İşsizlik ve Fakirlik Derdi

adiy0k

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
6 Temmuz 2018
45
67
8
Üniversiteden mezun olup referanssız ve deneyimsiz bir gariban olarak iş ilanlarına başvurmakla beraber ansızın kendimi dilenci gibi hissetmeye başladım. 4 yıl öğrenci pozisyonunda kalıp iş gücüne yüklenmememe ve işsizlik oranlarına dahil olmamama rağmen kendimi bir kast sistemine hapsedilmiş gibi hissediyorum. Emek verip karşılığı olan 3 kuruşu dahi alamama ihtimalinin bu kadar yüksek olması, iş görüşmesine gidince kendini bir et parçası gibi pazarlama zorunluluğu ve dürüstlüğe olan tahammülsüzlük karşısında emeğimin sömürüleceği bir düzene girmek için dahi köpek çekmek diye tabir edilen o pozisyona itildiğimi hissediyorum. Zenginlerin, zenginlere yalakalık edenlerin çocuğu değilim diye listenin dibine atılıyorum. Kimsenin sempatisini kazanamayacağım ve deneyim kazanma fırsatının dahi bana lütfedilmeyeceği bir sıçan yarışında kısılıp kaldım. Halbuki tek istediğim şey bu sıçan yarışına hiç girmemek ya da mümkün olduğunca kısa sürede uzaklaşarak kimsenin fiziksel saldırısına maruz kalmayacağım kadar güvenli ve onurlu bir şekilde yaşayabileceğim, bunun dışında her türlü konfordan feragat etmeye hazır olduğum bir yaşam tarzına kavuşmaktı. Ama kim bilebilirdi piyasada azına tamah edilecek kadar dahi ekmek olmadığını! Elbette biliyormuştur birileri, fakat bu gerçeği paylaşmaya gerek duymamışlar. Ekmek aslanın ağzında değilmiş, çoktan yutmuş, ben de çıkış kapısında bekliyormuşum meğerse.
 
Ben de yeni mezunum. Henüz iş arama sürecine başlayamadım. Hayırlısı olsun.
Kısmetimiz bir yerde bizi bekliyordur, içinizi karartmayın.
 
Ne mezunusun bilmiyorum ama şimdiki aklım olsa iş hayatına gireceğime babama kredi çektirir 3,5 milyoncu açardım :D
Şaka bir yana bu devirde çalışılmaz, hele özel sektörde asla. Rezillik.
Bu devirde hukuk gibi, tıp gibi alanlardan mezun değilsen sıfırsın. Onlar da ilk 5-10 sene sürünüyor gerçi ama sonrası iyi en azından. Diğerlerinin sürünmesi baki kalıyor.
 
Okuldan ilk mezun Olduğum yıllar geldi aklıma .
Çok çektim çok ...
Seni o kadar iyi anlayabiliyorum o Yüzden .
Ne okudun bilmiyorum ama KPSS sınavlarını mutlaka dene bir kursa yazılarak KPSS ye hazırlan .
Bir yandan da özel sektörde iş imkanlarını kovala .
Allah'ım tez zamanda rızkını versin bekleyen iş arayan her insanın da kapısını açsın .
 
Öyle demeyin her şey süper. On numarayız, etraf iş kaynıyor, siz beğenmiyorsunuz bence!!!!!
Diyorlar hep..
Allah yardımcınız olsun.

Normal de ben öyle diyenlerdendim, çünkü bi işten çıkıp ertesi gün iş bulabiliyordum. taaa ki nişanlanana kadar! gittiğim görüşmeler hep nişanlısın evlenince çalışmazsın diye son buluyordu. evlendim çocuğun olur diye işe alınmadım hep! çok şükür ki 4 aydır bi yerde çalışıyorum
 
Profilinizde öğretmen yazıyor, doğruysa umarım alımı fazla olan bir alandan mezunsunuzdur.

Ben öğrencilerin de bu kadar toz pembe bakıyor olmasına şaşırdım, eğer su an bu duruma şaşıran çoksa...
Memleketin hali ortada, iş bulan meslekler ve diğerleri ortada, hayal kırıklığı olan kısmı tam olarak neresi? Ülke gerçeklerine bu kadar mı gözü kapalı öğrenci arkadaşlarımın?

