Ise gidememe anksyete kaygi

Panikli biri .!.:

Allah sizden de razı olsun.Yeni bir is ortamı, kalabalık içine çıkma evinden baska farkli bir ortamda bulunma en cok bu tur durumlarda artiyor anksiyete. Bende 6 yıl okudum ve şuan da çalışmadığım icin cok üzülüyorum hatta 4 ay once işi bırakma sebemimdi anksiyete. cunku bulunduğum işyerine bi faydam olmamaya başlamıştı anlatsam kimse anlamayacaktı. Kendimi eve kapattım bu iyi geldimi hayir buda çözüm değil biliyorum dediginiz gibi keske bunu yapmak kolay olsa.

Genişletmek için tıkla...

Panikli biri .!.:

Allah sizden de razı olsun.Yeni bir is ortamı, kalabalık içine çıkma evinden baska farkli bir ortamda bulunma en cok bu tur durumlarda artiyor anksiyete. Bende 6 yıl okudum ve şuan da çalışmadığım icin cok üzülüyorum hatta 4 ay once işi bırakma sebemimdi anksiyete. cunku bulunduğum işyerine bi faydam olmamaya başlamıştı anlatsam kimse anlamayacaktı. Kendimi eve kapattım bu iyi geldimi hayir buda çözüm değil biliyorum dediginiz gibi keske bunu yapmak kolay olsa.

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Öncelikle ilaç vs kullanıyor musunuz terapi aldınız mı hiç

Genişletmek için tıkla...

Selennnayli .!.:

Sizi cok iyi anliyorum. Isyerlerinde büyük stresler yasandigi doğru. Ama insanlar bunu cogu zaman kötülük olsun diye yapmıyor. Onlar da çok yorulup bitiyor şu hayatın içinde. Kendini ezdirmemek için biraz daha sert duruyor. Bu size karşı yapilan, olan bir şey değil. Insanlar size karşı değil, yalnızca kendilerinden yanalar. O yüzden, filan kişi beni yargıladı mı, fesmekan kişi o sözüyle ne demek istedi, müdür yan mı bakti gibi alinganliklari bırakın. Muhakkak basladiginiz işi yürütecek yetenektesinizdir. Konuyu acarkenki ve yorumlara cevap verirken kullandığınız ifadelerden, iyi eğitimli, dikkatli, empatisi yüksek biri olduğunuz çok belli. Kolay gelsin. Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

flower_rose .!.:

Bu şekilde bir arkadaşım vardı. Ayrıldı şuan işten. Hep geç gidiyordu falan çıkardılar tabi. Hiç sevmiyordu iş yerini de. Ama şuan çok pişman. Elinizde değil anlıyorum. Ama yaş ilerldikçe iş bulmak da zorlaşacak. Terapi alın maddi durum yeterse. Yetmiyorsa zaten çalışmanız gerek. Kendi paranızı kazanmak gibisi var mı? İstediğinizi yapmak kendi paranızla. Ben üstüne gidin diyen doktorlarınıza katılıyorum. Ne münasebet bu yaşta evde oturun herkes çalışmak zorunda değil. Hı çok zenginseniz bilemem tabi. Ama yine de insanın kendi parasını kazanması çok başka.

Genişletmek için tıkla...

nesrinilicali .!.:

Belki de işinizi sevmediğiniz için böyle oluyorsunuz. Sevdiğiniz bir işte sorun yaşayacağınızı düşünmüyorum

Genişletmek için tıkla...

verloren .!.:

korkunun üzerine gitmelisin gerekiyorsa destek almalısın psikolojik,özgüven eksikliinden kaynaklanıyor olabilir bu durum ve atlatabileceğini düşünüyorum.Herkes çalışmak zorunda değil tabii ki kiminin maddi durumu iyi oluyor doğuştan geleceğide garanti oluyor öyle bir hayata sahipseniz bunuda tercih edebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Ellf9306 .!.:

İnanın farkındayım ama o duyguyu yasamak defalarca hemde çok yıprattı beni biliyorum üstüne gitmeliyim ama yok işte gidemiyorum sorun orda zaten keske sizin gibi çalışanlar olsa işlerinde bize destek olsa ama nerdeee

Genişletmek için tıkla...

zsnn .!.:

herkes kendi derdinde. kimse sizinle ilgilenmek zorunda değil.hemde iş yerinde. bu duyguyu aklınızdan çıkarın öncelikle. saçma bir beklenti

siz kendinize bakın kendinize desteği siz vereceksiniz. kimseden medet ummayın. zaten işyerinde sosyal olmak yakın ilişkiler kurmak zorunda deilsiniz. işinizi yapın paranzı kazanın yeter bence

gerisi sonraki iş

Genişletmek için tıkla...

Ellf9306 .!.:

Iki çeşit ilaç kullandım olmadı. Terapi aldim geçmedi. Ne yapacağım bilmiyorum. İyi bir terapist bulmalıyım belki de.

Genişletmek için tıkla...

Ellf9306 .!.:

Aslında hiç beklentim olmadı oradaki insanlardan ama belki de çalışanlar yeni işe girenlere biraz daha sıcak yardımsever davransa bizlere de yardımcı olmuş olurlar. Kastettiğim buydu. Kimseden iş yerinde bize terapi vermesini beklemiyoruz zaten.

Genişletmek için tıkla...

Ellf9306 .!.:

Merhaba.Sitede bir kaç kişinin de yaşadığını gördüğüm bir sorunum var.Bugune kadar pek iş deneyimim olmadı.Cunku ne zaman işe baslayacak olsam aşırı stres panik anksiyete ve kriz yaşıyorum. Tansiyonum düşüyor sanki halsizlesiyorum yoğun bir sıkıntı yaşıyorum içimde. "Başaracak miyim? Hiç bir şey bilmiyorum. Sevilmez dislanirsam ? Diyorum. Gunlerce yataktan çıkamayacak hale geliyorum. Calismayacagim tamam yeter diyorum yine mutlu olamıyorum neden böyle oluyor diye üzülüyorum.Doktorlara gittim ilaclar içtim fayda etmiyor. Bazi insanlar ve doktorlar bunun üstüne gitmelisin derken bazıları bunu hep yaşadığım icin ve çok yıprandıgim için çalışmamın sart olamdigini hayatta herkesin çalışmadığıni ona göre bir yaşam surdurebilecegimi söylüyor.Para kazanmadan bir şey üretmeden nasıl mutlu olunur ki ? Cunku eskiden evden çalışmış kendi paramı kazanmış biriyim tabi o da 10 ay cagri merkeziydi. Geceli gündüzlü haftasonu falan çok yoğundu.Evli değilim ailemle yaşıyorum yasim 30 ama nereye kadar böyle evde oturucam diyorum. Cevremde benim gibi birileri olsa belki arkadaslik yaparak birbirimize rahatlarım ama kimse benim gibi değil herkes çalışıyor çevremde. Keske benim yaşımda çalışmadan da mutlu olan bekar yada evli arkadaşlarım olsa onları görür hayatın sadece işten ibaret olmadığını anlarım ama oyle bir çevrem de yok ki. Şunu merak ediyorum böyle biri için ne düşünürsünüz yargılar misiniz? Anlayış gösterir misiniz? Bu sorunumu insanlar yargılar diye kimseye de anlatamıyorum ailem hariç

Genişletmek için tıkla...