işsizlik benim suçum mu?

Sorun bende mi?

  • evet

  • hayır


Oylama sonuçları oy kullanıldıktan sonra görülebilir.
Is ortaminda illa samimiyet, arkadaslik vs beklemek bence sacmalik. Sadece bu konuda sizi haksiz buldum. Bende isimi yapar cikar giderim muhattap olacaksam is geregi muhattap olurum onun disinda bir arkadasliga girmeye gerek gormuyorum. Bu isi sevmemek ve cikmak icin yeterli bir sebep degil bence.
 
İş yerinde huzur çok önemli . Aslında çok iş değiştirmemişin sadece kafana göre iş bulmak çok zor artık benim sekiz yıl bir işte çalışıp çıktıktan sonra 3 iş değiştiren abim var ordan bilirim Ayrıca en iyi kendimden bilirim bu işe girmedn önce 5 ayda bir iş değiştirmem den :) Ama o zmanlar daha toydum biri bişi dese takardım sinirlenirdim hemen giderdim. Şimdi mutlu muyum ? Hayır iki buçuk yıldır bir şirkette çalışıyorum 700 kişişik bir şirkette çalışıyorum ama konuştuğum kişiler bir elin parmağını geçmez . O kadar hasretimki şahane ortamın ve saygınlığın olduğu bir işe ama yok maalesef mutsuz insanlar bu yüzden çoğalıyor işte. Yani diyeceğim o ki huzurlu olduğun işi bırakmak ile evet hata yapmışın ama bunu düşünüpte kendini kahretme ve kesinlikle gidip onlara beni alın demeye kalkma bir duruşun olsun bence ordan gitmiş olsan bile.Kimse den yardım isteme en yakınından bile otur işini kendin ara .Kimse kimseye bişi yapmıyor bu devirde maalesef . Tecrübeyle sabittir.
 
Is ortaminda illa samimiyet, arkadaslik vs beklemek bence sacmalik. Sadece bu konuda sizi haksiz buldum. Bende isimi yapar cikar giderim muhattap olacaksam is geregi muhattap olurum onun disinda bir arkadasliga girmeye gerek gormuyorum. Bu isi sevmemek ve cikmak icin yeterli bir sebep degil bence.
Sizi kutluyorum o zaman bunu becerebiliyorsanız
İş yerinde huzur çok önemli . Aslında çok iş değiştirmemişin sadece kafana göre iş bulmak çok zor artık benim sekiz yıl bir işte çalışıp çıktıktan sonra 3 iş değiştiren abim var ordan bilirim Ayrıca en iyi kendimden bilirim bu işe girmedn önce 5 ayda bir iş değiştirmem den :) Ama o zmanlar daha toydum biri bişi dese takardım sinirlenirdim hemen giderdim. Şimdi mutlu muyum ? Hayır iki buçuk yıldır bir şirkette çalışıyorum 700 kişişik bir şirkette çalışıyorum ama konuştuğum kişiler bir elin parmağını geçmez . O kadar hasretimki şahane ortamın ve saygınlığın olduğu bir işe ama yok maalesef mutsuz insanlar bu yüzden çoğalıyor işte. Yani diyeceğim o ki huzurlu olduğun işi bırakmak ile evet hata yapmışın ama bunu düşünüpte kendini kahretme ve kesinlikle gidip onlara beni alın demeye kalkma bir duruşun olsun bence ordan gitmiş olsan bile.Kimse den yardım isteme en yakınından bile otur işini kendin ara .Kimse kimseye bişi yapmıyor bu devirde maalesef . Tecrübeyle sabittir.

