Hem çok beğendim, hem çok güldüm gece gece. Keşke dedim bundan 10-11 sene bu konu olsaydı da bende allahım bir benim evim böyle değilmiş deyip kendimi rahatlatsaymışım. Benim kız 13 yaşında dağınıklığı başka tabii saçları dökülüyor ve ben toplayamam iğrenirim diyor. Banyoda köpükleri özellikle fayanslara fırlattığını falan düşünüyorum. Tam bir ergen pisliği yaşıyorum. O'nun odasıymış, O böyle özgürmüş falan, birgün kibriti çakıp odaya demokrasi getirecem neyse. 
Ah bir de küçükken görecektiniz o oyuncaklar, her yerde ayağınıza yapışır, hele o yumurtadan çıkan 50 parçalık minik minik olanlar.Birgün takıldımda sandalyeye çarpıp ayak küçük parmağımı bile kırdım. Hele bir gün çat kapı misafir geldi, kızım 2 yaşında tüm gazeteyi parçalayıp parçalayıp dağıtmış, koltukların her köşesinde uyuyan bebekler ve peluş hayvancıklar, misafir yabancı değil ama, baktı öyle buyur dedik demesine de nereye buyur gel tepeme çık. Bu arada bizimki gazeteleri parçalamaya devam edip kahkahalar atıyor. O zamanlar ağladığım bile olurdu yetişemiyorum diye, çünkü ben de Eylül gibi çalışıyorum, özel okulda hergün 7'de çık 8'de gel. Bir de bütün gün çocukların gürültüsü, patronun dırdırı, velinin cırcırı Sonra baktım ya bu ev benim evim, dağılırsa dağılsın, ne var dağıtan kim canımı verebileceğim yavrum. Eee o zaman haftasonları toplarsın, yıkar ütülersin, hafta içi de yere düşene bir tekme de sen vurursun. İşte böyle kızlar hatta eylül beni başka topikten tanır, valla şimdi 2.yi düşünüyorum, artık hiççç öyle dert edemem kendime. Oh be iyice rahatladım hayatı kaçırmışım ya elimde toz beziyle gezip. Psikopata bağlamıştım, bi de bebekli ev hergün tertemiz olmalı diye ah annem ah benim beynimi yıkamıştı, hergün çamaşır sularıyla sil heryerleri diye. Kızım kreşe başlayınca çok hastalanmıştı, doktor bu çocuk nerde büyüyor, steril mi ediyorsunuz demişti, yavrum hiç mikropla tanışmamış. Bırakın kızlar bırakın dağılsın da kirlensin de o kahkahalar attıkça dağıttıklarıyla siz de oturup yanına dağıtın birlikte. 
Ah bir de küçükken görecektiniz o oyuncaklar, her yerde ayağınıza yapışır, hele o yumurtadan çıkan 50 parçalık minik minik olanlar.Birgün takıldımda sandalyeye çarpıp ayak küçük parmağımı bile kırdım. Hele bir gün çat kapı misafir geldi, kızım 2 yaşında tüm gazeteyi parçalayıp parçalayıp dağıtmış, koltukların her köşesinde uyuyan bebekler ve peluş hayvancıklar, misafir yabancı değil ama, baktı öyle buyur dedik demesine de nereye buyur gel tepeme çık. Bu arada bizimki gazeteleri parçalamaya devam edip kahkahalar atıyor. O zamanlar ağladığım bile olurdu yetişemiyorum diye, çünkü ben de Eylül gibi çalışıyorum, özel okulda hergün 7'de çık 8'de gel. Bir de bütün gün çocukların gürültüsü, patronun dırdırı, velinin cırcırı Sonra baktım ya bu ev benim evim, dağılırsa dağılsın, ne var dağıtan kim canımı verebileceğim yavrum. Eee o zaman haftasonları toplarsın, yıkar ütülersin, hafta içi de yere düşene bir tekme de sen vurursun. İşte böyle kızlar hatta eylül beni başka topikten tanır, valla şimdi 2.yi düşünüyorum, artık hiççç öyle dert edemem kendime. Oh be iyice rahatladım hayatı kaçırmışım ya elimde toz beziyle gezip. Psikopata bağlamıştım, bi de bebekli ev hergün tertemiz olmalı diye ah annem ah benim beynimi yıkamıştı, hergün çamaşır sularıyla sil heryerleri diye. Kızım kreşe başlayınca çok hastalanmıştı, doktor bu çocuk nerde büyüyor, steril mi ediyorsunuz demişti, yavrum hiç mikropla tanışmamış. Bırakın kızlar bırakın dağılsın da kirlensin de o kahkahalar attıkça dağıttıklarıyla siz de oturup yanına dağıtın birlikte. 
can dostumun bize geldiği bir aksam:) kızına birsürü oyuncaklar almıştık ve pizza yemiştik altı üstü
normalde orda yatan velet emeklediğinden oyuncaklar heryerde yeni oyuncağını tanırken geri kalanlar derli toplu 
oğluma, geç kenerada şunu çekip kupamızı almamız lazım dedim