Bir kaç şansınız var o sisteme girmemek için.
1) doktor olacaksınız. Mezun olup zorunlu hizmetle zaten devlette direkt kadro edinip, devlet memuru olarak hayatınıza devam edeceksiniz... stresli ve şiddete maruz kalma ihtimalimizin yüksek olduğu bir işiniz olacak.

2) özel bir yeteneginiz olacak kimsede olmayan.. yada az kişide olan.

3) geleceği doğru okuyacaksınız, 2 sene sonrası için doğru yaptığınız bir tespit bir işten çok ekmek yemenizi sağlar...

Örnek olarak, 7-8 yıl önce mobil uygulama yazmayı öğrenenler, takip edilen 2-3 yıl ciddi Ekmeğini yedi.
İyileri ekmeğini yemeye devam ediyor.
Ortalama olanlar da zaten kazanacağını kazandı, ortalama devam ediyor gibi...
Yada bazı sosyal medya girişimcileri gibi...

Bunun dışında çirkin bir tabir ama evet eğitiminizi, karakterinizi ve yeteneginizi pazarlamak durumundasınız.
Kendinizi yaralamamak adına, biraz daha az duygusal bakmanızı tavsiye ederim..
 
Normal de ben öyle diyenlerdendim, çünkü bi işten çıkıp ertesi gün iş bulabiliyordum. taaa ki nişanlanana kadar! gittiğim görüşmeler hep nişanlısın evlenince çalışmazsın diye son buluyordu. evlendim çocuğun olur diye işe alınmadım hep! çok şükür ki 4 aydır bi yerde çalışıyorum
İş ne işi? Asgari ücret işi mi?
Gerçi ne anlatıyorum ki mühendis gidip kasiyer oluyor kimsenin de umrunda değil. Herkes memnunsa beni de ilgilendirmiyor artık açıkçası.
 
Profilinizde öğretmen yazıyor, doğruysa umarım alımı fazla olan bir alandan mezunsunuzdur.

Ben öğrencilerin de bu kadar toz pembe bakıyor olmasına şaşırdım, eğer su an bu duruma şaşıran çoksa...
Memleketin hali ortada, iş bulan meslekler ve diğerleri ortada, hayal kırıklığı olan kısmı tam olarak neresi? Ülke gerçeklerine bu kadar mı gözü kapalı öğrenci arkadaşlarımın?

Bir kaç şansınız var o sisteme girmemek için.
1) doktor olacaksınız. Mezun olup zorunlu hizmetle zaten devlette direkt kadro edinip, devlet memuru olarak hayatınıza devam edeceksiniz... stresli ve şiddete maruz kalma ihtimalimizin yüksek olduğu bir işiniz olacak.

2) özel bir yeteneginiz olacak kimsede olmayan.. yada az kişide olan.

3) geleceği doğru okuyacaksınız, 2 sene sonrası için doğru yaptığınız bir tespit bir işten çok ekmek yemenizi sağlar...

Örnek olarak, 7-8 yıl önce mobil uygulama yazmayı öğrenenler, takip edilen 2-3 yıl ciddi Ekmeğini yedi.
İyileri ekmeğini yemeye devam ediyor.
Ortalama olanlar da zaten kazanacağını kazandı, ortalama devam ediyor gibi...
Yada bazı sosyal medya girişimcileri gibi...

Bunun dışında çirkin bir tabir ama evet eğitiminizi, karakterinizi ve yeteneginizi pazarlamak durumundasınız.
Kendinizi yaralamamak adına, biraz daha az duygusal bakmanızı tavsiye ederim..

Cevabınız için teşekkürler. Fakat ne yazık ki doktor, dahi, müneccim veya yazılımcı olma şerefine nail olamadım. Sanırım kapitalist düzeni şöyle derin bir nefes alarak benimsemem ailem üzerinden asalak gibi yaşamama tek başına çözüm değil. Benim bu düzeni yıkmak için aklıma gelen tek bir çözüm önerisi var, o da her ne kadar bu forumda paylaşması ironik de olsa, insanların çocuk yapmayı kesmesi. Sanırım yeni misyonum bu düşünceyi kadınlarkulubunde yaymak.
 
İş ne işi? Asgari ücret işi mi?
Gerçi ne anlatıyorum ki mühendis gidip kasiyer oluyor kimsenin de umrunda değil. Herkes memnunsa beni de ilgilendirmiyor artık açıkçası.

ben konya da yaşadığım için memurlar dışında özel sektör çok fazla maaş vermez. şuan aldığım tutar 2000. ki sadece mesleğimizi değil farklı işler de yaptırırlar :)
 
Asgari ücretin 1600 lira olduğu ülkede herkes kendini dilenci gibi hissesiyor zaten.

