• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İş yerinde iş arkadaşlarımdan hoşlanmıyorum ne yapmalıyım.

Gruplaşmaların olması normal aslında.
Sizi hemen içlerine almamaları da normal tanımıyorlar sonuçta her grubun farklı dinamikleri var siz gruba uyacak mısınız belli değil vs veya siz onları sevmeyeceksiniz belki.
3 ay kısa bir süre bence.
Ben 1 yıldan sonra insanlarla ilişkilerimi geliştirebilmiştim iş yerinde düşünün herkes çok kapalıydı kendi içinde.
O 1 yılda da kimseyi takmadım herkesle saygımı korudum selamımı eksik etmedim kimseye kötü de davranmadım güler yüzümü de eksik etmedim.
Arkadaş ihtiyacımı da dışardan karşılamaya çalıştım sizde öyle yapın derim .
haklısınız zaten çabalamayacağım artık.
 
Aslında yazdığım yazıdan aralarına girmek için yanıp tutuşuyorum, çaba harcıyorum gibi bir anlam çıkıyor dikkatli okuduğum zaman fark ettim, bende sizin dediğiniz şeyi yapıyorum kendi halimde takılıyorum yanlarına önemli bir şey olmazsa gitmiyorum hatta instagramdan ekledi beni 3-5 tanesi şimdiki aklım olsa onu dahi kabul etmezdim. Kendimde kızdığım tek şey giyim kuşam vs saçma sapan para harcadım sırf havalı gözükürüm ezik kalmayım diye şuan düşündüğüm zaman bir bu saçma, bende şöyle bir şey var bunlar gerçekten çok egolu birisi geldi işle ilgili bana işimi öğretmeye çalışıyor bilmiş tavırla benim o alanda 9 senelik onun 3 senelik tecrübesi var düşün ben böyle zamanlarda böyle insanlara gereken cevabı veremiyorum sessiz kalıyorum onu kafama takıyorum bir.

Dostum bence kendine bu kadar yüklenme. Yazdıklarından aralarına girme isteğin değil sadece ortamın sana ters gelmesi ve bunun sende yarattığı stres okunuyor. Bu çok normal. Yeni bir iş, yeni insanlar.
Herkes ilk başta bir şeyleri deniyor.Senin de daha iyi görünürsem problem kalmaz diye düşünmen çok insani bir refleks aptalca falan değil.
Ama asıl nokta şu sen zaten değerli ve tecübeli birisin deneyimin var yani senden iş öğretmeye çalışan kişi zaten kendi egosunu tatmin ediyordur.Sessiz kalman eziklik değil,kavga çıkarmamaya çalışmak
Bence şu an yaptığın en doğru şey kendi halinde olmak.Zaten böyle tipler mesafeyi görünce daha çok merak eder. Sen sadece işini yap kendi özgüvenini zamanla toparlarsın.Kimsenin grubuna dahil olmak zorunda değilsin kimsenin onayına ihtiyacın da yok.

En önemlisi: Kendine karşı daha şefkatli ol. Bir duruma ilk kez maruz kalıyorsun doğal olarak zorlaniyorsunAma bu geçici. Sen zayıf değilsin kötü bir ortamdasın.
 
Dostum bence kendine bu kadar yüklenme. Yazdıklarından aralarına girme isteğin değil sadece ortamın sana ters gelmesi ve bunun sende yarattığı stres okunuyor. Bu çok normal. Yeni bir iş, yeni insanlar.
Herkes ilk başta bir şeyleri deniyor.Senin de daha iyi görünürsem problem kalmaz diye düşünmen çok insani bir refleks aptalca falan değil.
Ama asıl nokta şu sen zaten değerli ve tecübeli birisin deneyimin var yani senden iş öğretmeye çalışan kişi zaten kendi egosunu tatmin ediyordur.Sessiz kalman eziklik değil,kavga çıkarmamaya çalışmak
Bence şu an yaptığın en doğru şey kendi halinde olmak.Zaten böyle tipler mesafeyi görünce daha çok merak eder. Sen sadece işini yap kendi özgüvenini zamanla toparlarsın.Kimsenin grubuna dahil olmak zorunda değilsin kimsenin onayına ihtiyacın da yok.

