- 28 Kasım 2014
- 13
- 37
- 32
- Konu Sahibi saripencere
- #1
Merhabalar herkese,
Gectigimiz temmuz ayinda cok sevdigim ve deger verdigim sevgilim beni cok uzdu. Gunlerdir benimle dogru duzgun konusmadi. Normalde her gun saatlerce konusurduk. Ama o aralar bi tuhaftir. Her bir sorun mu var diye sordugumda hayir diyordu. En sonunda patladim bende ve herseyi durustce anlatti. Benden onceki sevgilisi (aslinda sevgili degillermis, bir sure takilmislar) birden tekrar karsisina cikmis, ve bana ilgi vermedigi o 3 gun boyunca o kizla konusmus hep. Saatlerce telefonlasmalar falan yazismalar. Ayrilma sebebleride aralarindaki 10 yas farkiymis. Kiz 17 sevgilim 27 yasindalardi (ben 23). Sevgilim bana acik acik 'sanirim onu hala seviyorum' demisti. Yikilmistim. Cok ustune gittim ama nafile. Sonra benimle bir sure gorusmek istemedigini soyledi bende tamam dedim koseme cekildim. Birde piskin piskin 'uzulme ama' demisti. Yaklasik 10 gun sonra bana geri dondu. O kiza karsi hic bir sey hissetmedigini, stressli oldugu bir donemde oyle sacma sapan davrandigini ve beni kirdiginin farkinda oldugunu soyledi ve kalbinde bir tek ben varmisim o kiz ile irtibatini tamamen kesmis falan felan. Ben 1 numarali salak tabii hemen yumusadim ve affettim. Affettikten sonra kafamda bir suru soru isareti olmasina ramen her seyi tozpembe goruyordum. Ama yaklasik 1-2 ay sonra icim icimi kemirmeye basladi. Yaptigi o igrenclikleri, benim o donem kendimi berbat hissetmem falan aklimdan cikmiyordu..
Sevgilime ne zaman o konuyu acsam hemen 'unut artik ben unuttum coktan' diyip susturuyordu. Boyle soyledikce ben gunden gune ona olan sevgimi ve saygimi daha cok kaybediyordum. 'Sen kafanda bitirdin tabii aynisini bendende bekliyordun, bir aciklama bile yapmadin' dedigimde 'onemsiz bir seydi, o kizla bir alakasi yoktu aslinda neden onu sevdigimi soyledigimide bilmiyorum, ama inan bana ona karsi hic bir sey hissetmiyorum' dedi. Ona bir turlu guvenemiyordum artik, sanki her lafi yalanmis gibi geliyordu. Hep herkese oncelik tanirdi, her konuda. Ben onun hayatinda hep en son siralardaydim. Sonra bir gun dusundum 'ben bu kadar degersiz miyim onunla yetinecegim? O kim oluyor ki de bana boyle haksizlik etme hakkini buluyor kendinde' diye sorguladim. Ayrica beni seven adam, depresyonun dibinde bile olsa beni kendinden uzaklastirmak icin ucuncu bir sahisi, hele hele en hassas konu olan eski sevgiliyi kullanir mi diye cok dusundum. Evet sonunda anlamistim, bu adam beni sadece insan oldugum icin seviyor ve yalniz kalmamak icin sevgilisi olarak tutuyor yaninda. Ben onun icin aslinda herhangi biriyim. Sokaktan gecen herhangi biri gibi...
Karar verdim onu hayatimdan cikaracagim, ama hemen degil, yavas yavas..
Normalde hep ben ona her sabah gunaydin mesaji atardim. Ama artik atmadim. Bir sure sonra o bana atmaya basladi. 'Gunaydin canim' yazdiginda kuru kuru 'sanada' yazdim. Napiyorsun gibi sorular da sormuyordum. Hep o soruyordu. Bana yazdiktan en erken yarim saat sonra yazdim hep. 'Hiç. Sen?' gibi kuru kuru cevaplar yine. Sonra biraz daha abarttim. 'Aksam ben, volkan, arif, kenan ve duygu bara gidecegiz' gibi seyler soyledim. Her defasinda 'onlar kim' diye sordugunda 'sanki taniyorsun neden soruyorsan' gibi seyler soyledim. Sinir olurdu ama pek bir sey demezdi. 'Hmm arkadasca oldugu icin sorun degil tabii' demisti. Bende kinayli kinayli 'merak etme ben arkadas ile sevgili arasindaki farki iyi kavrayabilecek kapasiteye sahibim canim' demistim. Gayet iyi anlamisti neyi kast ettigimi ama anlamamazliga vurdu.
