• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İşe dönmek - mesai saati ve bebeğim..

Ben iki buçuk aylıkken kayinvalideme bırakıp işe başladım. Ama ben hemşire olduğum için süt izin saatlerinden yararlandım fakat yine de çok zor oldu. İlk bir hafta ağlamıştım çok. Şimdi o da alıştı. Üç yaşına basacak... Bebekken değil de buydukce gitmeni istemiyorlar. Oglum geçen haftalarda ağlayarak gönderiyordu beni. Bu hafta ise gayet sakindi. Ne yazık ki yapacak bir şey yok ☺️
 
Siz uyamdirmayın. Uyanirsa anne ise gidecek sen anneanne ole oyun oynayacaksin yemek yiyeceksin aksam ben gelecegim deyin. Gun icinde de yapabilirsiniz bu aciklamayi. Uykudan uyandirmayin ama uyaniksa aciklama yapin.kapidan size el sallasin gittiginizi gorsün.

Onun disinda uzmeyin kendknizi iki iyilik bir olmuyor. Kizim da beni ozluyor ama yapacak birsey yok çalisan annem var der ilerde .
Teşekkür ediyorum yorumunuz için özlem elbetteki olacaktır akşam ve hafta sonu telafisi olur inşallah
 
Anne üzücü bir olay gibi davranir ve endiseleniese tabii ki çocuk da endiselenir,isi dramatik hale getirir. Ama anne ve çevredekiler gayet neşeli ve doğal bir şekilde davranirsa çocuk da bir süre sonra doğal süreç olarak kabul eder.
Anne değilim ama benim gozlemim bu :) nerede içi parçalanan,heder olan anne varsa çocuğu bu süreçte derbeder oluyor. Ama nerede 'ayyy işi özledim, bana da iyi gelecek valla bir sıcak kahve icerim' annesi varsa çocukları gayet doğal bakicida /ananede/ kreşte oynuyor kendi halinde
Aynen öyle.
 
Hani sizi görmeden çıkıp gitmeyin vedalaşın anlatın diyorlar uzmanlar bende kaldırıp emzirip anlatıp öpüp çıksam mı acaba demiştim😬
yani sizi sabah en ağır uykunuzdan uyandırsalar siz sinirlenmez misiniz? uyanıksa vedalaşın ama yazık uyandırmayın. ayrıca öyle duygusal bir şey gibi uzun uzun da vedalaşmayın kısa açıklamalarla halledin. 11 aylıkken işe başladım açıklama veda falan ettim uyanıkken inanın çocuk bu kadar dram yapmıyor, bri süre sonra ne zaman geleceğinizi öğreniyor.
 
bu bir süreç. sizin içinde bebeğiniz içinde çok zor olacak sizi boş yere teselli etmeyeceğim şimdiden hazırlıklı olun kreş yaşına gelene kadar zor. ama geçiyor işte.

ben kamudayım çok zorlandım sizin kadar çalışsam ve özel sektörde olsam kesinlikle istifa ederdim net.
Ben doğduğunda istifa ettim bu sebeple ama sektörde uzun aralar verdikçe çalışmak zor oluyor tercih edilirliğimiz azalıyor ve ülkedeki şu ekonomik durumlardan dolayı artık eve destek gerekiyor
 
Ben iki buçuk aylıkken kayinvalideme bırakıp işe başladım. Ama ben hemşire olduğum için süt izin saatlerinden yararlandım fakat yine de çok zor oldu. İlk bir hafta ağlamıştım çok. Şimdi o da alıştı. Üç yaşına basacak... Bebekken değil de buydukce gitmeni istemiyorlar. Oglum geçen haftalarda ağlayarak gönderiyordu beni. Bu hafta ise gayet sakindi. Ne yazık ki yapacak bir şey yok ☺️
Evet aslında bebekken bunun bir düzen olduğunu düşünüp alışkanlık geliştiriyorlar şimdi yeni duruma bir müddet inkar geliştirebilir bakalım neler yaşayacağız
 
Anne üzücü bir olay gibi davranir ve endiseleniese tabii ki çocuk da endiselenir,isi dramatik hale getirir. Ama anne ve çevredekiler gayet neşeli ve doğal bir şekilde davranirsa çocuk da bir süre sonra doğal süreç olarak kabul eder.
Anne değilim ama benim gozlemim bu :) nerede içi parçalanan,heder olan anne varsa çocuğu bu süreçte derbeder oluyor. Ama nerede 'ayyy işi özledim, bana da iyi gelecek valla bir sıcak kahve icerim' annesi varsa çocukları gayet doğal bakicida /ananede/ kreşte oynuyor kendi halinde
Evet bu tespitiniz çok doğru aynı ayda doğum yaptığım arkadaşım pandemide uzaktan çalışma bitsin de işe gidelim derdi hiç sıkıntı yaşamadılar gerçekten. Kendisinin annesi 40 günlükken işe dönmüş annem hep biriciğim çalışmak işe gitmek bunu değiştirmiyor demişti . Bunlardan güç alıyorum ☺️
 