En önemlisi: Kendine karşı daha şefkatli ol. Bir duruma ilk kez maruz kalıyorsun doğal olarak zorlaniyorsunAma bu geçici. Sen zayıf değilsin kötü bir ortamdasın.
Haklısınız burada bile zorbalamak için fırsat kolluyor bazı kişiler, insanoğlu neden böyle anlamıyorum ben, herkes çok mükemmel fln galiba.
 
Uzun yıllar çalıştıktan sonra 1 sene çalışma hayatına ara vermiştim. 3 aydır yeni bir işe girdim ve iş yerinde çalışaların çoğu kadın. Egolular, çok bilmişler ve kibirliler aynı zamanda. Bir kişi ile dostluk kurmuştum onuda işten çıkardı patron. Normalde dışarıda çok sosyalim yurt dışına bile çıktım bireysel, turla vs, yeni ortamlara gruplara girmek konusundada sıkıntı yaşamıyorum hiç. Fakat ilk defa başıma geliyor çalıştığım yerde kimse ile frekansım tutmadı, hepsinin kendi içinde grupları var ve dediğim gibi kendini beğenmiş tipler. Bende de özgüven eksikliği olduğu için en ufak sözde cümlede alınıyorum, gözlerim doluyor ama gizliyorum elimden geldiği kadar. Çok uğraştım insanlara kendimi beğendirmek için saçma sapan alışverişler yaptım sanki mükemmel görünürsem aralarında bir yerim olur diye düşündüm ve şuan fark ettim ki bu çok aptalca bir fikir. Aslında yalnız olmakta problem değil benim sıkıntım bu tarz insanlarla mücadele etmek nasıl başarırım bunu bilmiyorum.
Merhaba daha öncesinde sadece kadınların çalıştığı bir güzellik salonunda çalıştım gelen de sadece kadındı çalışanlarda. Kadının çok olduğu ortam da her zaman ama her zaman bir rahatlık ve dedikodu böyle gruplasma oluyor. Bir yönden de size hak veriyorum işini yap geç diyorlar ama öyle olmuyor insan iş yerini sevmediği iş arkadaslarini sevmediği zaman ayakları geri geri gidiyor. Ben de ilk iş yerine girdiğim de çalışanların hepsi en az 2 senelik elemanlardi çoğu da benden büyüktü veya 4 5 yaş küçüktü. Onlar beni kibirli sanırdı bende onları ama zamana bırakın olduğunuz gibi davranın ben samimi olmasam bile çay kahve içerken denk gelince hal hatır sordum başta sonrasında biraz vakit geçince iki üç iş etkinliği yemek derken biraz ortak paylaşım alanlarımız oldu sonra bir baktık ısındık gittik. Ben 23 yaşındaydm orada çalışırken en yakın gördüğüm kişi 48 yaşındaydı şuan hala görüşüyorum onunla mesela sizde daha yeni girmişsiniz ise hem kendinize hem de onlara zaman tanıyın ne çok üstten bakın ne de altta kalın
 
İş yerinde ne kadar işe yararsan okadar sevilirsin. Aslında sosyal hayatın her yerinde bu böyledir. Ama işe yaramak iş yerinde mesleki becerinizle alakalı. Veya bütün dedikodular sizde olacak. Başka çaresi yok :) Kendi halinde olmakta suç değil.
 
Uzun yıllar çalıştıktan sonra 1 sene çalışma hayatına ara vermiştim. 3 aydır yeni bir işe girdim ve iş yerinde çalışaların çoğu kadın. Egolular, çok bilmişler ve kibirliler aynı zamanda. Bir kişi ile dostluk kurmuştum onuda işten çıkardı patron. Normalde dışarıda çok sosyalim yurt dışına bile çıktım bireysel, turla vs, yeni ortamlara gruplara girmek konusundada sıkıntı yaşamıyorum hiç. Fakat ilk defa başıma geliyor çalıştığım yerde kimse ile frekansım tutmadı, hepsinin kendi içinde grupları var ve dediğim gibi kendini beğenmiş tipler. Bende de özgüven eksikliği olduğu için en ufak sözde cümlede alınıyorum, gözlerim doluyor ama gizliyorum elimden geldiği kadar. Çok uğraştım insanlara kendimi beğendirmek için saçma sapan alışverişler yaptım sanki mükemmel görünürsem aralarında bir yerim olur diye düşündüm ve şuan fark ettim ki bu çok aptalca bir fikir. Aslında yalnız olmakta problem değil benim sıkıntım bu tarz insanlarla mücadele etmek nasıl başarırım bunu bilmiyorum.
yoksay.
 
