- 14 Şubat 2017
- 964
- 958
- 103
- Konu Sahibi kelebek_gibi
-
- #21
Ben İstanbul'da işsizim artık canıma tak etti. Aynı sizin gibi mezunu çok veren bir bölümden mezun oldum. 3 ay dönemsel çalıştım sonrasında da bulamadım. 1 yıldır işsizim. Mağazalar bile geri dönüş yapmıyor. Çok yere başvurdum hatta geçen hafta toplu mülakata gittim olmadı. Bazı yerler deneyim istiyor o da bende yok. Bu sene mezun olan alt sınıf arkadaşım buldu ben bulamadım. Böyle ola ola işten de soğudum. Sürekli insanların evde napıyorsun demelerinden de gına geldi.
İnşallah dediğiniz gibi olur teşekkür ederim...Allah hayırlısını nasip etsin, inşallah bi yol bulursunuz. Kendinize yüklenmeyin, nasipten ötesi Yok, bakın nice memurlar 1 gecede işinden oldu, kimin ne olacağının garantisi Yok, Allah bir kapı açar inşallah size
Esnaflık yapıyorum. Gayette memnunum. Benim işim benim kurallarım..kimseye hesap vermiyorum. Tabi işini dürüst, temiz yaptığın sürece.... sende düşün hangi işlere yeteneğin var. Bu işi hayata geçirebilmek içinnn ne kadar sermaye ya da destek bulabilirsin. Araştır. Hayata geçir. Ülkemizde üniversite mezunu çok işsiz var. Birileri iş bulsada mutlaka açıkta kalanlar olacak. Ülkemizin gerçeği bu. Çünkü üretim az. Ama sen kendi çabanla devletin sana vereceğinden daha iyisini yapabiliesin.
Hahah Umarım evde kalmazsın iş bulmayı bekleyerek.Ben de önce iş sonra evlilik diyorum ama iş bulmayı beklersem evde kalacağım gibiİmkânın varsa en guzeli kendi işin. İyice araştırıp yapabileceğinden emin olduktan sonra bu yönde ilerle bence.
Aynı durumdayız lakin benim psikolojim seninki gibi değil. Öğretmenlik yaparken bırakıp evlendim çünkü eşimin benim olduğum yere gelme ihtimali yoktu. 3 yıldır işsizim, özel kurumlar köle gibi çalıştırdığı için istemiyorum eşim de o şekil de çalışmama razı değil zaten. Kpss ile atansam 6 yıl ayrı kalmamiz gerek öyle bir ihtimal zaten olamaz. Millet illaki bir şeyler sorar.Ben buraya hep yazıyorum birilerine faydası olsun diye ben bunun çözümünü buldum, insanlara açıklama yaptıkça başka şeyler soruyorlar ardı kesilmiyor, bakın buraya size yazdığım gibi anlatsam kesmezler ve ben bu soruların iyi niyetler sorulduğunda artık kesinlikle inanıyorum o yüzden ehh o kadar okudun ev hanımı oldun diyenlere , e ben çalışmak için okumadım ki zengin yakışıklı iyi huylu koca bulayım diye okudum buldum da bir elim yağda diğeri balda köle miyim çalışayım, çalışmak iyi bir şey olsa üstüne para vermezler diyorum.kesiyorlar seslerini. Çünkü bunlar sen işe girsen atansan ,yazık o kadar okudun doğuda heba oluyorsun, kendi işini kursan e esnaf olcaktin madem niye okudun, evlendin,iş bulamadın yazık. iş buldun,evde kaldın yazık derler. Ver beklemedikleri cevapları kalsinlar öyle.
Canım seninle aynı durumdayız .. Bende mezun olduktan sonra 1 yıl çalıştım sonra evlendim ve eşimin görev yaptığı şehire geldim. Burada bir kadın için is imkanları cok kısıtlı ve ben bunu malesef kimseye anlatamıyorum . kpss ye çalışsam eşimle ayrı kalma gibi bir durumumuzda olamaz. Zaten mezun olduğum bölümden atanmam için en az 90 falan çekmem gerekiyor.. Oda bir ihtimal.. Toplamda 8 aydır işsizim ama 8 yıldır issizmisim gibi bir muamele görüyorum ve oldukça canımı sıkıyor bu durum. 2 sene sonra kendi memleketimize döneceğiz ve orda is sıkıntısı cekmeyecegimden hemen is bulacagimdan eminim.. Yani senin gibi çok kişi var kafaya takacak olursan işin içinden çıkamazsın kendine verdiğin zararla kalırsın önemli olan senin psikolojin fazla yıpratma kendini lütfen..Merhaba kızlar...Uzun zamandır forumu takip ediyorum ancak Yeni üye olup size bir konu hakkında danışmak istedim.
