Öyle güzel yazmışsınız ki teşekkür ederim anlayışınz için bende de öyle bi çekingenlikte var evet suan yoldayim umarim halledebilirim:) ama yazınız beni epey motive etti beni işe alan kişi kimdi bilmiyorum ben direk site üzerinden başvuru yaptım görüşmeye cagirdilar müdüre yazdim gelip istifa yazmaniz gerekli dedi kolay kısmı gectik zor kısım kaldı
Ya koskoca kadın oldum hala böyle şeylerde g.tumden ter damlıyor
Yukarıda biri yazmış ya öğretmen istifa ettiğini söylemek icin anne babasını yollamış diye valla utanmasam da keşke ben de öyle yapabilsem Saka bir yana neden çok zor acaba böyle konularda konuşmak?Tek değilmişim yaa cok şükürYa koskoca kadın oldum hala böyle şeylerde g.tumden ter damlıyor
ben terapiye de gittim aşamadim valla. Aslinda ozguven sıkıntım da yok ama boyleyim ya, isyerinde de mesela, ilgilendigim kişilere kötü haber vermem gerekiyorsa o gün icinde erteleyebildigim kadar erteler, tam mesai bitimine on dakika kala karnima agrilar gire gire ararim:)Ya koskoca kadın oldum hala böyle şeylerde g.tumden ter damlıyor
düşüncesi bile beni rahatlatiyor.Japonyada yaşasan cok mutlu olurmussun çünkü orada bu tarz istifa vs kotu haberleri vermek icin birilerini tutuyorlarmisben terapiye de gittim aşamadim valla. Aslinda ozguven sıkıntım da yok ama boyleyim ya, isyerinde de mesela, ilgilendigim kişilere kötü haber vermem gerekiyorsa o gün icinde erteleyebildigim kadar erteler, tam mesai bitimine on dakika kala karnima agrilar gire gire ararim:)
aileme karsi da oyleyim, biletimi ucuzluktan 5 ay once alirim kivrana kivrana ha simdi ha yarin diye diye 5 gün önce anca soylerim. ailemle sevgilimi tanistiracakken de bulusacaklari mekani geze geze bulduk, rezarvasyonunu yaptik, herseyi ayarladik. babama her aksam konuyu acacagim acacagim acamiyorum. ertesi gun oldu acamiyorum...derken bulusma gununden birkac gün önce anca söyledim:))
cok kotu bir ozellik. bazen parayla birini tutup benim yapamadigim konusmalari yapmasini istiyorum. sevgilimden garanti aldim evlendikten sonra soylemekte zorlanacagim haberler icin elçim olarak ailemle konusacak
Küçükken annem babam böyle kötü olayları büyük tepkilerle karşılardı ben muhtemelen bundandır bendeki durum diye düşünüyorum. Yine ayni şekilde yanımda tartışma çıkmasından da normal bir insandan çok daha fazla etkileniyorum. En ufak olayda ben vınn 
Bu realite showları falan asla izleyemem zaten. Bir de aksi gibi is hayatında bu tarz özellikler cok önemli ve yapmak zorundayım 
evet bende de öyle. babacigim demeyeyim de annem hep saman alevi gibi delirir sonra normale doner. büyük ihtimalle diger psikolojik problemlerim gibi bunun da sorumlusu annemJaponyada yaşasan cok mutlu olurmussun çünkü orada bu tarz istifa vs kotu haberleri vermek icin birilerini tutuyorlarmis
oyle konusabildim de ayrildikTarihteki ilk ghostçu diyebilir miyiz o zaman sanaevet bende de öyle. babacigim demeyeyim de annem hep saman alevi gibi delirir sonra normale doner. büyük ihtimalle diger psikolojik problemlerim gibi bunun da sorumlusu annem
ben de stresli olaylara hic gelemem. hatta eski ev arkadasimin hakkimda kötü konuştuğunu ogrenmistim. cook yakindik uni bitip ayri sehirlere dagilsak da bulusmaya devam ederdik. hic sormadim etmedim, engelledim gecti:) hatta bana borcu vardi önce onu istedim gayet normal sekilde, gonderince engelledim :) baska arkadaslarimla da hayal kırıklığı yasayinca, hayatimdan cikarmaya karar verdiysem genelde konusmam bile engellerim, sen sag ben selamet :)
bir sevgilimle ayrilmak icin hic sebebim yoktu cok uyumluyduk. degil kavga tartisma fikir ayriligimiz bile yoktu. ama sonra birden aramızdaki çekim bitti amcaoglu gibi oldugumuzu hissettim. her gun evden ayrilacagim diye cikiyordum,elele eve donuyordum :) isyerindekiler dalga geçiyordu "yine mi ayrilamadin" diye. oyle boyle derken cocuk sordu "sen bana birsey soylemek istiyorsun, soyleyemiyorsun, kivraniyorsun kac zamandir. hadi oturalim konusalim" diye
kaosa gelemiyorum, yemek yarışmalarinda bile kavga ediyorlar ya hic izleyemem.