Neyse fazla uzattim. 6 ay boyunca boyle devam etti. Sonra dün yine bulustuk. Onunla aramiz yarim saat mesafe. Arabasi ile geldi. Yanina gittim. Once siki siki sarildim optum ve sonra dedim ki 'aslinda buraya kadar zahmet etmene gerek yoktu, whatsappten soyleyecektim ama ben senin gibi karaktersiz olmadigim icin onca zamanin hatirina yuz yuze olmasini tercih ettim'. Ben oyle soyleyince 'anlamadim? Ne oldu sana' dedi. Bende fazla uzatmadan 'ayriliyoruz askim!' dedim. Ben oyle soyleyince acayip bembeyaz oldu yuzu. 'Ne diyorsun sen ya ne ayrilmasi iyi misin sen?' dedi. Bende 'hemde cok iyiyim. Yeni bir ask insani muhtesem yapiyor valla' dedim dalga gecer gibi. Once kufur falan etti sonra 'ne yeni aski?' Dedi, bende 'fazla uzatmaya gerek yok, baskasiyla birlikteyim iste bu kadar basit. Lutfen üzülme ama' deyince suratima tokat atti. Bende sinirlendim 'sen o tokati kendi suratina at hay*van sen beni aldatirken sorun yoktuda ben yapinca mi oluyor' dedim ve ben oyle soyleyince bir araba dolusu laf etti ama o anki sinirden hic birini hatirlamiyorum bile, zaten son lafimi ettikten sonra kacarak uzaklastim ordan. Faceden, whatsappten heryerden sildim. Bu olay dun oldu ve gercekten inanilmaz rahatim. Ona karsi hala hislerim var, ama benim kendi hislerim duygularim en onemlisi.
Paylasmak istedim. Belki yaptigim cok ayip oldu belkide hak etti, bilmiyorum. Ama yapmasaydim hala o igrenc bunalimda olafaktim ve kendime olan saygimi yitirecektim. Uzerimden buyuk bir yuk kalkti desem yalan olmaz.
Sevgiyle kalin!
Gectigimiz temmuz ayinda cok sevdigim ve deger verdigim sevgilim beni cok uzdu. Gunlerdir benimle dogru duzgun konusmadi. Normalde her gun saatlerce konusurduk. Ama o aralar bi tuhaftir. Her bir sorun mu var diye sordugumda hayir diyordu. En sonunda patladim bende ve herseyi durustce anlatti. Benden onceki sevgilisi (aslinda sevgili degillermis, bir sure takilmislar) birden tekrar karsisina cikmis, ve bana ilgi vermedigi o 3 gun boyunca o kizla konusmus hep. Saatlerce telefonlasmalar falan yazismalar. Ayrilma sebebleride aralarindaki 10 yas farkiymis. Kiz 17 sevgilim 27 yasindalardi (ben 23). Sevgilim bana acik acik 'sanirim onu hala seviyorum' demisti. Yikilmistim. Cok ustune gittim ama nafile. Sonra benimle bir sure gorusmek istemedigini soyledi bende tamam dedim koseme cekildim. Birde piskin piskin 'uzulme ama' demisti. Yaklasik 10 gun sonra bana geri dondu. O kiza karsi hic bir sey hissetmedigini, stressli oldugu bir donemde oyle sacma sapan davrandigini ve beni kirdiginin farkinda oldugunu soyledi ve kalbinde bir tek ben varmisim o kiz ile irtibatini tamamen kesmis falan felan. Ben 1 numarali salak tabii hemen yumusadim ve affettim. Affettikten sonra kafamda bir suru soru isareti olmasina ramen her seyi tozpembe goruyordum. Ama yaklasik 1-2 ay sonra icim icimi kemirmeye basladi. Yaptigi o igrenclikleri, benim o donem kendimi berbat hissetmem falan aklimdan cikmiyordu..
