Kadın arkadaşlarım öncelikle merhabalar ben iki aylık cici anneyim ve devlet memuruyum ücretli iznim bitmek üzere fakat benim sıkıntım şu eşimle severek evlendik ve yıllarca birbirimizi bekledik evlendikten sonra her şey değişti ben ailem dolayısıyla çok sıkıntılı bi çocukluk geçirdim eşim de gelenekçi geri kafalı diye tabi edebileceğim bi ortamda yetişti aynı memlekette büyüdük eşim bebeğe anne bakar evi kadın temizler kahvaltıyı kadın hazırlar diyerek beni çok yıpratıcı şekilde konuşuyor yaklaşık 5 yıldır evliyim bu tarz kavgaları hep yapıyorduk ama bebek olduktan sonra işler iyice Arap saçına döndü ve ben işimi bırakmayı düşünüyorum her gün ağlıyorum her gün dua ediyorum rabbim içime ferahlık versin diye bunkonuda ne söylemek istersiniz ?( Bu arada psikolojik tedavi ya da terapiye gidemiyorum bazı sebepler nedeniyle )
İŞİNİZİ BIRAKMAYIN! Kazandığınızı bakıcıya verin ama işinizi bırakmayın. İleride eşiniz olmadığında veyahut ölüm, ayrılık, kaza gibi olumsuz durumlarda siz ne yapacaksınız?? Evlatlarınız ne yapacak. Hayatta kimse için meslek bırakılmaz. O gelenekçi insanlar mesleği olan biriyle evlenirken etrafa yüceltmeyi bilir sonrasında mesleğinden etmesini de bilir. Böyle gelenekçi insanların ev hanımlarıyla evlenmeleri gerekiyor. Okuyan hayalleri olan ve başka bir aile hayatı içerisinde olmak isteyen insanları bastırarak, sömürerek, hayallerinden vazgeçirerek bencilde davranışlar sergilemeleri ve bunu eşine kabullendirmelerini hazmedemiyorum. KISACA yıllarca emeklerinizle kazandığınız işinizi birileri için bırakmayın. Keşke dememek için bakıcınızı tutun, çocuklara baksın. Emekli öğretmenler var, eğitimciler var, mesleğini yapamayan atanamayan çocuk gelişimciler var, bulursunuz ( Hangi şehirde yaşıyorsunuz bilmiyorum ama 12.000 TL civarında ücretle çocuk bakanlar var) KENDİNİZE HAKSIZLIK ETMEYİN. FEDAKARLIK ETTİKÇE İYİ OLAN SİZ OLMAYACAKSINIZ.