Umarım yakın zamanda emeklerinizin karşılığını alırsınız :KK66:
Asgari ücretle calisanlar a göre ekonomi çok iyi.cok konusurum da neyse.konu sahibini bilmem ama malum partiye oy verenler üniversiteli issizler
 
İş ne işi? Asgari ücret işi mi?
Gerçi ne anlatıyorum ki mühendis gidip kasiyer oluyor kimsenin de umrunda değil. Herkes memnunsa beni de ilgilendirmiyor artık açıkçası.

bence ehonomi çok eyi.. ne var yani öğretmen olan günlük yevmiye ile işe girsin ne olacak.. iş var annem beğenmiyor insanlar.. (allahım bana bu anı yaşattığın için şükürler olsun :27: )

neyse, şuraya da bir kamu spotu bırakayım.. arkadaşlar gerek bu ülkede kalacaksanız, gerek yurt dışı düşünüyorsanız yemişim üniversitesini.. yazılımcı olun, C dilleri başta olmak üzere en az 5 dil öğrenip freelance çalışın.. 1 yıl öğretmen maaşıyla kazanacağınızın 3 katını kazanırsınız.. klişeleşmiş meslekler çok kazandırmadığı gibi, ilkokul mezunu işvereninizin altında sucuk gibi ezilmek de cabası.. siz ofisi dinleyin, pişman olmazsınız..
 
Cevabınız için teşekkürler. Fakat ne yazık ki doktor, dahi, müneccim veya yazılımcı olma şerefine nail olamadım. Sanırım kapitalist düzeni şöyle derin bir nefes alarak benimsemem ailem üzerinden asalak gibi yaşamama tek başına çözüm değil. Benim bu düzeni yıkmak için aklıma gelen tek bir çözüm önerisi var, o da her ne kadar bu forumda paylaşması ironik de olsa, insanların çocuk yapmayı kesmesi. Sanırım yeni misyonum bu düşünceyi kadınlarkulubunde yaymak.

valla yıllardır yıkanma, ter kokmama sorununu çözemedik, değil ki bilinçli üreme.. sana şimdiden kolay gelsin diyorum ama astronot olmak bile daha kolay, söyleyeyim de :KK53:
 
Üniversiteden mezun olup referanssız ve deneyimsiz bir gariban olarak iş ilanlarına başvurmakla beraber ansızın kendimi dilenci gibi hissetmeye başladım. 4 yıl öğrenci pozisyonunda kalıp iş gücüne yüklenmememe ve işsizlik oranlarına dahil olmamama rağmen kendimi bir kast sistemine hapsedilmiş gibi hissediyorum. Emek verip karşılığı olan 3 kuruşu dahi alamama ihtimalinin bu kadar yüksek olması, iş görüşmesine gidince kendini bir et parçası gibi pazarlama zorunluluğu ve dürüstlüğe olan tahammülsüzlük karşısında emeğimin sömürüleceği bir düzene girmek için dahi köpek çekmek diye tabir edilen o pozisyona itildiğimi hissediyorum. Zenginlerin, zenginlere yalakalık edenlerin çocuğu değilim diye listenin dibine atılıyorum. Kimsenin sempatisini kazanamayacağım ve deneyim kazanma fırsatının dahi bana lütfedilmeyeceği bir sıçan yarışında kısılıp kaldım. Halbuki tek istediğim şey bu sıçan yarışına hiç girmemek ya da mümkün olduğunca kısa sürede uzaklaşarak kimsenin fiziksel saldırısına maruz kalmayacağım kadar güvenli ve onurlu bir şekilde yaşayabileceğim, bunun dışında her türlü konfordan feragat etmeye hazır olduğum bir yaşam tarzına kavuşmaktı. Ama kim bilebilirdi piyasada azına tamah edilecek kadar dahi ekmek olmadığını! Elbette biliyormuştur birileri, fakat bu gerçeği paylaşmaya gerek duymamışlar. Ekmek aslanın ağzında değilmiş, çoktan yutmuş, ben de çıkış kapısında bekliyormuşum meğerse.
Hoşgeldin Gregor Samsa. İşte bu şekilde kendini böcek gibi hissedenler olarak neredeyse 40 yaşına kadar sınavlara girip memur olmaya çalışıyoruz. Kimimiz başarıyor kimimiz bunalıma giriyor. Başaranlara da utanmadan niye özelde çalışmadın zehir gibi gençlersiniz deniyor. Ülke çok garip.
 