Herkes yanlış sorunlu kötü bi doğru sen misin konuda alıngan olduğunu yazmışsın zor senin gibilerle çalışmak hem de çok zor
 
İş yerinde ne kadar işe yararsan okadar sevilirsin. Aslında sosyal hayatın her yerinde bu böyledir. Ama işe yaramak iş yerinde mesleki becerinizle alakalı. Veya bütün dedikodular sizde olacak. Başka çaresi yok :) Kendi halinde olmakta suç değil.
dedikodu severim ama sıkıntılı işler eski iş yerinde çok çektim bu yüzden :D herkese zaten yardım ediyorum bir şeyler istiyorlar ama kendimi kullandırmam tabi ki.
 
Merhaba daha öncesinde sadece kadınların çalıştığı bir güzellik salonunda çalıştım gelen de sadece kadındı çalışanlarda. Kadının çok olduğu ortam da her zaman ama her zaman bir rahatlık ve dedikodu böyle gruplasma oluyor. Bir yönden de size hak veriyorum işini yap geç diyorlar ama öyle olmuyor insan iş yerini sevmediği iş arkadaslarini sevmediği zaman ayakları geri geri gidiyor. Ben de ilk iş yerine girdiğim de çalışanların hepsi en az 2 senelik elemanlardi çoğu da benden büyüktü veya 4 5 yaş küçüktü. Onlar beni kibirli sanırdı bende onları ama zamana bırakın olduğunuz gibi davranın ben samimi olmasam bile çay kahve içerken denk gelince hal hatır sordum başta sonrasında biraz vakit geçince iki üç iş etkinliği yemek derken biraz ortak paylaşım alanlarımız oldu sonra bir baktık ısındık gittik. Ben 23 yaşındaydm orada çalışırken en yakın gördüğüm kişi 48 yaşındaydı şuan hala görüşüyorum onunla mesela sizde daha yeni girmişsiniz ise hem kendinize hem de onlara zaman tanıyın ne çok üstten bakın ne de altta kalın
haklısınız sanırım acele ediyorum biraz, bende sizin gibi yapıyorum zaten :)
 
Aslında çok kısa bir süre sizi içlerine almaması normal yani takılmayın bence bu kadar
İşinizi yapın gerisini boşverin hem başınız da ağrımaz
 
Uzun yıllar çalıştıktan sonra 1 sene çalışma hayatına ara vermiştim. 3 aydır yeni bir işe girdim ve iş yerinde çalışaların çoğu kadın. Egolular, çok bilmişler ve kibirliler aynı zamanda. Bir kişi ile dostluk kurmuştum onuda işten çıkardı patron. Normalde dışarıda çok sosyalim yurt dışına bile çıktım bireysel, turla vs, yeni ortamlara gruplara girmek konusundada sıkıntı yaşamıyorum hiç. Fakat ilk defa başıma geliyor çalıştığım yerde kimse ile frekansım tutmadı, hepsinin kendi içinde grupları var ve dediğim gibi kendini beğenmiş tipler. Bende de özgüven eksikliği olduğu için en ufak sözde cümlede alınıyorum, gözlerim doluyor ama gizliyorum elimden geldiği kadar. Çok uğraştım insanlara kendimi beğendirmek için saçma sapan alışverişler yaptım sanki mükemmel görünürsem aralarında bir yerim olur diye düşündüm ve şuan fark ettim ki bu çok aptalca bir fikir. Aslında yalnız olmakta problem değil benim sıkıntım bu tarz insanlarla mücadele etmek nasıl başarırım bunu bilmiyorum.
Görmezden gel, umursama.
 
Siz sorunu tespit etmissiniz kendinizde diyorsunuz onaylanma ihtiyacı yoksa is yerinde arkadasin olsa ne olmasa ne? Sorun bulduktan sonra çözüm kolay olur. Sizin alaniniz olsun birakin onlar sizin alaniniza gelip sizi tanimak istesin.
 