Öyle güzel yazmıssınız ki tam benim içimden geçtiği gibi... Beni bunları yapmam da cesaretlendiren de zaten hayatımı ailemden cok işyerinde geçiriyorsam orda da mutlu olmam gerekliliği... Eski işyerindekilerden yönetici ve söz sahibi olmayan arkadaşlarımla görüştüm dün senin için konusalım dediler ne evet ne hayır dedim ama bugün konusmayın dicem çünkü muhtemelen yeni aldıkları kişiyi göndermicekler hem o kişinin de ihtiyacı vardır sonuçta ve ben gururumu hiçe saydım diye yine mutsuz olcam. O yüzden dediginiz gibi mücadeleye devam
 
Sizi kutluyorum o zaman bunu becerebiliyorsanız


Öyle güzel yazmıssınız ki tam benim içimden geçtiği gibi... Beni bunları yapmam da cesaretlendiren de zaten hayatımı ailemden cok işyerinde geçiriyorsam orda da mutlu olmam gerekliliği... Eski işyerindekilerden yönetici ve söz sahibi olmayan arkadaşlarımla görüştüm dün senin için konusalım dediler ne evet ne hayır dedim ama bugün konusmayın dicem çünkü muhtemelen yeni aldıkları kişiyi göndermicekler hem o kişinin de ihtiyacı vardır sonuçta ve ben gururumu hiçe saydım diye yine mutsuz olcam. O yüzden dediginiz gibi mücadeleye devam
Bencede kesinlikle almaları icin soyleme o arkadaslarinda egolarini tatmin ederler yüzüne gulup bak yine kaldi buraya derler bunlar olmasa bile bu ihtimaller ileride canini sikar.sen kariyerini dusunmusun ahlayip vahlama hep önüne bak cnm .Bir gun cok iyi bir yer mutlaka olur diye düşünüyorum bu dilek benim icinde gecerli:))
 
Ortama takılmamayı ögrenmelisiniz. Bu önemli bir kriter bence. Tabiki insan ister iş arkadaşlarıyla huzurlu olsun ama gruplaşma,yeni geleni dışlama her ortamda karşınıza çıkar,çıkacaktır. Geçen gün bir öğretmen konu acmıştı bununla ilgili ki devlet dairesi bahsedilen yer,okul orada bile var kaldı ki özel sektör çok daha farklı çünkü insanların işlerini kaptırma,çıkarılma yada ayağının kaydırılmasi korkuları var çünkü garantileri yok.
Diğer durum yani yöneticinizin tutumu hakkında şunu söyleyebilirim, siz birebir yaşayıp görseydiniz keşke,bir başkasının lafıyla hareket etmeseydiniz
Şeytan Marka Giyer filmini izlemediyseniz tavsiye ederim. Filmin konusu tamda böyle bir kadın yönetici ve yükselmeye calışan bir çalışan ile ilgili. Çok güzel,eğlenceli bir tarzda,dramatize etmeden anlatmış bir film. Muhakkak izleyin derim.
 
Iyi yapmışsın. Ben de çok iyi bir yerde iyi maaşla bir ise girmiştim ama ortam olarak berbattı. Ki kaç yerde çalıştım hiç uyum saglayamama vs gibi durumlarım olmamıştı. Yalnız kalmıştım resmen burda. Psikolojim bozulmuştu. Ben senin gibi çıkmadım tam 2 sene kaldım isim ve maasim iyi diye. Ama baktım yok olmuyor yüzü gulmeyen mutsuz bir insan oldum.kpss ye hazırlandim. Atandim ve çıktım direkt. Zerre üzülmedim. Ha şimdi memurluk olarak cok yoğun ve stresli bir kurumda çalışıyorum ama daha mutluyum. Huzursuz mutsuz kötü bir psikolojiyle çalışılmaz. Çok pismanim erken cikmadigim icin
 
