Bazen çok bunalıyorum yalan yok ama ben seviyorum İstanbul'u.
Tatile giderken yolda ay ne güzel sakin,ay ne tatlış yer burası(Antalya,Alanya,Bodrum,Çeşme vs)burda insan yaşlanmaz,baksana kornaya bile basmıyor insanlar,ne sakinler vs vs diyerek gidiyorum,dönerken bu hislerden tamamen arınmış halde,trafiği bile özledim diye dönüyorum.
Sizi anlıyorum,zaman zaman cidden yorucu,yıpratıcı İstanbul ama herşeye rağmen seviyorum. Ne bileyim,salacak'tan kız kulesini izlemek,Ortaköy'de yürümek kumpir yemek,Yeşilköy sahilde bisikletle gezmek,Rumeli Kavaği,Pierre Loti daha sayamadığım onca güzellik insana unutturuyor tüm çilesini. Kendi adıma denize aşığım ,deniz olmayan bir yerde yaşayamam gibi geliyor.
Haftasonu kaçılacak minik sevimli bir ev fikri sıcak geldi bana ama kendi adıma haftasonu farklı farklı yerlere gitmeyi tercih ederim,mesela sapanca da minik butik oteller var,oraya gidilebilir en basitinden. Biz oğlumdan önce gidiyorduk,iki çocukla henüz gitmedik,düzeni bozulmasın diye ama seneye kısmet olursa yine gideriz.