Hanımlar merhaba. Ben bir dergide editör olarak çalışıyorum 3 aydır burdayım. Radyo ve Televizyon mezunuyum editör olmak istiyordum hiç zorlanmadan buldum mesleğimi çok şükür Allah yardımcım oldu. İşim çok rahat haftasonları çalışmıyorum ve tabi masa başı. İlk 2 ay çok iyiydi çok seviyordum ve az çok elime işler veriyorlardı yalnız son 1 aydır sevdiğim işime gerilerek geliyorum çünkü patron biraz geriyor beni ve bana iş vermiyorlar. Diğerlerine veriyorlar. Gözlerinde değer kaybedecek hiç bişey yapmadığıma ve tembellik yapmadığıma eminim. Aksine kendimi parçalıyorum ki bişeyler yaptığımı görsünler. Dışarının ve ofisin ayakişlerini gören bi abimiz var yeri geliyo onun işlerini bile yapıyorum. Aksine o abi ofiste olmadığında ofisin bütün ayak işlerini bana yaptırıyorlar. Ve bu sabah tamamen soğuttular beni ofistgen ve kendilerinden. Çünkü patron bir konu hakkında konuşuyordu ve bana döndü dediki sende mesela görevler üstlen bütün gün oturup internete bakmakla olmaz. İşte bu cümle beni zıvanadan çıkardı sabahtan beri ruh gibi geziniyorum ofiste ve kimseyle konuşmuyorum suratım asık.
Hanımlar burdan çıkmayı düşünüyorum bi anaokulunda öğretmen yardımcısı olmak istiyorum. Diploma isterler mi aca özel bi okul veya özel bir kreş yardımcılık için diploma veya bölüm mezunu olmamı ister mi?
Bilgisi olan lütfen yardım etsin moralim gerçekten bozuk işe yaramaz hissediyorum kendimi...
Hanımlar burdan çıkmayı düşünüyorum bi anaokulunda öğretmen yardımcısı olmak istiyorum. Diploma isterler mi aca özel bi okul veya özel bir kreş yardımcılık için diploma veya bölüm mezunu olmamı ister mi?
Bilgisi olan lütfen yardım etsin moralim gerçekten bozuk işe yaramaz hissediyorum kendimi...
