- 19 Haziran 2015
- 2.014
- 3.012
- 133
- 38
- Konu Sahibi Melisagun08
- #1
Issız bir adaya düşünce biri mutlaka ilk gün koskocaman bir umutla kurtulacağını bekler hani...
o ilk gün..
gözü hep ufukta aklı hep kurtuluşu için çare aramakta umutla bekleyişe girer..
Bir gemi mutlaka gecer yada bir uçak havadan..şimdi gelirler şimdi yoldadırlar muhakkak..bekler bekler..
.Büyük bir Ateş yakmalı ,ısınma için değil kurtuluş için koskocaman bir Ateş .içindeki umut gibi Kocaman
Uyku tutar mı hiç ilk gece biri gelirde göremezsem ne olur halim..ateşi harlamalı.tükenmesin umudum...
birinci gün bitsede ama ertesi güne yetişirler elbet
Ertesi gün de beklenir uykusuz gecenin ardından.ne su ne bir yiyecek açlık hissedilmiyor ki şu bekleyişte..
ufukta cok kapalı görür mü biri beni dersin ..
Günler günleri kovalar ..
o ilk günki göklere yükselen Ateşin yerini ısınacak kadar bir Ateş almış çoktan.bekleyiş çoktan bitmiş umutlar coktan tükenmiş.hiç akla gelmemiş burda yaşanacak olması ki ada hiç gezilmemiş,hiçbirsey keşfedilmemiş..
Günler günleri kovalarken tükenmiş bir vaziyette artık burda yaşamanın çaresine bakılmalı denmiş içten içe..akla ilk düşüşü bu tükenmişliğin.
haydi bakalım bir baraka yapayım büyükçe .içinde oturacak yerim yatacak yatağım olsun.
dönüp bakmadığım şu adada artık yaşayacağım denmiş yüksek bir tepesine bir baraka yapmalı diye işe girişilmiştir artık.
İçinde bulunduğu duruma alışmış coktan.
ne ara alıştı halbuki daha gecen gün yemeden içmeden sahilde beklemiyormuydu ..Ateş için odun toplayıp durmuyormuydu..ne ara alıştı ne ara...
İşte öyle alışmışım şimdiki hayatıma bekleyişimin sona erdiği bu vaziyette bir düzen kurmam gerektiğini anladığım ilk gün bugün.
umutlarım ilk günki gibi değil.o göklere yükselen Ateşin yerini alan küçük közler gibi ara ara sıçrayıveriyor kıvılcımlar yalnızlığımın ortasına..
Tepede olsun ve barakamın önü Deniz görsün yeter .belki bir gemi takılır gözüme..belki ..ne güzel hayalini kurmak şimdi..
Koşarak iniveririm tepeden ,içimden en sevdiğim şarkılar geçerken veda ederim birgün tepedeki barakama...
Bu umut hala içimde ama benim bugün adada tükendiğim ilk gün .bir düzen kurmalı burda diye ilk iç geçirmem.aklıma ilk düşüşü..
Tüm bekleyişte olup umudunu yitirenler gelsin..
o ilk gün..
gözü hep ufukta aklı hep kurtuluşu için çare aramakta umutla bekleyişe girer..
Bir gemi mutlaka gecer yada bir uçak havadan..şimdi gelirler şimdi yoldadırlar muhakkak..bekler bekler..
.Büyük bir Ateş yakmalı ,ısınma için değil kurtuluş için koskocaman bir Ateş .içindeki umut gibi Kocaman
Uyku tutar mı hiç ilk gece biri gelirde göremezsem ne olur halim..ateşi harlamalı.tükenmesin umudum...
birinci gün bitsede ama ertesi güne yetişirler elbet
Ertesi gün de beklenir uykusuz gecenin ardından.ne su ne bir yiyecek açlık hissedilmiyor ki şu bekleyişte..
ufukta cok kapalı görür mü biri beni dersin ..
Günler günleri kovalar ..
o ilk günki göklere yükselen Ateşin yerini ısınacak kadar bir Ateş almış çoktan.bekleyiş çoktan bitmiş umutlar coktan tükenmiş.hiç akla gelmemiş burda yaşanacak olması ki ada hiç gezilmemiş,hiçbirsey keşfedilmemiş..
Günler günleri kovalarken tükenmiş bir vaziyette artık burda yaşamanın çaresine bakılmalı denmiş içten içe..akla ilk düşüşü bu tükenmişliğin.
haydi bakalım bir baraka yapayım büyükçe .içinde oturacak yerim yatacak yatağım olsun.
dönüp bakmadığım şu adada artık yaşayacağım denmiş yüksek bir tepesine bir baraka yapmalı diye işe girişilmiştir artık.
İçinde bulunduğu duruma alışmış coktan.
ne ara alıştı halbuki daha gecen gün yemeden içmeden sahilde beklemiyormuydu ..Ateş için odun toplayıp durmuyormuydu..ne ara alıştı ne ara...
İşte öyle alışmışım şimdiki hayatıma bekleyişimin sona erdiği bu vaziyette bir düzen kurmam gerektiğini anladığım ilk gün bugün.
umutlarım ilk günki gibi değil.o göklere yükselen Ateşin yerini alan küçük közler gibi ara ara sıçrayıveriyor kıvılcımlar yalnızlığımın ortasına..
Tepede olsun ve barakamın önü Deniz görsün yeter .belki bir gemi takılır gözüme..belki ..ne güzel hayalini kurmak şimdi..
Koşarak iniveririm tepeden ,içimden en sevdiğim şarkılar geçerken veda ederim birgün tepedeki barakama...
Bu umut hala içimde ama benim bugün adada tükendiğim ilk gün .bir düzen kurmalı burda diye ilk iç geçirmem.aklıma ilk düşüşü..
Tüm bekleyişte olup umudunu yitirenler gelsin..
