- 13 Ekim 2010
- 8.139
- 4.871
- 373
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Iradesi güçlü insanlara çok özeniyorum
- Konu Sahibi Chloelve
- Başlangıç Tarihi
- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Daha çok gençsin. Hoş ben de sizden 3 yaş büyüğüm ama değil o 3 yaş, bu son bir yılımda bana bir şeyler oldu.
Ben de senin gibi, iradeli-eyvallahı olmayan insanlara hayranlıkla bakardım, özenirdim.
Ta ki 27 yaşıma kadar. Aşık olduğum halde, birini kendi irademle , olmayacağını düşündüğüm için bıraktım.
Bırakış, o bırakış. O günden beri önüme çıkana acımıyorum.
2-3 gün önce hep benim verici olmamla yürüyen dostluk ilişkimin olduğu insanla direk sosyal medyadan silerek bitirdim dostluğumuzu.
Bir tartışma esnasında bir cümlesinden sadece. Bir cümleden dostluk biter mi ? diyeceksin belki de, ben de derdim önceden.
Ama biter. O bir cümle yeter. O derece eyvallahım yok artık.
Oturup kavga etmedim onunla, çözme yoluna bile girmedim. Soğudum mu ? Soğudum. Bitmiştir geçmiş olsun.
Ya hep ya hiç. Sonuna kadar yalnız kalmayı göze alıyorum artık.
Sen de öyle düşün. Yalnızlığı göze alabildiğin kadar eyvallahın olmaz hayatta.
Kırıldın mı ? Sil gitsin. Açıklama bile yapma. Tartışma içine girme. Koy mesafeyi, kapa kapıyı kalsınlar dışarıda.
Ben de sorardım o özendiğim insanlara , "nasıl böyle oldun ?"
"Çok kırıldım, kırıla kırıla" derlerdii. Ben de "yaaa ben de çok kırıldım ama bir türlü senin gibi olamıyorum" derdim.
Ama anladım ki; yeterince kırılmamışım. Zamanı gelmemiş.
Yeterince kırıldığında, zamanı geldiğinde yani , merak etme. Eyvallahı kalmıyor insanın.
Ben de senin gibi, iradeli-eyvallahı olmayan insanlara hayranlıkla bakardım, özenirdim.
Ta ki 27 yaşıma kadar. Aşık olduğum halde, birini kendi irademle , olmayacağını düşündüğüm için bıraktım.
Bırakış, o bırakış. O günden beri önüme çıkana acımıyorum.
2-3 gün önce hep benim verici olmamla yürüyen dostluk ilişkimin olduğu insanla direk sosyal medyadan silerek bitirdim dostluğumuzu.
Bir tartışma esnasında bir cümlesinden sadece. Bir cümleden dostluk biter mi ? diyeceksin belki de, ben de derdim önceden.
Ama biter. O bir cümle yeter. O derece eyvallahım yok artık.
Oturup kavga etmedim onunla, çözme yoluna bile girmedim. Soğudum mu ? Soğudum. Bitmiştir geçmiş olsun.
Ya hep ya hiç. Sonuna kadar yalnız kalmayı göze alıyorum artık.
Sen de öyle düşün. Yalnızlığı göze alabildiğin kadar eyvallahın olmaz hayatta.
Kırıldın mı ? Sil gitsin. Açıklama bile yapma. Tartışma içine girme. Koy mesafeyi, kapa kapıyı kalsınlar dışarıda.
Ben de sorardım o özendiğim insanlara , "nasıl böyle oldun ?"
"Çok kırıldım, kırıla kırıla" derlerdii. Ben de "yaaa ben de çok kırıldım ama bir türlü senin gibi olamıyorum" derdim.
Ama anladım ki; yeterince kırılmamışım. Zamanı gelmemiş.
Yeterince kırıldığında, zamanı geldiğinde yani , merak etme. Eyvallahı kalmıyor insanın.
Kırıla kırıla, ne kadar acı ama doğru
Aşık olduğum halde bende bırakmak ve arkama bakmamak istiyorum.
- 28 Aralık 2017
- 2.834
- 9.781
- 158
Zamanla oldugunu dusunuyorum bir de inanmak ve arkasinda olmak gerekiyor.
Guclu dogdugumuzu dusunmuyorum guc sonradan kazanilan bir sey .
Irade de biz iradeli olmaya devam ettikce guclenen bir duygu devamlilik lazim.
Bir olayda iradeli olup sonra cayarsak ve bu boyle devam ederse iredeli olunamiyor.
Guclu dogdugumuzu dusunmuyorum guc sonradan kazanilan bir sey .