Huzurlu olduğunuz işinizi daha iyi bir teklif gelince bırakmışsınız ki ben bunu doğal karşılıyorum. Daha fazla paraya hayır diyecek insan sayısı çok azdır. Herkes daha fazla kazanmak ister. Bence burada sorun sizde değil. Fakat ikinci işinizden çevrenizdeki insanlar yüzünden ayrılmanız hata olmuş. Sizde bir sorun varsa burada vardır bence. Belki de diğer işinizdeki huzurlu ortama alıştığınız için size garip geldi. İş hayatında sizden kaynaklanmayan olumsuzlukların sizi etkilemesine izin vermemelisiniz. Kimse konuşmazsa konuşmasın, kendileri kaybeder. Ben olsam bir iki kere girişimde bulunup adım atarım, baktım ki dışlanıyorum ben de onları dışlarım. Hiç tenezzül edip konuşmam, kafama da takmam. Bunu bir daha yapmayın. Burada da insanlar söylemişler başkalarına fazla takılmamak gerektiğini. Evet iş ortamı, zamanımızın çoğunun geçtiği ortam ama o olumsuzlukların sebebi siz değilseniz işten ayrılmaya hiç gerek yok bence. Ben şu an üniversite öğrencisiyim, herhalde iş hayatına atıldığım zaman yurtta kalmış olmam sayesinde edindiğim bazı kabiliyetleri uygulamakta zorlanmam. :KK70: İlk iki sene yurttaki oda arkadaşlarım iyiydi, hepsiyle aramız çok iyiydi ve çok sıcak, samimi bir ortamımız vardı. Üçüncü yılımda iki oda arkadaşım da normal yaşamda dönüp merhaba bile demeyeceğim insanlardı, çok ısınamadık birbirimize, soğuk bir ortamda çok mecbur kalmadıkça konuşmayarak seneyi tamamladım. Dördüncü yani bu senemin başında da sorunlu biri vardı odamda, uyumlu olamadık ve bazı sorunlar yaşadık, bu defa bununla mecbur kaldığım halde hiç muhatap olmadım, suratına bile bakmadım falan filan. Sonra odamı değiştirdim (bu değişikliğin sebebi başka) , şimdikiler de iyiler yani bi sıkıntı yok. Yani görmek istemediğim insanı gayet de kolay bir şekilde görmeyen biriyim ben. Ki bu insanlar aynı odada uyuduğum, her sabah uyandığımda yüzlerini gördüğüm, birlikte yaşamak zorunda kaldığım insanlardı.Siz de öyle olun. İş hayatında en azından akşam olunca evinize gidiyorsunuz.

Tabi bu hayatta paradan daha önemli iki şey var: sağlık ve huzur.
 
bende çok dertliyim bu iş bulma ve işe devam etme konusunda...
toplam 5 ayda 3. işime başlayıp son olarakta iki gün önce bıraktım.
ilk işimden daha iyi bi teklif aldığım daha rahat edecegim diyerek cıktım ama hiçte öyle olmadı.
1ay evde oturdum 1 hafta önce tekrar başladım ve maas sıkıntısı olan biyer oldugunu ögrenip ertesi gün işi bıraktım.
çalısanlara 6 aydır tam maas vermeyen biyermiş ve banada senin için öyle olmayacak sen zamanında alacaksın diye telefon acan bir patronla karşı karşıyayım.
inansam mı inanmasam mı bilmiyorum. şuan bile telefon bekliyo benden. ama cok karışıgım.

ilki benim hatamdı bıraktım işi ama bu son ikisi için ben hatalı degilim sanırım.
artık sıkıldım özel sektördende bu tarz sorunlardan insanlardan da :KK14:
 
Kabusta burda başlıyor.Yeni işimde ortam çok çok kötüydü kimse benle muhatap olmuyor, bana dair özel bir soru bile sormuyorlardı.Öğle aralarında ben bir bankta oturuyorum onlar karsı bankta oturuyor.Sabah işyeri alanına aynı anda giriyoruz günaydınlarıma kafa sallayıp benden 10 adım önden yürümeler...Departman arkadaslarım 1.5 ay boyunca cep telimi bile almıyordu bırde sureklı kendı aralarında yuksek sesle konusup,onun bunun arkasından konusup, işle ilgili hep mutsuzluk isyan dinliyordum. Bir de yaşı büyük bir adam vardı departmanda belden asagı sürekli küfür eden, benımle tek diyaloga giren ama beni rahatsız eden lakayit konuşmalar yapan... Artık tahammül edemez olmustum ve 1.5 ay sonra istifamı verdim