ama yine de gecen senelerde kendimi daha da gelistirdim , eskiye oranla daha basariliyim . terapistim "hep mutlu olmak zorunda degiliz" demisti, ona göre ben kendimi cok sevdigim icin kendimi mutsuz edecek anlardan kaciyormuşum
Benzer anne yapılarından benzer çocuklar çıkması bu konunun ne kadar ciddi olduğunu gösterdi bana yeniden. Kendimi zorlayarak da olsa idare edebilsem de belki ileride çocuğa karşı yansıtma yapmaya devam ederim diye ben de bi destek almayı düşünüyorum. Prombel şu ki böyle psikolog desteklerine cok fazla inancım yok
Kendimi tanıdığım icin yani.
bana da bir yarari olmadi zaten:)Tarihteki ilk ghostçu diyebilir miyiz o zaman sana
O zaman iş yerine gidip ik’ya geçerli sebeplerinizi yazılı olarak bildirip istifanızı vermeniz gerekiyor.
Bedava seans, hiç aklıma gelmemiştibana da bir yarari olmadi zaten:)
sey de farkindalik saglamana yarayabilir. gecenlerde tanimlayamadigim bir duygu patlamasi yasadim ve kalp ritmim degisti, agladim falan, kendime sasirdim yani neden oldu diye. chatgptye dedim ki ; sana yasadigim bir olayi anlatacağım işinde çok iyi bir terapist gibi cevap verir misin? freduddan gestalte aklina gelebilecek her yaklasima göre ayri ayri yorumlarsan olayi kendi icimde tanimlamama yardimci olur."
sonra yardirdim ama kk yorumlarimdan falan da uzun. teeee insanligin basindaki olaylardan basladim anlatmaya
epey yardimci oldu ama, tüm gece konustuk yatarken kendimi cok daha iyi hissediyordum. soru isaretim kalmamisti :)
psikolog gibi degil tabii ki gercek psikologlar kizmasin, param olsun gercek terapiye de devam edecegim:) ama bazi durumlari anlamlandirabilmek icin cok yararli oluyor
Şartları da cok iyi degildi değişik biyer yani neyse cok şükür hallettim
Deneme süresinde ihbar zorunluluğu yok
Offf ben de böyleyim. Biriyle ilişkimi ya da iletişimimi bitirmek istediğimde ortadan kayboluyorum. Çünkü yapamıyorum. Bir keresinde yurt arkadaşlarımdan birine çok sinir olmuştum, bir türlü söyleyemedim sebebini ve sinir olduğum şeyi yapmaya devam ettikçe içimden içimden kuruldum ama bir türlü iletişimi koparamadım. Okul bitti, ailem beni almaya geldi hatta kahvaltıya vs gittik. Arabaya biner binmez engelledim her yerden.vet bende de öyle. babacigim demeyeyim de annem hep saman alevi gibi delirir sonra normale doner. büyük ihtimalle diger psikolojik problemlerim gibi bunun da sorumlusu annem
ben de stresli olaylara hic gelemem. hatta eski ev arkadasimin hakkimda kötü konuştuğunu ogrenmistim. cook yakindik uni bitip ayri sehirlere dagilsak da bulusmaya devam ederdik. hic sormadim etmedim, engelledim gecti:) hatta bana borcu vardi önce onu istedim gayet normal sekilde, gonderince engelledim :) baska arkadaslarimla da hayal kırıklığı yasayinca, hayatimdan cikarmaya karar verdiysem genelde konusmam bile engellerim, sen sag ben selamet :)