Irade de biz iradeli olmaya devam ettikce guclenen bir duygu devamlilik lazim.
Bir olayda iradeli olup sonra cayarsak ve bu boyle devam ederse iredeli olunamiyor.
- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Deme öyle. Ağzından çıkan şeyler sınavın oluyor.
Zordu bırakması,hala zor.
O zamandan beri hiç kendim gibi değilim.
- 28 Mart 2017
- 16.592
- 67.920
- 598
Korkum o benim de arkasında duramamak
Peki onun sizi bırakıp bırakmaması aklınıza takıldı mi hiç? Nasıl davrandı
Yada siz bu kararı aldığınızda onun tavrı isteyip istemeyeceği sizin için hiç önemli olmadı mi?
- 28 Ocak 2017
- 2.460
- 5.962
- 88
Hangi konuda irade gösteremediğinize de çok bağlı bu durum. Ama genel olarak iradeyi sekteye uğratan, korku ve kaygıdır. Son yıllarda yapılan araştırmalarda irade konusu sık sık geçiyor gerçekten de. Çünkü irade gösterebilen insanların daha mutlu olduğu gibi sonuçlar var. Bazı yabancı uzmanlar iradenin aynı bir kas gibi geliştirilebileceğini ve bir kas gibi de yorulabildiğini söylüyorlar. Beyin görüntüleme sistemlerinde uzun zamanlar meditatif hallerde bulunmuş kişilerde iradeyle ilgili kısımlarda belirgin farklar gözlemlenmiş. Türkçeye çevrilmiş bir kaynak var mı bilmiyorum ama bu konuyla ilgili bi kitap araştırabilirsiniz.
Duymak istediğim buydu sanirim
Kendi içime baktığımda neden irade gosteremedigimi şöyle aciklayabilirim, korkularim yüzünden
Geliştirilecek, dönüştürülecek bir durumsa eğer çok isterim
Arastiracagim dediğiniz arastirmayi
- 28 Ocak 2017
- 2.460
- 5.962
- 88
Evet irade geliştirilebilen bir şey, bu konuda umutsuz olmayın kesinlikle. Sadece biraz içsel süreçleriniz hakkında farkındalığa ihtiyacınız var. Zaten şuan bu sorunla yüzleşmeye çalışmanız aslında bir adım attığınızı gösteriyor bence. Size şunu söyleyebilirim ki korku ve kaygı birçok sorunumuzun en temel nedeni. Çünkü bu iki duygu insan için güçlü dürtülerdir ve yönlendirme gücü çok yüksektir. Belki de ilk önce korku ve kaygıyı azaltmakla işe başlamalısınız. Böylece irade göstermek için kendinize bir alan açmış olacaksınız.
bende senin gibiyim duygusal bakıyorum konuya 4 senedir tuhaf bir evliliğim var.
Farkindalik bana acı veren aslinda
Çok teşekkür ederim üzerine gideceğim umarım asabilirim bu durumu
30 a gelmeden halledebilirim umarım
- 21 Kasım 2012
- 9.068
- 9.560
- 398
Valla çok acı çekip çok darbe yiyince mecburen böyle oluyorsunuz.
benimde öyle oluyor da işte ben ve ben gibilerin bu eşiği yüksek olunca. artık boğulmaya ramak kala tepki vermiş gibi oluyoruz.tüm zaferler zamanında "amaaan düyaya bi daha mı gelcem ne çekcem ben yaaa" diyenlerin oluyor.
- 28 Ocak 2017
- 2.460
- 5.962
- 88
Şu cümleniz aslında olayın en kilit noktası. Eğer bi kez bu ‘acıdan kaçma’ döngüsünü kırabilirseniz çözümler kendiliğinden gelecektir. Bizim yüzyılımızda insanlara ısrarla şu dayatılıyor: sürekli iyi hissetmelisin, her an harika hissetmenin yolları, kötü hissetmemek için şunu yap, acı çekmemek için bunu yap vs.. İnsanlar bir süre tüm bu yolları deniyorlar ama sonunda yine şu cümleyi kuruyorlar: her şeyi yaptım neden hala acı çekiyorum? Çünkü hayat böyle bir şey değil, tüm bu acıdan kaçış yolları şiddetli depresyonlarla insanlara geri dönüyor. Bazen acı çekeriz, bazen hiç iyi hissetmeyiz ve tüm bunlar gayet normaldir, insanidir. Öncelikle bunu kabul etmek gerekiyor. Kısacası acı çekmekten bu kadar korkmayın. Bu kaçışlar yüzleşmenizi engeller ve sorunlar çözülmez.
Benzer Konular
