Selam arkadaslar,
Gectigimiz hafta yeni bir ise basladim. Hatta korkularimla ilgili konu da acmistim.
Ise basladim, cabuk da ögreniyorum. Isin icerigini, calisma ortamimi da seviyorum. Taa ki calismak zorunda oldugum bir arkadasa(!) kadar.
Kadin 58 yaslarinda, 15 yildir burada calisiyormus ve kidem olarak ben daha yüksegim diyebiliriz.
Ilk günden beri tuhaf imalarla, sorularla damarima basiyor. Örnek verecek olursam:
- ilk gün bana söyle bir sey söyledi: yolda gelirken carsafli bir kadin gördüm, korktum. Sen iyi bilirsin, ne diyordunuz siz ona burka mi? Herkesin dini kendine de aman ne biliyim? Hmmm diye gecistirdim.
- yine gecen hafta odama yan bölümden iki arkadas geldi ve kendilerini tanitti.Gayet tatli insanlar. Hem kadin hem erkek 1.80-1.90 civari. Onlar cikinca kahkaha atarak umarim seni korkutmadilar, bunlar bizim iriler(?!) gibi bir sey sacmaladi.
- bu sabah da Allahla ilgili seyler söyledi. Müslüman bir arkadasla sakalasmis güya. Bana döndü, senin inancin ne, inancli misin? Ben böyle sakalar yapiyorum gibi seyler sacmaladi. Yanlis anlamamaliymisim.
Ben 1.54 boyunda minyon bir insanim. Ama gereken donanima, beyne sahibim ki ise alindim. Ama iki de bir ne kadar ufaksin, seni otururken goremiyorum gibi sacma sapan seyler soyluyor.
Arkadaslar bir haftada boyleyse ve simdiden sinirlarini test ediyorsa, ben de cizgiyi cekmek istiyorum.
6 ay deneme süreci, göze batma he he de gec diyorlar ( kendi cevrem) ama ben dayanamiyorum.
Vermek istedigim cevaplar soyle:
- ben boyle sakalar yaparim yanlis anlama dediginde; bana yapmazsaniz hic sorun kalmaz. Ben sakadan anlamiyorum demek istiyorum.
- boyuma atifta bulununca: ben buraya mankenlik yapmaya gelmedim, ama oyle bir sey de olsa; sizden önce kabul edilirdim.
Ne diyorsunuz? Isi sevdim, ortami sevdim ama bunun gibi bir manyagin yuzunden ayrilmak istemiyorum.
Bu arada bunlar almanya da yasaniyor.
Akliniza, tavsiyenize ihtiyacim var.