bir sevgilimle ayrilmak icin hic sebebim yoktu cok uyumluyduk. degil kavga tartisma fikir ayriligimiz bile yoktu. ama sonra birden aramızdaki çekim bitti amcaoglu gibi oldugumuzu hissettim. her gun evden ayrilacagim diye cikiyordum,elele eve donuyordum :) isyerindekiler dalga geçiyordu "yine mi ayrilamadin" diye. oyle boyle derken cocuk sordu "sen bana birsey soylemek istiyorsun, soyleyemiyorsun, kivraniyorsun kac zamandir. hadi oturalim konusalim" diye
kaosa gelemiyorum, yemek yarışmalarinda bile kavga ediyorlar ya hic izleyemem.
ama yine de gecen senelerde kendimi daha da gelistirdim , eskiye oranla daha basariliyim . terapistim "hep mutlu olmak zorunda degiliz" demisti, ona göre ben kendimi cok sevdigim icin kendimi mutsuz edecek anlardan kaciyormuşum
Tüm kaostan kaçanlar olarak banlanma pahasına da olsa kavga etmeyi teklif ediyorumevet bende de öyle. babacigim demeyeyim de annem hep saman alevi gibi delirir sonra normale doner. büyük ihtimalle diger psikolojik problemlerim gibi bunun da sorumlusu annem
ben de stresli olaylara hic gelemem. hatta eski ev arkadasimin hakkimda kötü konuştuğunu ogrenmistim. cook yakindik uni bitip ayri sehirlere dagilsak da bulusmaya devam ederdik. hic sormadim etmedim, engelledim gecti:) hatta bana borcu vardi önce onu istedim gayet normal sekilde, gonderince engelledim :) baska arkadaslarimla da hayal kırıklığı yasayinca, hayatimdan cikarmaya karar verdiysem genelde konusmam bile engellerim, sen sag ben selamet :)
bir sevgilimle ayrilmak icin hic sebebim yoktu cok uyumluyduk. degil kavga tartisma fikir ayriligimiz bile yoktu. ama sonra birden aramızdaki çekim bitti amcaoglu gibi oldugumuzu hissettim. her gun evden ayrilacagim diye cikiyordum,elele eve donuyordum :) isyerindekiler dalga geçiyordu "yine mi ayrilamadin" diye. oyle boyle derken cocuk sordu "sen bana birsey soylemek istiyorsun, soyleyemiyorsun, kivraniyorsun kac zamandir. hadi oturalim konusalim" diye
kaosa gelemiyorum, yemek yarışmalarinda bile kavga ediyorlar ya hic izleyemem.
ama yine de gecen senelerde kendimi daha da gelistirdim , eskiye oranla daha basariliyim . terapistim "hep mutlu olmak zorunda degiliz" demisti, ona göre ben kendimi cok sevdigim icin kendimi mutsuz edecek anlardan kaciyormuşum
mutsuzluktan kaç kaç nereye kadar bu hayatta beyazı yaşadığımız kadar siyahı da yaşayıp kavga edebilmeyi daha doğrusu kavgayı ve mutsuzluğu yönetebilmeyi öğrenmemiz gerekiyor sonra o ortamlarda apışıp kalabiliyoruz ben de direk kalın bir duvar örüp engellemeyi tercih ediyorum ama üstüne gidip açık açık konuşmanın ve seviyeli tartışmaların insanı geliştirdiğini de düşünüyorum
İş ne sektör söylerseniz ona göre tavsiye verelim