Siz sorunu tespit etmissiniz kendinizde diyorsunuz onaylanma ihtiyacı yoksa is yerinde arkadasin olsa ne olmasa ne? Sorun bulduktan sonra çözüm kolay olur. Sizin alaniniz olsun birakin onlar sizin alaniniza gelip sizi tanimak istesin.
Haklısınız sorun tam olarak bu yoksa arkadaş ihtiyacım yok :)
 
Aynı durumu yaşadım tek fark onlara yaranmak için uğraşmadım
1 yil boyunca dediğin gibi kendi aralarında grup kurdular
Hic kafaya takma yerinde olsam zerre umrumda olmazdı.
Evet zor birsey dışlanmış gibi hissedebilirsin, ama emin ol uzak ve mesafeli olunca peşinde köpek oluyorlar ben öyleydim.
Asla yanlarına gitmedim kendi halimde takıldım
Hatta bazen telefonda konusma numarası yapıyordum.
Sonradan yanıma gelmeye başladılar meraklı melehatlar.
Ama ben onlara yaranmak için birsey yapmadım kuul takıl sessiz ol merak uyandır
Gelen gelir, gelmeyen gelmez
Hala da merakli 🐕 gibiler
Uzun süreli İzin alsam rapor alsam yöneticime soruyorlar
Hiç muhattap olmadigİm konuşmadığım melehatlar bana mesaj attı canım 1 aydir
Yoksun rapor falan mı aldın diye
Evet oZel nedenlerim vardı derim konu kapanır
Hatta aşırı meraklilar ki neden rapor aldın hasta misin bir sorun mu var 😅😅😅
Düşün asirii meraklılar çok çok

Kısacası sana tavsiyem dostum

Kuul takil
Zerre umursama
Neden sizinle arkadaş olmadıkları çok açık aslında. 1 ay gibi uzun süre işe gitmeyince belki iş yerinden ayrıldığınızı düşünüp kutlamak için sormuş olabilirler
 
Zamanla yeni insanlar işe girebilir onlarla kaynaşırsınız belki. Belli bir yaştan sonra sırf aynı iş ortamındasınız diye birileriyle anlaşmaya çalışmak çok zor bence. Her telden insan var. Biz işe ilk başladığımızda çok samimiydik zamanla o yakınlık da yoruyor hele ki evlendim şimdi çocuk telaşı var kısmetse. Grup halinde takılmak falan sarmaz oldu artık yoruluyosun zamanla. Kafan kaldırmıyor. İş yerindekilerle kavga, gürültü yaşamadıkça herkesle merhaba, nasılsın modunda olabildikçe iyidir bence. Dışarı arkadaşlıkları daha samimi oluyor.
 
Neden sizinle arkadaş olmadıkları çok açık aslında. 1 ay gibi uzun süre işe gitmeyince belki iş yerinden ayrıldığınızı düşünüp kutlamak için sormuş olabilirler
😅😅😅 şimdi peşimde 🐕 gibiler
Neden kıskandıkları belli çünkü onlardan daha üst pozisyon değişikliği yaptığım için😅
Çünkü yöneticim beni onların yıllarca uğraşıp çıkamadıgi pozisyona çıkardı
Kısacası Allah doğru olanın yanında her zaman
Kimsenin hakkına girmeden torpilim bile olmadan ❤️
 
Uzun yıllar çalıştıktan sonra 1 sene çalışma hayatına ara vermiştim. 3 aydır yeni bir işe girdim ve iş yerinde çalışaların çoğu kadın. Egolular, çok bilmişler ve kibirliler aynı zamanda. Bir kişi ile dostluk kurmuştum onuda işten çıkardı patron. Normalde dışarıda çok sosyalim yurt dışına bile çıktım bireysel, turla vs, yeni ortamlara gruplara girmek konusundada sıkıntı yaşamıyorum hiç. Fakat ilk defa başıma geliyor çalıştığım yerde kimse ile frekansım tutmadı, hepsinin kendi içinde grupları var ve dediğim gibi kendini beğenmiş tipler. Bende de özgüven eksikliği olduğu için en ufak sözde cümlede alınıyorum, gözlerim doluyor ama gizliyorum elimden geldiği kadar. Çok uğraştım insanlara kendimi beğendirmek için saçma sapan alışverişler yaptım sanki mükemmel görünürsem aralarında bir yerim olur diye düşündüm ve şuan fark ettim ki bu çok aptalca bir fikir. Aslında yalnız olmakta problem değil benim sıkıntım bu tarz insanlarla mücadele etmek nasıl başarırım bunu bilmiyorum.
Belki de sizde özgüven problemi olduğu için onlar kibirli geliyordur.Kendinize zaman verin zamanla mutlaka frekansınızın tuttuğu birileri olur.Şuan işinize odaklanın eğer mümkünse telefondan video falan açın iş yaparken ya da müzik
 
Back
X