Lise yıllarımda Çalışkan bir öğrenciydim.İyi bir not ortalaması ile mezun oldum.Üniversite sınavında da iyi bir puan kazandım ancak o dönem aklıma yatan,sonradan yanlış tercih olduğunu anladığım çok fazla mezun veren bir bölüm seçtim.Bir yıl daha hazırlanıp daha iyi bir bölüm kazanabilirdim fakat sınav psikolojisi ile göze alamadım.
Üniversite okurken 2. Sınıfta başka bölümler araştırdım geçiş yapmak için..hatta okulu bıraktım ama kısa sürdü sonra geri döndüm derken okulu bitirdim.
Okul bittikten sonra evlendim ve küçük bir ilçeye taşındım.Haliyle iş imkanı kısıtlı ve Başvurduğum yerlerden bir dönüş alamadım. Diplomalı ev hanımı oldum. Bütün arkadaşlarım iyi kötü bir yere geldiler çalışıyorlar ben onların yanında kendimi eksik,boş ve işe yaramaz biri gibi hissetmeye başladım. Eş dost görüştüğüm her insan oraya başvur buraya başvur kulaktan dolma şeylerle yardımcı olmaya çalışıyor ama bu insanları böyle konuşması bile beni üzüyor. O kadar başarılı bir öğrenciyken niye bu duruma geldim diye düşünüyorum zaman zaman. Tekrar üniversite okumayı bile düşündüm ama imkansız doğru düzgün kurs bile yok yaşadığım yerde.Aöf okumam da gereksiz çünkü üniversite okurken açıköğretimden de başka bir bölüm okudum yani 2 diplomam var..
şuan kendime olan inancımı yitirdim KPSS ye bile hazırlanmıyorum çünkü yapabileceğime inanmıyorum dediğim gibi özgüvenim yok.. Zaten KPSS ile atanmak çok zorlaştı ve tayinim çıksa bile gidemem eşimden dolayı. Var mı benim gibi kendini böyle hisseden? Farklı bakış açısına, yol gösteren dert ortaklarına ihtiyacım var. Siz nasıl çıktınız bu psikolojiden?
Ben de uzun zamandır is arıyorum uni mezunuyum. Kpss de atanması çok zor bir bölüm. Büyük şehirde olmama rağmen is bulamıyorum deneyim istiyorlar. İnş sen bulursun güzel bir iş Allah yardimcin olsun
O kadar doğru yazmışsınız ki.. ben de yoruldum gerçekten. Aylardır telefonumun sesini kısmıyorum belki bu gün ararlar diye. genelde başka şehirlerde yaşayan arkadaşlarım burada daha kolay iş bulabileceğimi düşünüyorlar ama öyle olmuyor maalesef aylardır bekliyorum.Ben de üniversite mezunu işsizlerden biriyim. Böyle konuları görünce yazamadan duramıyorum umarım bütün iş arayanlar aradığı işe kavuşur.
Beklemek bir yerlerden ümit ummak aynı anda elalem çetesine hesap vermek o kadar yorucu ki. Her gün bu hafta iş bulacağım diye uyanıyorum. En azından umudum oluyor. Kendinizi bırakmayın sakın. İlçede iş bulmak daha da zor maalesef.
Canım seninle aynı durumdayız .. Bende mezun olduktan sonra 1 yıl çalıştım sonra evlendim ve eşimin görev yaptığı şehire geldim. Burada bir kadın için is imkanları cok kısıtlı ve ben bunu malesef kimseye anlatamıyorum . kpss ye çalışsam eşimle ayrı kalma gibi bir durumumuzda olamaz. Zaten mezun olduğum bölümden atanmam için en az 90 falan çekmem gerekiyor.. Oda bir ihtimal.. Toplamda 8 aydır işsizim ama 8 yıldır issizmisim gibi bir muamele görüyorum ve oldukça canımı sıkıyor bu durum. 2 sene sonra kendi memleketimize döneceğiz ve orda is sıkıntısı cekmeyecegimden hemen is bulacagimdan eminim.. Yani senin gibi çok kişi var kafaya takacak olursan işin içinden çıkamazsın kendine verdiğin zararla kalırsın önemli olan senin psikolojin fazla yıpratma kendini lütfen..
O kadar doğru yazmışsınız ki.. ben de yoruldum gerçekten. Aylardır telefonumun sesini kısmıyorum belki bu gün ararlar diye. genelde başka şehirlerde yaşayan arkadaşlarım burada daha kolay iş bulabileceğimi düşünüyorlar ama öyle olmuyor maalesef aylardır bekliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?