayım diyorum ya acı konuşursa onu hiç kaldıramam diye geri duruyorum.Bari elimde ulaşabileceğim telefonu olsaydı..Fena durumdayım.Bende annemi suçluyorum.Beni bu kadar bunaltmasaydı sevgilime bunları yaşatmayacaktım..

Belki bir gün döner diye bekliyorum..Elim kolum bağlı..Hayattan zevk almadan ot gibi yaşıyorum..Buna yaşamak denirse tabii..

Çoğu kişi belki diyecek ki unutursun zaman zaman...O zaman alıp seni senden götürüyor...Unutamam sadece yokluğuna alışırım zamanla...
 
Seni istemeyen bir insan için mi ölmek istiyorsun?
Ölsen de kalsan da zaten umurunda değil, yaşa da bekar günlerinin tadını çıkar.
Seni sevmeyene fazla sabır gösterme sabrının adı yüzsüzlük olur. :31:
 
konuyu açan arkadaş nasıl oldun?merak ettim..en zor acılardandır aşk acısı..umarım daha iyisindir.
 
Yazılarımı okuyanlar bilirler arkadaşlar çok sevdiğim ilişkim dün gece bitti...
Benim yüzümden saçmalıklarım onu anlamayışlarım annemin beni doldurmasıyla herşey bitti...Sabaha kadar yalvardım ona bırakma dedim gitme dedim...

Bir şans daha ver dedim olmadı elimden gitti...Beni unutman için sana yardımcı olurum dedi..Eski halime dönerim yine içki içer yine günü birlik ilişkiler yaşarım sen benden iğrenirsin dedi..Buluşalım dedim yüzüme baka baka söyle sorunlarımızı masaya yatıralım dedim..Yüzünü bile görmek istemiyorum dedi..

Canım yüreğim paramparça..Nefes alamıyorum..Gözlerim ağlamaktan kan çanağına döndü...

Ölsem de acımı yaşar ama seni aramam dedi..En sonunda sıktın artık deyip yüzüme kapadı...

Olmuyor kızlar olmuyor hiç bir yere sığamıyorum..Bir kuru canım kaldı elimde Rabbim emanetini al diyorum artık..

Ne yapıcam ben nere gideyim kime gideyim her yerde onun anısı var..Doyamadım bile doyamadım ona...

aşk ve sevgi fedakarlık ister.. eğrki veremiyor isen elindekinde kaçırır gidersin.. şimdide ağlamaya dövünmeye gerek yok :)
 
konuyu açan arkadaş nasıl oldun?merak ettim..en zor acılardandır aşk acısı..umarım daha iyisindir.

Dahada da kötü oldum canım.dün aradım antidepresan kullanmaya başladım dedi benim kendimi toparlamam lazım dedi..elimden ne geliyorsa yaptım gururumu ayaklar altına alıp af bile dedim gerçek affedicinin Rabbim olduğunu unutarak..

Sadece bağırdı şimdi telini de iptal ettirmiş.Ne diyim bana düşen sadece sabretmek..
 
Ben de zamanında aynı sorunları yaşamıştım. Annem eşimi istemiyordu, başıboş sorumsuz biri olmakla suçluyordu. Çalışmıyor diyordu, halbuki biz daha 2 aydır beraberken okuldan yeni mezun olmuştu, askerliğini yapmamıştı. Çıkmaya başladıktan 6 ay sonra ayrıldık. Ama severek ayrıldığımız için telefonla görüşmeye devam ettik. 1 yıl boyunca yalnızca telefonla görüştük. Sonrasında ders notu bahanesiyle 1-2 kere görüştük, hala birbirimizi deli gibi sevdiğimizi anladık. Askere gitmeden 1 gün önce görüşüp ilişkimize yeniden başladık. 7 ay boyunca telefonla ve izne geldiğinde yüzyüze görüştük, tabi annemden habersiz :1: Birgün telefonda saçma sapan bir sebepten kavga ettik, ben ağlamaya başladım. Anneme ağlarken yakalanınca foyamız ortaya çıktı :9: Bayağı mücadele verdim, onu sevdiğimi ve ilişkimi gizli saklı yaşamak istemediğimi anlattım anneme. Sürekli düşündüğü gibi biri olmadığını, iyi yönlerini işledim kafasına. Veeee şu anda 2,5 senelik evliyiz :nazar::nazar::nazar:

Yani bu durumda olan arkadaşlara tavsiyem, eğer sevgilinize gerçekten güveniyorsanız, annenizin yanlış düşündüğünden en ufak bir şüpheniz yoksa, aşkınza kesinlikle sahip çıkın. Tabi bunu yaparken her daim sakin olmak zorundasınız. Annenizi kesinlikle karşınıza almamalısınız. Hatta uzunca bir süre anneniz ve sevgiliniz arasında kalmayı göze almak zorundasınız. İkisini birbirlerine ısındırmak için hep birbirlerinin iyi yönlerinden bahsedin. Annenizin şikayetlerini kesinlikle sevgilinize yansıtmayın!!! Zorlu bir süreç ama eğer karşınızdaki doğr kişiyse, emin olun zafer sizin olacak
:34:
 
Back
X