- 6 Temmuz 2018
- 45
- 67
- 8
Üniversiteden mezun olup referanssız ve deneyimsiz bir gariban olarak iş ilanlarına başvurmakla beraber ansızın kendimi dilenci gibi hissetmeye başladım. 4 yıl öğrenci pozisyonunda kalıp iş gücüne yüklenmememe ve işsizlik oranlarına dahil olmamama rağmen kendimi bir kast sistemine hapsedilmiş gibi hissediyorum. Emek verip karşılığı olan 3 kuruşu dahi alamama ihtimalinin bu kadar yüksek olması, iş görüşmesine gidince kendini bir et parçası gibi pazarlama zorunluluğu ve dürüstlüğe olan tahammülsüzlük karşısında emeğimin sömürüleceği bir düzene girmek için dahi köpek çekmek diye tabir edilen o pozisyona itildiğimi hissediyorum. Zenginlerin, zenginlere yalakalık edenlerin çocuğu değilim diye listenin dibine atılıyorum. Kimsenin sempatisini kazanamayacağım ve deneyim kazanma fırsatının dahi bana lütfedilmeyeceği bir sıçan yarışında kısılıp kaldım. Halbuki tek istediğim şey bu sıçan yarışına hiç girmemek ya da mümkün olduğunca kısa sürede uzaklaşarak kimsenin fiziksel saldırısına maruz kalmayacağım kadar güvenli ve onurlu bir şekilde yaşayabileceğim, bunun dışında her türlü konfordan feragat etmeye hazır olduğum bir yaşam tarzına kavuşmaktı. Ama kim bilebilirdi piyasada azına tamah edilecek kadar dahi ekmek olmadığını! Elbette biliyormuştur birileri, fakat bu gerçeği paylaşmaya gerek duymamışlar. Ekmek aslanın ağzında değilmiş, çoktan yutmuş, ben de çıkış kapısında bekliyormuşum meğerse.