Merhaba, iyi pazarlar. Umarım herkes güzel bir gün geçiriyordur. Ben de güzel bir gün geçiriyordum bugün vizelerim başlamış olmasına rağmen ta ki arkadaşımın ettiği laflara kadar. Dün ben bir bankanın düzenlediği sınava girdim, konu bundan açıldı. 500'den fazla insan sınav için gelmişti, sınavdan çıktıktan sonra uzun zamandır iş arayan, bunun için bankaların sınavlarına koşturan, benden 2-3 yaş falan büyük kişilerle sohbet falan etmiştim. Biliyorsunuz ki ülkenin durumu kötü, emek arzı fazla ve bu yüzden insanlar iş bulamıyorlar. Bir sürü üniversite mezunu işsiz, açıkta. E ben de bu sene mezun olacağım, İktisat 4. sınıfım. Sohbet esnasında arkadaşıma "korkarım ki bizim de sonumuz böyle olacak, düzgün bir iş ne zaman bulacağız kim bilir" dedim. Diğer arkadaş da "ben bu yüzden mezun olmayı hiç istemiyorum" dedi, gülüştük. "Ben bir an önce bitsin istiyorum artık okul, yurtta kalmaktan çok bunaldım" dedim. "İşsiz kalmaya heveslisin galiba" dedi arkadaşım. "Ben şu büyük teknoloji marketlerin (V*tan Bilgisayar, Tekn*sa gibi) iş ilanına denk gelirsem başvuracağım, çok seviyorum teknolojiyle iç içe olmayı, zaten merakım da var" dedim. Bunun üzerine arkadaşımdan ilginç bir itiraz geldi. "O kadar emek vermişsin, tezgahtar mı olacaksın yani?" dedi. "Bir süre düzgün bir iş ararım, bulamazsam o tarz bir işte çalışırım belki, işsiz kalma lüksüm yok" dedim. Sohbetin devamında insanları, lise mezunlarını falan küçümsedi, o kadarını yazmayayım. "O tarz işlere lise mezunları giriyor" falan dedi. Ama canım sıkıldı yani. Sanki okuduğumuz okul ODTÜ'ymüş gibi konuştu. Herkes her şeyin en iyisine layık olmak ister ama başkalarını küçümsemek zorunda değiliz ki? Annem de aşağı yukarı arkadaşımla aynı fikirde mesela ama o kimseyi küçümsemiyor, farkı o. "Düzgün bir iş olmadıktan sonra o tarz (satış danışmanlığı gibi) işlerde neden yorulasın?" falan diyor. Ben tabi böyle bir işi geçici bir süreliğine düşünüyorum, düzgün bir iş bulamazsam bulana kadar açıkta kalmayayım diye sonuçta para lazım olur. Bir yandan da başka işler aramaya devam ederim, görüşmelere giderim falan... Yani "bana göre iş yok!" deyip 1 sene işsiz kalmaktansa... Bana göre iş bulana kadar başka şeylerle idare etmek... Bu düşünce saçma mı sizce?
Ben dediğine benzer bir şey yaptım, iyi ki yapmışım iş hayatını orada öğrendim, çok güzel piştim, tam bir buçuk yıl hem de, hatta mezun olmadan girdim, birkaç dersim kalmıştı okula gitmem şart değildi, bildiğin eşek gibi de çalıştım, koşturdum, ama hani ilk iş ya nasıl mutluydum anlatamam

İnsanlara yardım etmeyi de çok sevmiştim. Bir ömür hizmet sektörü zor gelse şimdiki aklımla, bir kaç yıl çalışmak güzeldi.
En güzeli asgari ücret kadar olsa da kendi maaşını kazanmaktı, ailemin durumu olmasına karşın onlardan para almamak çok mutlu etmişti beni. Bundan on iki on üç yıl öncesi falan bahsettiğim, o zaman evde herkesin kişisel bilgisayarı yok, ben de kendime dizüstü pc almıştım birkaç ay sonra o zaman hemen, telimi yenilemiştim, ne bileyim üst baş makyaj, çalıştığım süre boyunca bizimkilerle de oturduğumdan bir sürü ihtiyacımı kendim görmüş fazla fazla almıştım. Hey gidi günler hey

Kendi paranı kazanmak gibisi yok, çok da güzel pişiyorsun, sonra kendi işine başladığında sudan çıkmış balık gibi olmuyorsun. Daha cevval daha atılgan daha girişken ve hakkını daha güzel koruyan bilinçli bir çalışan oluyorsun.. Diğer yeni mezunlar hem biraz saf oluyor hem de boş bir kibre sahip oluyorlar ilk işlerinde, bilmeden bilmiş.. Tabi hepsi değil de... Oluyor yani..
Para kazanmak güzeldir, ama evde bir yıl iş arar da bulamazsan fena körelirsin, kendine güvenin gider. Ben orada çalışırken çok eski bir başvurum onaylanmıştı, geçmiştim hemen hiç ara vermeden. Sevineceğime üzülmüştüm bile :) ben de iş arkadaşlarım da...
Bir de mesela o işteyken üniversite mezunu olduğumdan mıdır, pratikliğimden midir bilmem çalışanlar arasında çok sivrilmiştim, durmadan övgüleri toplardım, herkese de tüm çalışanlara da canı gönülden yardım eder yeni gelenleri yetiştirirdim. O yaşlarda nasıl deliriyor mutluluktan insan iş becerince, çok güzeldi benim için. İnsan ne yaparsa kendine yapar neticede.
Benden sana tam destek

Yurt dışında daha lisede başlıyor çoğu genç böyle işlere.. Ama bizde böyle bir algı var malesef