Sevgilime ne zaman o konuyu acsam hemen 'unut artik ben unuttum coktan' diyip susturuyordu. Boyle soyledikce ben gunden gune ona olan sevgimi ve saygimi daha cok kaybediyordum. 'Sen kafanda bitirdin tabii aynisini bendende bekliyordun, bir aciklama bile yapmadin' dedigimde 'onemsiz bir seydi, o kizla bir alakasi yoktu aslinda neden onu sevdigimi soyledigimide bilmiyorum, ama inan bana ona karsi hic bir sey hissetmiyorum' dedi. Ona bir turlu guvenemiyordum artik, sanki her lafi yalanmis gibi geliyordu. Hep herkese oncelik tanirdi, her konuda. Ben onun hayatinda hep en son siralardaydim. Sonra bir gun dusundum 'ben bu kadar degersiz miyim onunla yetinecegim? O kim oluyor ki de bana boyle haksizlik etme hakkini buluyor kendinde' diye sorguladim. Ayrica beni seven adam, depresyonun dibinde bile olsa beni kendinden uzaklastirmak icin ucuncu bir sahisi, hele hele en hassas konu olan eski sevgiliyi kullanir mi diye cok dusundum. Evet sonunda anlamistim, bu adam beni sadece insan oldugum icin seviyor ve yalniz kalmamak icin sevgilisi olarak tutuyor yaninda. Ben onun icin aslinda herhangi biriyim. Sokaktan gecen herhangi biri gibi...
Karar verdim onu hayatimdan cikaracagim, ama hemen degil, yavas yavas..
Normalde hep ben ona her sabah gunaydin mesaji atardim. Ama artik atmadim. Bir sure sonra o bana atmaya basladi. 'Gunaydin canim' yazdiginda kuru kuru 'sanada' yazdim. Napiyorsun gibi sorular da sormuyordum. Hep o soruyordu. Bana yazdiktan en erken yarim saat sonra yazdim hep. 'Hiç. Sen?' gibi kuru kuru cevaplar yine. Sonra biraz daha abarttim. 'Aksam ben, volkan, arif, kenan ve duygu bara gidecegiz' gibi seyler soyledim. Her defasinda 'onlar kim' diye sordugunda 'sanki taniyorsun neden soruyorsan' gibi seyler soyledim. Sinir olurdu ama pek bir sey demezdi. 'Hmm arkadasca oldugu icin sorun degil tabii' demisti. Bende kinayli kinayli 'merak etme ben arkadas ile sevgili arasindaki farki iyi kavrayabilecek kapasiteye sahibim canim' demistim. Gayet iyi anlamisti neyi kast ettigimi ama anlamamazliga vurdu.
Neyse fazla uzattim. 6 ay boyunca boyle devam etti. Sonra dün yine bulustuk. Onunla aramiz yarim saat mesafe. Arabasi ile geldi. Yanina gittim. Once siki siki sarildim optum ve sonra dedim ki 'aslinda buraya kadar zahmet etmene gerek yoktu, whatsappten soyleyecektim ama ben senin gibi karaktersiz olmadigim icin onca zamanin hatirina yuz yuze olmasini tercih ettim'. Ben oyle soyleyince 'anlamadim? Ne oldu sana' dedi. Bende fazla uzatmadan 'ayriliyoruz askim!' dedim. Ben oyle soyleyince acayip bembeyaz oldu yuzu. 'Ne diyorsun sen ya ne ayrilmasi iyi misin sen?' dedi. Bende 'hemde cok iyiyim. Yeni bir ask insani muhtesem yapiyor valla' dedim dalga gecer gibi. Once kufur falan etti sonra 'ne yeni aski?' Dedi, bende 'fazla uzatmaya gerek yok, baskasiyla birlikteyim iste bu kadar basit. Lutfen üzülme ama' deyince suratima tokat atti. Bende sinirlendim 'sen o tokati kendi suratina at hay*van sen beni aldatirken sorun yoktuda ben yapinca mi oluyor' dedim ve ben oyle soyleyince bir araba dolusu laf etti ama o anki sinirden hic birini hatirlamiyorum bile, zaten son lafimi ettikten sonra kacarak uzaklastim ordan. Faceden, whatsappten heryerden sildim. Bu olay dun oldu ve gercekten inanilmaz rahatim. Ona karsi hala hislerim var, ama benim kendi hislerim duygularim en onemlisi.
Paylasmak istedim. Belki yaptigim cok ayip oldu belkide hak etti, bilmiyorum. Ama yapmasaydim hala o igrenc bunalimda olafaktim ve kendime olan saygimi yitirecektim. Uzerimden buyuk bir yuk kalkti desem yalan olmaz.
Sevgiyle kalin!