İkinci şirketi sırf bu sebeplerle bıraktıysan evet abartıyorsun bence.
Sana selam verilmemesi dışında başka yapılan bir hakaret veya mobing durumu yokmuş gibi görünüyor. İş hayatı tuhaf bir dünya işte. Bence bazı şeyler tolere edilebilir.
Ki 10 yılda neleri görmezden geldim bir ben bilirim. İlk zamanların acemiliğiyle bir lafla çantamı alıp çıkıyordum. Sonra ben niye gidiyorum sıkıysa onlar gitsin demeye başladım.
 
Bencede kesinlikle almaları icin soyleme o arkadaslarinda egolarini tatmin ederler yüzüne gulup bak yine kaldi buraya derler bunlar olmasa bile bu ihtimaller ileride canini sikar.sen kariyerini dusunmusun ahlayip vahlama hep önüne bak cnm .Bir gun cok iyi bir yer mutlaka olur diye düşünüyorum bu dilek benim icinde gecerli:))
Amin inşaallah:)

Ortama takılmamayı ögrenmelisiniz. Bu önemli bir kriter bence. Tabiki insan ister iş arkadaşlarıyla huzurlu olsun ama gruplaşma,yeni geleni dışlama her ortamda karşınıza çıkar,çıkacaktır. Geçen gün bir öğretmen konu acmıştı bununla ilgili ki devlet dairesi bahsedilen yer,okul orada bile var kaldı ki özel sektör çok daha farklı çünkü insanların işlerini kaptırma,çıkarılma yada ayağının kaydırılmasi korkuları var çünkü garantileri yok.
Diğer durum yani yöneticinizin tutumu hakkında şunu söyleyebilirim, siz birebir yaşayıp görseydiniz keşke,bir başkasının lafıyla hareket etmeseydiniz
Şeytan Marka Giyer filmini izlemediyseniz tavsiye ederim. Filmin konusu tamda böyle bir kadın yönetici ve yükselmeye calışan bir çalışan ile ilgili. Çok güzel,eğlenceli bir tarzda,dramatize etmeden anlatmış bir film. Muhakkak izleyin derim.
Mutlaka izlicem

