Arkadaşlar bir şey danışacağım sizlere. Öncelikle beş yıllık evliyim. çocuk yok malesef. kayınvalidemlere üç saatlik bir mesafede oturuyoruz. nişanlılık dönemi ve evliliğimizin ilk yılı biraz zorlu geçti şükür atlattık. sebebi biraz ben biraz kayınvalidemdi. şu an herkes kendi halinde yan yanayken iyiyiz öyle canciğer değiliz ama iyiyiz çok şükür.
şimdi soracağım şey şu; biz yeni evliyken kayınbabam kendi oturdukları şehirde bana iş bulmuştu. ben gitmek istememiştim. aradan beş yıl geçti hala işsizim. dün kayınbabam aradı eşimi, aynı şirkette iş buldum dedi. ama çabuk karar verin dedi. eşim kabul edelim evi taşırız diyor. bende kabul edeceğim ama biraz endişeliyim bu konuda. hani eşimin ailesi nerdeyse yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmesin diye düşünür. üç saat uzaktayken bile pekçok arkadaşımın ailesiyle görüştüğünden daha sık görüşürüz. bir yandan da ne olcak ki diyorum sonuçta çok şükür öyle birbirimizin yüzüne bakamayacağımız bir şey yaşamadık. ne önerirsiniz. siz olsanız gidermiydiniz. bakış açımı genişletmem lazım, fikir paylaşan herkese şimdiden teşekkürlerrr...
şimdi soracağım şey şu; biz yeni evliyken kayınbabam kendi oturdukları şehirde bana iş bulmuştu. ben gitmek istememiştim. aradan beş yıl geçti hala işsizim. dün kayınbabam aradı eşimi, aynı şirkette iş buldum dedi. ama çabuk karar verin dedi. eşim kabul edelim evi taşırız diyor. bende kabul edeceğim ama biraz endişeliyim bu konuda. hani eşimin ailesi nerdeyse yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmesin diye düşünür. üç saat uzaktayken bile pekçok arkadaşımın ailesiyle görüştüğünden daha sık görüşürüz. bir yandan da ne olcak ki diyorum sonuçta çok şükür öyle birbirimizin yüzüne bakamayacağımız bir şey yaşamadık. ne önerirsiniz. siz olsanız gidermiydiniz. bakış açımı genişletmem lazım, fikir paylaşan herkese şimdiden teşekkürlerrr...
