1 sene öncesine kadar babannem dedem annem babam ben yaşıyorduk. sonra halam eşinden boşandı 2 çocukla bizim eve geldi falan filan. bu yaşıma kadar çok kötü şeyler yaşadım. ben şiddet görmedim ama dedem babannemi döverdi. beni annemi falan azarlardı, hakaretler falan filan. annem çalıştığı için gündüz olanları görmedi. sürekli tartışma sürekli kötü günler... her an içim huzursuzdu acaba anneme kötü bişey der mi annem karşılık verir mi anneme vurmaya kalkarlar mı falan filan...
çook çok kötü günlerdi. ailemizden destek olan kimse yoktu. çok kez annemle oturup ağladık. annem sinir krizleri geçirdi bakan yoktu. tek başıma ne yapacağımı bilmez haldeydim. evdekiler bakıp bakıp gidiyolardı yardım eden yoktu.
annem ilaç almış intihara kalkıştı falan filaann....
evden de ayrılamıyoruz bi annemin maaşıyla ist te geçinmek imkansız. babam bize sahip çıkmıyo mecbur ordayız.
ben üni kazandım. ist ten başka bi şehre geldik. (mecburi oldu) babamda mecbur geldi. burada yaşamak kolay. ev kiraları az. babamın emekli maaşı annemin maaşı benim katkı kredimle şükürler olsun çok iyi geçiniyoruz.
annem kemik erimesi olduğunu öğrendik hastaneye gitti geldi falan. (1 yıl önce) şimdi baya iyileşti
1 yıldır burdayız rahatız.Rabbime şükürler olsun binlerce kez. hep hayalim üni kazanıp o evden bi bahaneyle ayrılmaktı.
şu anda her şey güzel. annem emekli olcak inşallah ocak ayında maaşını almaya başlicak. işten çıkıcak...
fakat ben 1 senedir sürekli rüyamda geçmişimi görüyorum.
her gün hemde... bazen 2 gün görmüyorum diyelim 3. gün gene rüyamda o insanlar. gene biz o evdeyiz gene sıkıntı gene kavgalar... uykumda kendimi sıktığımı hissediyorum. uyandığımda ise etkisinden zor kurtuluyorum. ve 1 yıldır nerdeyse her gün ben annem o evdeyiz rüyalarımda...
kafayı yemek üzereyim. uyku düzenim yok. kötüyüm aslında...
aşkımla 2 senedir beraberiz her zaman destek oldu sakinleştirdi neşelendirdi.
bu gece daha kötü bi rüya gördüm. sabah aradı anlattım. bi psikoloğa danışsana olmicak bu böyle dedi. o da üzgün...