Iyi yapmışsın. Ben de çok iyi bir yerde iyi maaşla bir ise girmiştim ama ortam olarak berbattı. Ki kaç yerde çalıştım hiç uyum saglayamama vs gibi durumlarım olmamıştı. Yalnız kalmıştım resmen burda. Psikolojim bozulmuştu. Ben senin gibi çıkmadım tam 2 sene kaldım isim ve maasim iyi diye. Ama baktım yok olmuyor yüzü gulmeyen mutsuz bir insan oldum.kpss ye hazırlandim. Atandim ve çıktım direkt. Zerre üzülmedim. Ha şimdi memurluk olarak cok yoğun ve stresli bir kurumda çalışıyorum ama daha mutluyum. Huzursuz mutsuz kötü bir psikolojiyle çalışılmaz. Çok pismanim erken cikmadigim icin
Siz gerçekten sabırlıymışsınız tebrik ediyorum sabrınızı ve başarınızı
Huzurlu olduğunuz işinizi daha iyi bir teklif gelince bırakmışsınız ki ben bunu doğal karşılıyorum. Daha fazla paraya hayır diyecek insan sayısı çok azdır. Herkes daha fazla kazanmak ister. Bence burada sorun sizde değil. Fakat ikinci işinizden çevrenizdeki insanlar yüzünden ayrılmanız hata olmuş. Sizde bir sorun varsa burada vardır bence. Belki de diğer işinizdeki huzurlu ortama alıştığınız için size garip geldi. İş hayatında sizden kaynaklanmayan olumsuzlukların sizi etkilemesine izin vermemelisiniz. Kimse konuşmazsa konuşmasın, kendileri kaybeder. Ben olsam bir iki kere girişimde bulunup adım atarım, baktım ki dışlanıyorum ben de onları dışlarım. Hiç tenezzül edip konuşmam, kafama da takmam. Bunu bir daha yapmayın. Burada da insanlar söylemişler başkalarına fazla takılmamak gerektiğini. Evet iş ortamı, zamanımızın çoğunun geçtiği ortam ama o olumsuzlukların sebebi siz değilseniz işten ayrılmaya hiç gerek yok bence. Ben şu an üniversite öğrencisiyim, herhalde iş hayatına atıldığım zaman yurtta kalmış olmam sayesinde edindiğim bazı kabiliyetleri uygulamakta zorlanmam. :KK70: İlk iki sene yurttaki oda arkadaşlarım iyiydi, hepsiyle aramız çok iyiydi ve çok sıcak, samimi bir ortamımız vardı. Üçüncü yılımda iki oda arkadaşım da normal yaşamda dönüp merhaba bile demeyeceğim insanlardı, çok ısınamadık birbirimize, soğuk bir ortamda çok mecbur kalmadıkça konuşmayarak seneyi tamamladım. Dördüncü yani bu senemin başında da sorunlu biri vardı odamda, uyumlu olamadık ve bazı sorunlar yaşadık, bu defa bununla mecbur kaldığım halde hiç muhatap olmadım, suratına bile bakmadım falan filan. Sonra odamı değiştirdim (bu değişikliğin sebebi başka) , şimdikiler de iyiler yani bi sıkıntı yok. Yani görmek istemediğim insanı gayet de kolay bir şekilde görmeyen biriyim ben. Ki bu insanlar aynı odada uyuduğum, her sabah uyandığımda yüzlerini gördüğüm, birlikte yaşamak zorunda kaldığım insanlardı.Siz de öyle olun. İş hayatında en azından akşam olunca evinize gidiyorsunuz.

Tabi bu hayatta paradan daha önemli iki şey var: sağlık ve huzur.
Kesinlikle!
bende çok dertliyim bu iş bulma ve işe devam etme konusunda...
toplam 5 ayda 3. işime başlayıp son olarakta iki gün önce bıraktım.
ilk işimden daha iyi bi teklif aldığım daha rahat edecegim diyerek cıktım ama hiçte öyle olmadı.
1ay evde oturdum 1 hafta önce tekrar başladım ve maas sıkıntısı olan biyer oldugunu ögrenip ertesi gün işi bıraktım.
çalısanlara 6 aydır tam maas vermeyen biyermiş ve banada senin için öyle olmayacak sen zamanında alacaksın diye telefon acan bir patronla karşı karşıyayım.
inansam mı inanmasam mı bilmiyorum. şuan bile telefon bekliyo benden. ama cok karışıgım.

ilki benim hatamdı bıraktım işi ama bu son ikisi için ben hatalı degilim sanırım.
artık sıkıldım özel sektördende bu tarz sorunlardan insanlardan da :KK14:
Aynen öyle bende çok sıkıldım insanların oyunlarından hırslarından samimiyetsizliklerinden :(
İkinci şirketi sırf bu sebeplerle bıraktıysan evet abartıyorsun bence.
Sana selam verilmemesi dışında başka yapılan bir hakaret veya mobing durumu yokmuş gibi görünüyor. İş hayatı tuhaf bir dünya işte. Bence bazı şeyler tolere edilebilir.
Ki 10 yılda neleri görmezden geldim bir ben bilirim. İlk zamanların acemiliğiyle bir lafla çantamı alıp çıkıyordum. Sonra ben niye gidiyorum sıkıysa onlar gitsin demeye başladım.
Bütün gün aynı ortamda hiç bir diyaloga girmiyorlardı 1,5 ay sürmesi normal değil diye düşünüyorum
 
İş ortamı kazandığın paradan daha önemli !!bunu yasamış biri olarak söylüyorum mutluysan işe mutlu gidiyorsan az parada alsan hayatını kaliteli yaşıyorsun
 
Back
X