- 15 Mart 2008
- 3.285
- 9.651
- 683
- Konu Sahibi Cokokuyanbilir
-
- #21
Tam olarak beni anlatmışsınız. Ben de böyle düşünüyorum. Artık verimim de düştü. Çok istekli de değilimBenim için 3 yıl aynı bölümde, konumda çalışmak, hele de imalat yapan bir şirketse bence çok sıkıcı. Ben sıkılırdım çoktan, kurtlanmaya başlardımDeğişiklik yapmadıkça, farklı akışlar, sektörler, firmalar görmedikçe körelirsiniz; aynı yerde kendinizi geliştirmek her zaman mümkün değil.
İlk iş tecrübesi için güzel bir firmaymış, ama artık değiştirmenin zamanıdır bence. İş görüşmeleri yapabilirsiniz, kimse sizi zorla işe başlatacak değil. Teklifleri alır, işinize gelene tamam dersiniz.
O kadar hantallaştım ki oturup dil çalışamıyorum. Dilim de iyiydi ama koreldigini hissediyorum artık. Çünkü son 1.5 senedir hiç kullanmadım.Bu dönemde erkek öğrencilerine askere gidin, kadın öğrencilerime yüksek lisans yapın, yabancı dilinizi geliştirin derim ben. Gerçekten ekonomik olarak kötü bir dönem, iki kere düşünüp bir kere hareket etmelisiniz
Evet yıllık izin dahi kullanmadım adamakıllı 3 yıldır. Tatil ayarlayacak arkadaşım da yok. Bu sene kısmetse gideceğim.Bence işiniz iyi. Orada ne kadar geliştirir birşeyler katarsanız kendinize. Daha emin adımlarla ilerler daha kolay iş bulursunuz. Mutlu olacak şeyler yapın. İş değil dışarda birşeyler yapmaya ihtiyacınız var gibi
Neden yapamayasınız ki? Galiba ilk iş yeri insana bunu hissettiriyor .İlk görev yerimde berbat bir okulda çalışıyordum hatta berbat ötesi bıçakla öğretmen kovalayan öğrenciler, müdürün camlarını alaşağı edenler, okula muşta( ben hayatımda ilk kez muştayı orda gördüm öğrendim ne olduğunu bile bilmiyordum) ile gelenler vs vs. ve ben bu okulda ilk yılını çalışan stajyer öğretmenim. Tayin istemeyi çok istiyor ama bir o kadar da korkuyordum ,ya daha kötüsü olursa diye....Sonra istedim, farklı farklı illerde okullarda çalıştım şu an 18.yılımı çalışıyorum ve ondan kötüsü olması mümkün değilmiş.Herkese merhaba,
Mühendisim.3 yıl önce mezun oldum. 1 hafta bir yerde çalışıp içime sinmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Sonra bu işe girdim. Organize sanayi bölgesinde 60 personeli olan imalat firması. Ben de bir birimini tek başıma idare ediyorum ve gerçekten ağır bir birim. Iş yoğunluğu çok fazla. Ve işimin yarısı amelelik yarısı da kalite kontrol yapmak diyebilirim. Daha önce çalışan bir işçinin rahatsız etmesi sonucu epey soğumuştum ama bu durumu kendi içinde çözdüm ve artık böyle bir rahatsızlık söz konusu değil. Ama ben işimden çok soğudum.
Öncelikle maaş asgari ücret üzerinden yatıyor ve kalanı elden veriliyor. Sigorta giriş kodum mühendis dahi değil. Işkurdan ödenek alabilmek için geçen ay sigorta yatırmamışlar bunu yeni öğrendik. Ve ben artık başka bir birimde çalışmak istiyorum.
Artı yanları da elbette var. Araçla evime 5 dk olan bir yerde çalışıyorum. Izin almak çok kolay. Hastayım dediğim zaman gitmemek gibi rahatlığım var. Patron, müdür, şef hepsi seviyeli ve düzgün insanlar. Ses yükselmez, hatalar buyutulmez ve telafi edilmeye çalışılır. Cumartesi ise tatil.Maaşta Çok kötü sayılmaz mesai ile 5000 geçiyor. Ama Çok yoğun mesai var ortalama 40 45 saat mesai yapıyorum.