yani sizi sabah en ağır uykunuzdan uyandırsalar siz sinirlenmez misiniz? uyanıksa vedalaşın ama yazık uyandırmayın. ayrıca öyle duygusal bir şey gibi uzun uzun da vedalaşmayın kısa açıklamalarla halledin. 11 aylıkken işe başladım açıklama veda falan ettim uyanıkken inanın çocuk bu kadar dram yapmıyor, bri süre sonra ne zaman geleceğinizi öğreniyor.
Yok tamam uyandırmayacağım haklısınız☺️Umarım bizim içinde böyle kolay olur 🌺
 
Kızlar merhaba;
İşe döneceğim bebeğim 19 ayını bitirmek üzere annem bakacak bebeğime. ilişkileri çok iyi ama mesaim sabah 8 akşam 6 😔

7de evden kesin çıkmış olmam gerek ve dönüşümde 6.40 gibi olacak. Bu kadar zaman bebeğimden ayrı kalmak beni üzecek ama onun hisleri beni daha çok düşündürüyor. Deneyimi olan annelerin yaşadıklarını duymaya ihtiyacım var.

Ve sabah uyanık olmazsa uyandırıp emzirip vedalaşmak istiyorum ama daha çok huysuzluk ağlama yaşar mıyım nasıl davranmal

Elbette bir miktar zor olabilir. Ama sizinki Seçenekler arasında en iyi şey olmuş. Annenizin sizin yakınınızda olması, ve bakacak olması çok büyük avantaj. Eğer biriniz evden daha geç çıkıyorsanız, o kişi çocuğu uyandırmadan götürürse daha iyi olabilir. Mesela benim zorlandığım, çocuğun özlemesi değilde sabah erken uyanınca çocuğun huysuzluk yapması ya da o acele de kahvaltı yaptırmaktı. Mesela çocuk kreşte iyi yemedi için sabahleyin besleyici şeyler yedirmeye çalışıyordum, acele edince herkes gergin oluyordu. Ben sizden daha uzun saatler çalışmıştım, ama iş harici hep çocukla beraberdim. Bir de iş değişikliklerinde araya 2 3 ay koyup o zamanları da kaliteli geçirmeye çalışıyordum.
 
Teşekkür ediyorum yorumunuz için özlem elbetteki olacaktır akşam ve hafta sonu telafisi olur inşallah
Sahsen ilginin sevginin kaliteli zamanla alakali oldugunu dusunüyorum. Mesela cevremde ev hanimi cok anne var iyi ilgilenen oldugu gibi cocuguyla zerre ilgilenmeyen de var. Ben calisiyirum elbet ozlem oluyor ama kaliteli zaman geciriyorum beraberken kizimla
 
Uyuyan bebeği emzirmek için uyandırmayın. Hele ki 19 aylık bebeği hiç uyandırmayın. Ağlarsa sizin için daha zor olur bırakıp çıkmak. İnsanın illa aklı kalıyor, üzülüyor ama yapacak bir şey yok maalesef. Şükür ki sizin anneniz bakıyor, içiniz rahat olsun. Zamanla alışırsınız çoğumuz geçtik o yollardan
 
Elbette bir miktar zor olabilir. Ama sizinki Seçenekler arasında en iyi şey olmuş. Annenizin sizin yakınınızda olması, ve bakacak olması çok büyük avantaj. Eğer biriniz evden daha geç çıkıyorsanız, o kişi çocuğu uyandırmadan götürürse daha iyi olabilir. Mesela benim zorlandığım, çocuğun özlemesi değilde sabah erken uyanınca çocuğun huysuzluk yapması ya da o acele de kahvaltı yaptırmaktı. Mesela çocuk kreşte iyi yemedi için sabahleyin besleyici şeyler yedirmeye çalışıyordum, acele edince herkes gergin oluyordu. Ben sizden daha uzun saatler çalışmıştım, ama iş harici hep çocukla beraberdim. Bir de iş değişikliklerinde araya 2 3 ay koyup o zamanları da kaliteli geçirmeye çalışıyordum.
Zaten kafamda en zorlu kısım sabahları eşimin alıp götürmesi uykusunu alamayınca çok huysuz laf dinlemez oluyor bi de ben olmayınca neler olacak kestiremiyorum ☺️