İşsizlik çok çok yüksek. Ben açıklanan resmi orana da inanmıyorum açıkçası. 3 üniversiteli kuznim var biri tam mezun olmak üzere bana nasıl iş bulucam dedi açıkçası bilmiyorum dedim. Diğer 2sinin babası zengin anneleri ben bunlara işyeri açıcam dedi. Böyle.
 
Cevabınız için teşekkürler. Fakat ne yazık ki doktor, dahi, müneccim veya yazılımcı olma şerefine nail olamadım. Sanırım kapitalist düzeni şöyle derin bir nefes alarak benimsemem ailem üzerinden asalak gibi yaşamama tek başına çözüm değil. Benim bu düzeni yıkmak için aklıma gelen tek bir çözüm önerisi var, o da her ne kadar bu forumda paylaşması ironik de olsa, insanların çocuk yapmayı kesmesi. Sanırım yeni misyonum bu düşünceyi kadınlarkulubunde yaymak.


Yanlış anlamayın; realite böyle.

Diğer bir çözüm bkz. Herkes üniversite okumak zorunda değil.
Küçümsenen ara elemanlar çok daha rahat iş buluyor.
Anadolu da bir üniversiteden mezun mühendis tırmalamaya çalışırken, bir otomotiv firmasının desteklediği teknik lisede servis elemanı olarak direkt işe başlayan çocuklar 2-3 bin arası kazanıyor.. üstelik lisede okudukları süre boyunca da maaş alıyorlar. Sigortaları da yatıyor.

Bilmem kaç yıl okumuş, üniversite mezunu genç Kadınlar asgari ücret için didinirken, terziler tek bir cekete, elbiseye 300-400 lira dikim parası istiyor...
diktirmek istediğim bir günlük elbise var, uygun terzi bakıyorum, İstanbul da olduğum muhitte tavsiye edilen terziler 300 liradan aşağıya dikmiyor...
İşini iyi yapan marangoz bulmak hayal, işini iyi yapan mobilyacı bulmak da öyle... fabrikasyon değil özel seyler aradığınız an her şey ucuk.
Gibi gibi...
Herkes üniversiteye kapağı atayım sonrası Allah Kerim diye düşünüyor. Sonrası hayal kırıklıkları, yılların emeğine biçilen komik değerler...
 
Dediklerinizi anlıyorum ; iş bulmak zor , hele öğretmenseniz daha zor . Ekonomi kötü , enflasyon almış başını gidiyor .

Ama sizlanmak çözüm getirmez . Bence harekete geçin , sizin bölümümüzde olmasa bile başka is alanları yaratın kendinize .

Ben iyi bir üniversitenin hukuk fakültesinden mezun olacağım . Mezuniyet Sonrası 1 sene sömürü tadında yasal staj var avukat olmak isteyenler için . Bazı Yerler para bile vermez staj sırasında . Staj yapacak yer bulmak zor değil ama parasız çalışmak ve somurulmek var işin ucunda...
Hakim savcı olmak için de tanıdığınız olması zorunlu gibi bir şey .

Peki ben ne yaptım ? Üniversite egitimim sırasında iyi denilecek bir genel ingilizce ve mesleki ingilizce öğrendim , not ortalamami görece yüksek tuttum , yazları uluslarası hukuk bürolari nda staj yaptım ( herkesin girmek için çok uğraştığı Bürolar ) , gönüllü olarak gerek alanımla ilgili gerekse başka alanlarda projelere katıldım... Okul bitmeden iyi bir yerde is buldum . Hiçbirini tanıdığım olmadan yaptım . Yani yapılıyor ama zor .

Sen ne yapabilirsin? İngilizce öğrenebilirsin, gönüllü olarak işlerde çalışabilirsin , @office in de dedigi gibi yazılım öğrenebilirsin ( ben de ogrenmeyi düşünüyorum hatta ) veya kendi alanında ilerlersin, kitap okuyarak kendini geliştirebilirsin vs. Özellikle kurumsal yerlerde özel sektörde çok torpil dönmüyor oraları dene derim , devlete çok olumlu bakmıyorum açıkçası.
 
Back
X