Bu süreçte de iş aradığım dönemler oldu fakat içime sinen bir yer olmadı. Şimdi bir firma görüşmeye çağırdı. Ama nedense korkular oluşmaya başladı. Buraya çok alıştım başka yerde yapabilir miyim? Becerebilir miyim ? Gibi kaygılar oluşmaya başladı çünkü çok uzun süre kaldığımı ve bunun beni hantallaştırdığını düşünüyorum.
Gerçekten işimde çok bunaldim ve artık başka şey yapmak istiyorum. Siz bu artı ve eksileri değerlendirdiğinizde ne gibi bir yol izlerdiniz ?
Bu arada ailem tamamen kostek durumda. Işın eve çok yakın, macera arama, burada rahatsın gibi heves kırıcı söylemleri var.
O zaman iş aramaya devamTam olarak beni anlatmışsınız. Ben de böyle düşünüyorum. Artık verimim de düştü. Çok istekli de değilim
Artılar eksilerden fazla. Alışırsın zamanlaHerkese merhaba,
Mühendisim.3 yıl önce mezun oldum. 1 hafta bir yerde çalışıp içime sinmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Sonra bu işe girdim. Organize sanayi bölgesinde 60 personeli olan imalat firması. Ben de bir birimini tek başıma idare ediyorum ve gerçekten ağır bir birim. Iş yoğunluğu çok fazla. Ve işimin yarısı amelelik yarısı da kalite kontrol yapmak diyebilirim. Daha önce çalışan bir işçinin rahatsız etmesi sonucu epey soğumuştum ama bu durumu kendi içinde çözdüm ve artık böyle bir rahatsızlık söz konusu değil. Ama ben işimden çok soğudum.
Öncelikle maaş asgari ücret üzerinden yatıyor ve kalanı elden veriliyor. Sigorta giriş kodum mühendis dahi değil. Işkurdan ödenek alabilmek için geçen ay sigorta yatırmamışlar bunu yeni öğrendik. Ve ben artık başka bir birimde çalışmak istiyorum.
Artı yanları da elbette var. Araçla evime 5 dk olan bir yerde çalışıyorum. Izin almak çok kolay. Hastayım dediğim zaman gitmemek gibi rahatlığım var. Patron, müdür, şef hepsi seviyeli ve düzgün insanlar. Ses yükselmez, hatalar buyutulmez ve telafi edilmeye çalışılır. Cumartesi ise tatil.Maaşta Çok kötü sayılmaz mesai ile 5000 geçiyor. Ama Çok yoğun mesai var ortalama 40 45 saat mesai yapıyorum.
Bu süreçte de iş aradığım dönemler oldu fakat içime sinen bir yer olmadı. Şimdi bir firma görüşmeye çağırdı. Ama nedense korkular oluşmaya başladı. Buraya çok alıştım başka yerde yapabilir miyim? Becerebilir miyim ? Gibi kaygılar oluşmaya başladı çünkü çok uzun süre kaldığımı ve bunun beni hantallaştırdığını düşünüyorum.
Gerçekten işimde çok bunaldim ve artık başka şey yapmak istiyorum. Siz bu artı ve eksileri değerlendirdiğinizde ne gibi bir yol izlerdiniz ?
Bu arada ailem tamamen kostek durumda. Işın eve çok yakın, macera arama, burada rahatsın gibi heves kırıcı söylemleri var.
Haftada 45 saat mesai normal zaten? Bu maaşın elden yatma olayı hoş değil sgk da maasiniz hep düşük olacak ve emekli maasiniz da düşük olacak.
Cumartesi tatil olmasi özel sektor için bulunmaz nimet ve eve yakın olmasi da.
Bence sartlari ve maasi daha iyi bir yer bulmadan bırakmayın
Hesabınıza hayran kaldım, hangi 5 kişiden 3'ü mühendisim diyor acaba?90 lı yıllarda mühendislik fakültelerine girmek ciddi bir zeka seviyesi gerektiriyordu. Zordu teknik eğitim, mesleki eğitim okumak. Meslek lisesine bile başarı sırasına göre giriliyordu. Seviye çok düştü, şimdi 5 kişiden 3 ü mühendisim diyor..
3 senede alışmam gerekmez miydi :)Artılar eksilerden fazla. Alışırsın zamanla
Gerekirdi3 senede alışmam gerekmez miydi :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?