Sakar arkadaşım ne şanslısın ki bunu yaşadın...benim zamanımda evlerde internet bu kadar yaygın değildi,bizde de yoktu...kimseye derdimi anlatamıyordum ve çevremde de akıl verecek kimse yoktu...Çok çok hem de çok hatalar yaptım...Bütün gururumu,onurumu onun ayakklarının altına serdim...Sonra da öğrendim ki tek derdi beni kullanıp başka bir kızı kıskandırmakmış...Tabi ben bunu seneler sonrabeni seven başka biriyle evlendikten sonra öğrendim.Evleneli dört sene oldu, hala kinim, nefretim yakamı bırakmıyor...Yüzüne tükürebilmeyi,inim inim inletmeyi o kadar istiyorum ki hala...Aşk acısı değil artık benimki,yalanları öğrendiğin anda aşk maşk bitiyor zaten...Benimki kuyruk acısı olduğu için geçmiyor geçmeyecek de...Üstelik de evlenme teklifine ,hayaller kurdurmaya kadar götürmüşştü işi ...........Hakkımı helal etmiyorum,ahrette iki elim yakasında olacak...İçimde öyle bir uhtedir keşke yapabilecek bişeylerim olsaydı ama artık çooooooook geç....