kızlar sevdikleriniz sizden uzak olduğunuzda elbette üzülürsünüz. uzaklık kötüdür, acıdır ve özlemdir...
istediğiniz zaman ona ulaşmak engel olur, istediğiniz zaman onu görmek zor olur ve zor olduğu için daha çok canınız yanar bunun için hep aklınızın bir ucunda onlar vardır.. çünki seviyorsunuz sevmek budur!... ( ama şunuda unutmayın )
uzaklık bazı degerleri sönmüş her neyse onu tekrar alevlendirir... sevgisini gösteremeyen bir erkek bile daha çok degerlerinin farkına varır ve önündeki o perdeyi sizi kaybetmemek için hemen kaldırır...
ve bizler onlardan uzaktayken onsuzluğun nasıl olduğunu anlamaya başlayacagız. aynı ben gibi...
ben hergün onunlaydım o beni br gün aramassa yada gelemiyorum dese ben çok üzülürdüm. askere gitcegi günü bile düşümezdim.. bekleyenlere imrenerek bakardım. nasıl başarıyorlar diye ?
askere gittiği ilk gün onu bile yolcu edemedim. ailesinin korkusundan beni incitmelerini istememesinden uzaktan baktım ona.. bizim mahalleden geçince sadace ona el sallamakla yetinmiştim ama içimde daha büyük fırtına kopuyordu sanki balkondan aşşağa atlamak istiyordum.. hiç bir şey umrumda değildi ailesi şu bu sadace sonkez sarılmak istedim herşeye rağmen ama olmadı... ilk günler berbattı bir yanım bomboştu sanki herşey ona endexlemişti. o olmadan ben yaşayamazdım ama zamanla alıştım... alışırsın başarırsın... çünki insan oğlu güçlüdür kendini nekadar tanırsa ve kendine nekadar güvenirse bir okadar yönlendirebilir. kendiyle ve özlemiyle başadebilir...
en azından benim onsuzda yaşayabilceğimi anlamış oldum... onsuzda hayattta birşeyleri başarabilcegimi anladım ve daha önemlisi ben o olmadanda onu sevebilirmişim dedim... zamanla artık öyle oluyorki sanki o hiç buradada olmamış gibi ben hiç istanbulda onunla gezmemiş gibiyim... kendimi okadar rahat bıraktımki okadar onunla olmayı başardımki o olmadığı halde onu hiç aramadım o yüzden... sanki hiç gitmemiş gibi yani...
sizlerde alışacaksınız bu deneyimi tatıcak ve daha belirleyici kararlar alıcaksınız... bu süreçte kendinizi de tanımış daha çok anlamaya başlıcaksınız... hiç birşey zor değildir... uzaklık bile inanın... diyorum ya o olmadan onunla olabilirsiniz.. bedeni önemli değil.. içten sahip olmak içten yaşabilmek.. o yüzden kızlar kendinizi sıkmayın, kötü düşünmeyin... sürekli ona yanınızda olduğunu gösterin.. ellerini bırakmayın ve geçecegini dile getirin... ona sevgiliden daha çok arkadas olmaya calısın... onu dinleyin .. bunları yaparsanız o size daha çok bağlanacak....
içimden geldi yazdım niye yazdım bilmiyorum ama çoğunlukla mesajlar hep neyaparım ben diye yorumlanmış.. ondan olsa gerek bu paylaşımım ama dediğim gibi kızlar kendinizi bırakmayın... herşey zamanla geçiyor ve herşey zamanla oturuyor yerine.. siz farkında değilsiniz ama zaman çok çabuk geçiyor.. sadace geçen zamana azda olsa kendinizi verin bırakın zaman aksın onları beyninizle durdurmayın.. sevdiklerinizle olun...
umarım herşey dilediğiniz gibi olur....
gamze bu arada bursaya değil antepe slm söyle :) bak yaa delüü karıı