Bende iş Çıkışı ve haftasonu telafi edeceğime inanıyorum öyle eve temizliğe yemeğe kaptıran biri değilimdir annem yemeğimizi de koyar annemlere maddi destek olmayı da planlıyorum hep birlikte altından kalkarız inşallah
 
Uyuyan bebeği emzirmek için uyandırmayın. Hele ki 19 aylık bebeği hiç uyandırmayın. Ağlarsa sizin için daha zor olur bırakıp çıkmak. İnsanın illa aklı kalıyor, üzülüyor ama yapacak bir şey yok maalesef. Şükür ki sizin anneniz bakıyor, içiniz rahat olsun. Zamanla alışırsınız çoğumuz geçtik o yollardan
Teşekkür ederim umarım güzel olacak her şey zaten bence zamanla kendisi uyanacaktır çünkü babasını yakalamak için sabahları nöbet tutuyor uykusundan gözlerni açamasa da😬
 
Sahsen ilginin sevginin kaliteli zamanla alakali oldugunu dusunüyorum. Mesela cevremde ev hanimi cok anne var iyi ilgilenen oldugu gibi cocuguyla zerre ilgilenmeyen de var. Ben calisiyirum elbet ozlem oluyor ama kaliteli zaman geciriyorum beraberken kizimla
Aslında beni işi kabul etmeye iten sebeplerden biri de bu oldu hem maddiyat zorlamaya başladı hem evde güzel vakit geçirememeye başladık.
yemek temizlik çamaşır ile uğraşmak tam iş biter eşim gelir masa kur kaldır evdeki beklentiler çoğalıyor senden evde olunca.
her gün parka götürmeye çalıştım ama ona bile vakit yaratmakta zorlanır olmuştum artık
 
Aslında beni işi kabul etmeye iten sebeplerden biri de bu oldu hem maddiyat zorlamaya başladı hem evde güzel vakit geçirememeye başladık.
yemek temizlik çamaşır ile uğraşmak tam iş biter eşim gelir masa kur kaldır evdeki beklentiler çoğalıyor senden evde olunca.
her gün parka götürmeye çalıştım ama ona bile vakit yaratmakta zorlanır olmuştum artık
Ben bütün gün evde olup sürekli çocukla ilgilenildigine inanmıyorum. Pandemi dönemi evdeydim, memurum, bol bol iznim, bayramlarım var. Evde totomun üstüne oturamiyorumki çocukla ilgileneyim. Çalışınca evin işi az oluyor, düzen oluyor o zaman daha çok ilgilenebiliyorum hem kendimle hem çocukla.
 
Ben bütün gün evde olup sürekli çocukla ilgilenildigine inanmıyorum. Pandemi dönemi evdeydim, memurum, bol bol iznim, bayramlarım var. Evde totomun üstüne oturamiyorumki çocukla ilgileneyim. Çalışınca evin işi az oluyor, düzen oluyor o zaman daha çok ilgilenebiliyorum hem kendimle hem çocukla.
Sürekli imkanı yok ilgilenmenin zaten insanın beyni sürekli oyun kitap etkinlik kaldırmıyor. Ve gözünün önünde olunca sürekli beklentisi var anne anne diye sayıklıyor tamam oğlum dur oğlum al bak sen şunu yap diye diye geçiyor.
Tabi yine de sürekli yanında olmak çok güzel benim gibi bağımlılar için😬
 
Sürekli imkanı yok ilgilenmenin zaten insanın beyni sürekli oyun kitap etkinlik kaldırmıyor. Ve gözünün önünde olunca sürekli beklentisi var anne anne diye sayıklıyor tamam oğlum dur oğlum al bak sen şunu yap diye diye geçiyor.
Tabi yine de sürekli yanında olmak çok güzel benim gibi bağımlılar için😬
Sizden çok büyüğüm muhtemelen, size tavsiyem çocuğunuz da olsa hayatta kimseye bağımlı olmayın. Kimse de size olmasın. Çocuğunuza yaptığınız en büyük iyilik bu olacaktır.
 
Sizin ona geçirdiğiniz duygu önemli. Anneyiz tabiki özlüyoruz doğal olarak ama bana çalışmak daha iyi geliyor. Bende aynı duyguları yaşadım annem bakmaya başladığında. Bin şükür ki o bakıyor kafamda içimde rahat çalışıyorum. Bir süre sonra zaten bende çocukta alıştık. Annemle aynı sokakta oturuyoruz kolay oluyor zaten alması bırakması. Ben nöbetli çalışıyorum birde düşün nerde öyle 8-5 mesai birde memurum 😂 birbirimizi özlediğimiz için daha güzel vakit geçirebiliyoruz oğlumla. annemin evi bahçeli parka falanda gidiyorlar çocuğum orda daha özgür hatta. Bence detayları düşünüpte üzülme insan herşeye alışıyor
 
Back
X