Kızlar, 2004 te üni.den mezun oldum (işletme fakültesi işletme bölümü) ve hemen özel bir şirkette iş hayatına başladım ( maaşı ev kiramla hemen hemen aynıydı, babam aylık destek veriyordu) . İş hayatında yaşanan entrikalar, ayak kaydırmalar hemen hemen hepsine şahit oldum. Burada sadece deneyim için katlandım.
2 yıla yakın çalıştıktan sonra özel bir bankadan teklif geldi, sınavları kazandım ettim filan derken ailemin bulunduğu şehirde bankaya başladım velhasıl burası diğer özel şirketten daha berbat çıktı ve bildiğiniz mobbing baskısıyla karşılaştım ve her türlü hakaret , psikolojik şiddet maruz kaldım. Birde ben minyon biriyim ve bünyem zayıftır, bu kadar sinir stres dayanamadım istifa ettim. 2,5 yıl çalıştım. Maaşşı asgari ücretten biraz fazlaydı, hemen hemen her haftasonu mutlaka çalışırdık, satış baskısı vardı, yapamazsan vay haline. 3 ayda ödenen ikramiye kurtarıyordu biraz ama süsün püsün kılık kıyafetin yol ücretin yemeğin derken yine maaş uc uca geliyordu.
Napcam napcam derken kpss A gurubu hazırlanayım dedim fakat o kdr işletme mezunu yığını varki kpss den 80 aldım işe yaramadı, atanamadım, puanın 90-95 olacak ki şansın olcak, bir de torpili unutmamak gerek özellikle A gurubu için o da bende yok Allah'a şükür:) ee napcam yine derken gittim evlendim. 2 aylık bir evlilik ama 2 aylık kabus günler diyelim. Boşanma konumu okuyanlarınız bilir.
Şu an evdeyim ama inanılmaz negatifim iş hayatına karşı hiç çalışasım ,iş başvurasım yok, artık bünyem kaldırmıyor, arkadaşlarım bile vah vah tüh tüh diyenleri elimine ettim , tel no mu değiştirdim belli kişilerle konuşuyorum. Çünkü vahlanacak tühlenecek bir durum yok bana destek verecek insanlara ihtiyacım var sadece, saolsun ailem bu konuda destek fakat annem menopozda acaip çekilmez anları oluyor kafayı yicek oluyorum bazen:) Ama şu var evimde kuran okuyup namazımı kılabiliyorum. Sinirlendiğimde öfkemi kontrol edebiliyorum ama iş hayatında hiçbir şeyden haberdar değilim stresi de cabası. Ben artk çalışmak istemiyorum. Ne kadar kazanırsan o kadar harcıyorsun, diyorsunuz ya kadının ekonomik gücü olcak diye, eğer kaderin iyi değilse ekonomik gücünde olsa mutsuz oluyorsun. Şimdi az geziyorumi az telefonla görüşüyorum, az para harcıyorum. Mutlu muyum , çalışırken ki halime göre evt. :)
Yanlış mı düşünüyorum ???
2 yıla yakın çalıştıktan sonra özel bir bankadan teklif geldi, sınavları kazandım ettim filan derken ailemin bulunduğu şehirde bankaya başladım velhasıl burası diğer özel şirketten daha berbat çıktı ve bildiğiniz mobbing baskısıyla karşılaştım ve her türlü hakaret , psikolojik şiddet maruz kaldım. Birde ben minyon biriyim ve bünyem zayıftır, bu kadar sinir stres dayanamadım istifa ettim. 2,5 yıl çalıştım. Maaşşı asgari ücretten biraz fazlaydı, hemen hemen her haftasonu mutlaka çalışırdık, satış baskısı vardı, yapamazsan vay haline. 3 ayda ödenen ikramiye kurtarıyordu biraz ama süsün püsün kılık kıyafetin yol ücretin yemeğin derken yine maaş uc uca geliyordu.
Napcam napcam derken kpss A gurubu hazırlanayım dedim fakat o kdr işletme mezunu yığını varki kpss den 80 aldım işe yaramadı, atanamadım, puanın 90-95 olacak ki şansın olcak, bir de torpili unutmamak gerek özellikle A gurubu için o da bende yok Allah'a şükür:) ee napcam yine derken gittim evlendim. 2 aylık bir evlilik ama 2 aylık kabus günler diyelim. Boşanma konumu okuyanlarınız bilir.
Şu an evdeyim ama inanılmaz negatifim iş hayatına karşı hiç çalışasım ,iş başvurasım yok, artık bünyem kaldırmıyor, arkadaşlarım bile vah vah tüh tüh diyenleri elimine ettim , tel no mu değiştirdim belli kişilerle konuşuyorum. Çünkü vahlanacak tühlenecek bir durum yok bana destek verecek insanlara ihtiyacım var sadece, saolsun ailem bu konuda destek fakat annem menopozda acaip çekilmez anları oluyor kafayı yicek oluyorum bazen:) Ama şu var evimde kuran okuyup namazımı kılabiliyorum. Sinirlendiğimde öfkemi kontrol edebiliyorum ama iş hayatında hiçbir şeyden haberdar değilim stresi de cabası. Ben artk çalışmak istemiyorum. Ne kadar kazanırsan o kadar harcıyorsun, diyorsunuz ya kadının ekonomik gücü olcak diye, eğer kaderin iyi değilse ekonomik gücünde olsa mutsuz oluyorsun. Şimdi az geziyorumi az telefonla görüşüyorum, az para harcıyorum. Mutlu muyum , çalışırken ki halime göre evt. :)
Yanlış mı düşünüyorum ???