Selam kızlar..
7 sene önce çok severek ve aşık olarak evlendiğim eşimle sıkıntılı günler geçiriyoruz.O işsel ben bu sebepten ötürü ruhsal.7 seneye rağmen birbirimizi hala çok seviyoruz ve bir o kadarda aşığız fakat son 1 senedir yaşadığı iş stresi bana (eve) fazlası ile yansıyor.Bu sebepten aşırı agresif olmasıda cabası.Anlayışla karşılayıp alttan almaya çalışıyorum ki bende pek ruhsal anlamda kendimi çok iyi hissediyorum diyemem.Hepsine ok fakat eşimin sürekli evde iş konuşmasından ve işi anlatmasından gına geldi.1 senedir bu böyle ama artık son birkaç aydır iyice ayar kaçtı eve adımını atar atmaz işyerindeki oaylar ile başlıyor abartısız gece uyuyana kadar arada başka hiçbirsey konusamıyoruz bile.Benimde artık tahammülüm kalmadı.Geçen gün bunaldığım bir günde kendi sıkıntılarımda varken bi patlama yaşadım ve biraz istemedende olsa sesimi yükselttim sürekli iş anlatmaktan bıktım bahsettiğin kimseyi tanımıyorum bile diye..Sonradan kırdıgım icinde üzüldüm elbette bir kac gün bahsetmedi tam etkili oldu sanırım derken yine başladı.Ben başka bir yol deneyerek ona işyerinden eve girdiginde iş mevzusunu kapatmasını yoksa stresten üzüntüden kendini perişan edeceğini tatlı bir sekilde soyledim ama yine degisen birsey olmadı
Bunca senedir hep birbirimize her anlamda destek olduk ama artık psikolojim kaldırmıyor.
Sizce üzüp kırmadan bunu nasıl ifade edebilirim nasıl bu durumdan onu vazgecirebilirim.Onun bu negatif enerjisi beni çok kötü etkiliyor psikolojim bozuldu ve uyudugumda artık çok şükür dediğim anlarım oluyor..Bu durumun evliliğimizi bozmasından çok korkuyorum
7 sene önce çok severek ve aşık olarak evlendiğim eşimle sıkıntılı günler geçiriyoruz.O işsel ben bu sebepten ötürü ruhsal.7 seneye rağmen birbirimizi hala çok seviyoruz ve bir o kadarda aşığız fakat son 1 senedir yaşadığı iş stresi bana (eve) fazlası ile yansıyor.Bu sebepten aşırı agresif olmasıda cabası.Anlayışla karşılayıp alttan almaya çalışıyorum ki bende pek ruhsal anlamda kendimi çok iyi hissediyorum diyemem.Hepsine ok fakat eşimin sürekli evde iş konuşmasından ve işi anlatmasından gına geldi.1 senedir bu böyle ama artık son birkaç aydır iyice ayar kaçtı eve adımını atar atmaz işyerindeki oaylar ile başlıyor abartısız gece uyuyana kadar arada başka hiçbirsey konusamıyoruz bile.Benimde artık tahammülüm kalmadı.Geçen gün bunaldığım bir günde kendi sıkıntılarımda varken bi patlama yaşadım ve biraz istemedende olsa sesimi yükselttim sürekli iş anlatmaktan bıktım bahsettiğin kimseyi tanımıyorum bile diye..Sonradan kırdıgım icinde üzüldüm elbette bir kac gün bahsetmedi tam etkili oldu sanırım derken yine başladı.Ben başka bir yol deneyerek ona işyerinden eve girdiginde iş mevzusunu kapatmasını yoksa stresten üzüntüden kendini perişan edeceğini tatlı bir sekilde soyledim ama yine degisen birsey olmadı
Bunca senedir hep birbirimize her anlamda destek olduk ama artık psikolojim kaldırmıyor.Sizce üzüp kırmadan bunu nasıl ifade edebilirim nasıl bu durumdan onu vazgecirebilirim.Onun bu negatif enerjisi beni çok kötü etkiliyor psikolojim bozuldu ve uyudugumda artık çok şükür dediğim anlarım oluyor..Bu durumun evliliğimizi bozmasından çok korkuyorum
çözüm bulursan bana da haber et olur mu :26:
