Tükendim zaten. Maalesef tükendimBeni mi anlattın sen? Bende 2 yıldır bilgisayar başında çalışıyorum aslında kendi işim değil ama işte.. bıktım yoruldum, üstelik ofiste çalışan diğer 2 kişiyi de hiç sevmiyorum çok dedikoducu ve çıkarcılar, zaten meraba günaydın dışında muhabbetimiz yok. uzaklara tatile gidip kafa toplamayı çok istedim ama olmadı.. bak bunları şuan yatakta yazıyorum daha kalkıp gitmedim işe hiç gidesim yok, ayaklarım hergün geri geri gidiyor. Paraya ihtiyacım yok gitme çalışma diyorum ama boş durup ne yapacagım. Pandemiden sebep planlarımda gitti yoksa bu sene çok farklı geçecekti. Yalnızım kimsem yok, küçük şehirde yaşıyorum yapacak bir şey bulamıyorum. Belki İstanbul olsa hergün bir semt gezecem ama yok. Yaşım 28. Hayat geçiyor. Sana tavsiyem ‘yapmak istemediğin şeyi asla yapma’ tükenirsin. Sonra benim gibi aynaya bakıp aa saçımda beyaz çıkmış, yüzüm çok solgun deme. Bak yemin ediyorum en son 1 buçuk yıl önce içten gülümsemiştim. Onu bile unuttum. İstemediğin yerde, işte çalışma...
Iznim kalmadı maalesef. Buraya geliyorum iş dolu ama ben yapamıyorum çünkü kafam burda değil.
Is arayışına girmiştim ama çalıştığın zaman ve iş arayışına girdiğinde görüştüğüm firma buna pek olumlu bakmıyor
Bu güzel işte,en azından problemin bir nebze farkındasın. Tamam,doktora git ama lütfen sana direkt ilaç veren doktorlara da dikkat et. Ne hissediyorsan yada neyi hissedemiyorsan her şeyi anlat..Emin ol hepimiz bu buhranlı zamanları yaşadık,sen de iyi olacaksın.Problemim evlenmemiş olmak değil zaten. Hiç bi zamanda olmadı.
Duygu durumum stabil değil maalesef. Ve sağlığımda elden gitmek üzere.
ahh sende suan beni anlattinBeni mi anlattın sen? Bende 2 yıldır bilgisayar başında çalışıyorum aslında kendi işim değil ama işte.. bıktım yoruldum, üstelik ofiste çalışan diğer 2 kişiyi de hiç sevmiyorum çok dedikoducu ve çıkarcılar, zaten meraba günaydın dışında muhabbetimiz yok. uzaklara tatile gidip kafa toplamayı çok istedim ama olmadı.. bak bunları şuan yatakta yazıyorum daha kalkıp gitmedim işe hiç gidesim yok, ayaklarım hergün geri geri gidiyor. Paraya ihtiyacım yok gitme çalışma diyorum ama boş durup ne yapacagım. Pandemiden sebep planlarımda gitti yoksa bu sene çok farklı geçecekti. Yalnızım kimsem yok, küçük şehirde yaşıyorum yapacak bir şey bulamıyorum. Belki İstanbul olsa hergün bir semt gezecem ama yok. Yaşım 28. Hayat geçiyor. Sana tavsiyem ‘yapmak istemediğin şeyi asla yapma’ tükenirsin. Sonra benim gibi aynaya bakıp aa saçımda beyaz çıkmış, yüzüm çok solgun deme. Bak yemin ediyorum en son 1 buçuk yıl önce içten gülümsemiştim. Onu bile unuttum. İstemediğin yerde, işte çalışma...
Evet işsizlik hakkım var.konuşmuştum tamam dedilerNasil yani? Ille issizmi olman lazim is aramak için? Görüstügün firma niye olumlu bakmiyor?
Ben Türkiyede sistemi tam bilmiyorum fakat doktordan istirahat alamazmisin depresyon nedeni ile?
Sevmedigin is yerinde çalismak nedir bilirim. Cok cok zor, insanin psikolojisini iyicene bozuyor. Ancak iste ülke sartlari. Gerçekten olmuyorsa ve paraya sikisik degilsen, is yerin ile anlas ve isten atil. Issizlik maas hakkin var ise, bir ara onun ile geçinmeye çalis.
Evet iinsalar genelde çalışarak kafalarını dağıtımlarını söylüyorlar. Oysaki benim gücüm yok çalışmaya.zorluyorum ama olmuyor.bu sebeple hemen bırakmadım işi. Izinden sonra geri döndüm ki sonradan pişman olmayayım diye.ama zaten mutlu olmadigim bir yere bu halde gelince iyice mutsuzlasiyorum.birde insanların hakkına girmek istemiyorum.calisamiyorum çünkü. Kafam yerinde değil. Bi süre kafamı topkaya ihtiyacım var.birde özel sektör ha diyince izin alamam artık.patron bana bu şekilde ne kadar katlanır.kimse kimsenin nazıni niyazını depresyonunu çekmek zorunda değil.kişiden kişiye tabii ki değişir de sorununuz ne ise ona değil işinize odaklanmaya çalışsanız
yani benim çevremde herkes kafasını iş yaparak dağıtır da
arkadaşım düşük yaptığı gün iş yerine eşini gönderip dosyalarını toplatmıştı ben onları evde yazayım da kafam dağılsın diye
keza ben de benzer bir süreçte delice çalıştım
evet işiniz dikkat ister işte maksimum dikkat ile uğraşırken derdi unutursunuz
bir de bu sorun nedir
aileniz sağ ve sağlıklı anladığım kadarı ile sizi bu kadar dibe çeken konuyu da paylaşırsanız belki ona ilişkin öneriler de gelir
Keşke yapmasaymışsınız bunları ama olan olmuş artık yapacak birşey yok.verdiklerinizi de o adamı da unutup yolunuza bakınEvet iinsalar genelde çalışarak kafalarını dağıtımlarını söylüyorlar. Oysaki benim gücüm yok çalışmaya.zorluyorum ama olmuyor.bu sebeple hemen bırakmadım işi. Izinden sonra geri döndüm ki sonradan pişman olmayayım diye.ama zaten mutlu olmadigim bir yere bu halde gelince iyice mutsuzlasiyorum.birde insanların hakkına girmek istemiyorum.calisamiyorum çünkü. Kafam yerinde değil. Bi süre kafamı topkaya ihtiyacım var.birde özel sektör ha diyince izin alamam artık.patron bana bu şekilde ne kadar katlanır.kimse kimsenin nazıni niyazını depresyonunu çekmek zorunda değil.
Özel hayatımda ki konuya gelince o kadar karışık ki.basli başına bir konu açmak lazım.
Ama kısaca paylaşayım. Ben birine aşık oldum.maddi manevî kötü durumda idi.maddi olarak çok yardımda bulundum.manevi olarakta yanında oldum hep.adi hiç bi zaman konulmadi ilişkinin evet.ama benim kendisine çok aşık olduğumu biliyordu.bunu bilerek yakınlık kurdu benimle. 2 yıldır süren bir durum bu.ve en sonunda be rest çektim ilişkinin adını koymak için.oda arkadaş olduğumuzu söyledi. Önceki evliliğinden dolayı korkularının olduğunu ve ciddi bir ilişkiye maddi manevî hazır olmadığını söyledi.ve beni o kadar degersizlestirdi ki benim onun için sokaktaki herhangi birinden farkım yok gibiydi konuşurken. yani kısacası bunca zaman zaafımi kullanarak maddi olarak nemalanmış benden.onda para olmadığı için bana olan borcunu da veremiyor.yada ben öyle biliyorum durum bu(arkadaşlarım lütfen özel hayatın konusunda çok yaralayıcı yorumlar yapmayın. Çünkü gerçekten psikolojik olarak hiç iyi durumda değilim.kullanilmisligi ve degersizlestirilmeyi hazmetmek için zaman lazım çünkü)
Keşke yapmassydim tabi ama yaptım işte. Aşık oldum olmuş bulundumKeşke yapmasaymışsınız bunları ama olan olmuş artık yapacak birşey yok.verdiklerinizi de o adamı da unutup yolunuza bakın
Bir şeyi kendi kendinize nekadar tekrarlarsanız o kadar takıntı olur.bazen bazı seyleri sıfırlamak lazım.
Ben patronunuzun tavrını begendim.kafamı veremiyorum demeyin aksıne sadece işinize yogunlaşın.
Onu zaten ne bu dünyada ne obur dünyada asla affetmeyecegim.Keşke yapmasaymışsınız bunları ama olan olmuş artık yapacak birşey yok.verdiklerinizi de o adamı da unutup yolunuza bakın
Bir şeyi kendi kendinize nekadar tekrarlarsanız o kadar takıntı olur.bazen bazı seyleri sıfırlamak lazım.
Ben patronunuzun tavrını begendim.kafamı veremiyorum demeyin aksıne sadece işinize yogunlaşın.
Siz kullanılmış filan değilsiniz ki, yardımcı olmak istemişsiniz olmuşsunuz. Gerisi o kişinin bileceği iş. Ne düşünürse düşünsün. Siz önünüze bakın, geçecek bugünler. Tecrübe olarak düşünün. Sizin sevginizi hak edecek biri çıkar.Evet iinsalar genelde çalışarak kafalarını dağıtımlarını söylüyorlar. Oysaki benim gücüm yok çalışmaya.zorluyorum ama olmuyor.bu sebeple hemen bırakmadım işi. Izinden sonra geri döndüm ki sonradan pişman olmayayım diye.ama zaten mutlu olmadigim bir yere bu halde gelince iyice mutsuzlasiyorum.birde insanların hakkına girmek istemiyorum.calisamiyorum çünkü. Kafam yerinde değil. Bi süre kafamı topkaya ihtiyacım var.birde özel sektör ha diyince izin alamam artık.patron bana bu şekilde ne kadar katlanır.kimse kimsenin nazıni niyazını depresyonunu çekmek zorunda değil.
Özel hayatımda ki konuya gelince o kadar karışık ki.basli başına bir konu açmak lazım.
Ama kısaca paylaşayım. Ben birine aşık oldum.maddi manevî kötü durumda idi.maddi olarak çok yardımda bulundum.manevi olarakta yanında oldum hep.adi hiç bi zaman konulmadi ilişkinin evet.ama benim kendisine çok aşık olduğumu biliyordu.bunu bilerek yakınlık kurdu benimle. 2 yıldır süren bir durum bu.ve en sonunda be rest çektim ilişkinin adını koymak için.oda arkadaş olduğumuzu söyledi. Önceki evliliğinden dolayı korkularının olduğunu ve ciddi bir ilişkiye maddi manevî hazır olmadığını söyledi.ve beni o kadar degersizlestirdi ki benim onun için sokaktaki herhangi birinden farkım yok gibiydi konuşurken. yani kısacası bunca zaman zaafımi kullanarak maddi olarak nemalanmış benden.onda para olmadığı için bana olan borcunu da veremiyor.yada ben öyle biliyorum durum bu(arkadaşlarım lütfen özel hayatın konusunda çok yaralayıcı yorumlar yapmayın. Çünkü gerçekten psikolojik olarak hiç iyi durumda değilim.kullanilmisligi ve degersizlestirilmeyi hazmetmek için zaman lazım çünkü)
Ah be canım nerdeyse bir araba parası verdim.az bişey olsa tamam yardım ettim geçtim derim.Siz kullanılmış filan değilsiniz ki, yardımcı olmak istemişsiniz olmuşsunuz. Gerisi o kişinin bileceği iş. Ne düşünürse düşünsün. Siz önünüze bakın, geçecek bugünler. Tecrübe olarak düşünün. Sizin sevginizi hak edecek biri çıkar.
Ah be canım nerdeyse bir araba parası verdim.az bişey olsa tamam yardım ettim geçtim derim.
Önüme bakmak kısmında evet çok kararliyim asla geri dönüşü yok.
Seni o kadar iyi anlıyorum kiAh be canım nerdeyse bir araba parası verdim.az bişey olsa tamam yardım ettim geçtim derim.
Önüme bakmak kısmında evet çok kararliyim asla geri dönüşü yok
Sanada geçmiş olsun canım. Evet bende dolandırma diyorum artık. Benden para isterken çok güzel flortlesen güzel guzel sözler söyleyen ama iş ciddiye binince arkadaşız diyen birine ne denilebilir ki başka. Ve tam 2 yıl sürdü bu şekilde.enn sonunda resti çektim ama neye yarar.Seni o kadar iyi anlıyorum kiMaalesef ben de zamanında bu şekilde dolandırılmıştım (aynen dolandırılma diyorum ben buna). İçimde bir yerde ,en son ana kadar , hala bir umut besleyerek kabullenmek de istememiştim. Yıllar sonrasında yine bu olay başıma geldi;hem de bu yıl içinde. Deli gibi benimle flörtleşen (sözde iyi bir işi,parlak kariyeri olan) konu mankeni bey benden mesajla (hem de mesajla) nakite sıkıştığını ,çok utandığını ama bilmem ne kadar paraya ihtiyacı olduğunu söyledi. O kadar kötü hissettim ki ilk başta. Tabi ki veremem diyip rest çektim. Sonra da dedim ki kendi kendime " acaba ben mi dışarıdan saf salak yada yolunacak kaz imajı çizdim";yok kesinlikle değil. Bu adamların karaktersizliği. Bu adamlar da yeni türemedi ;hep vardı aslında ama biz kadınlar bunları konuşmaya başladıkça çıkıyor foyaları. Yaşadığın talihsizlik için üzüldüm ama emin ol yalnız değilsin.
Yarın için psikologdan randevu aldım.bakalim duruma göre psikyatra yönlendirir herhaldeSorun isle ilgili değil, tavsiyem destek alin psikolok vs gibi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?